18 ¹ Шундан сўнг, мен осмондан тушиб келаётган, буюк ҳокимиятга эга бўлган бошқа бир фариштани кўрдим. Ер юзи унинг шуҳратидан ёришди. ² У баланд овоз билан сўзлаб, кучли ҳайқирди: “Вайрон бўлди! Буюк Бобил вайрон бўлди! У жинларнинг макони, ҳар қанақа нопок руҳнинг қароргоҳи, ҳар қандай нопок ва жирканч қушнинг қароргоҳи бўлди, ³ чунки у ўз зиносининг қизғин шаробини ҳамма халқларга ичирди. Ер юзидаги подшоҳлар у билан зино қилар эдилар. Ер юзидаги савдогарлар унинг буюк ҳашаматидан бойиб кетдилар”. ⁴ Мен осмондан гапираётган бошқа бир овозни эшитдим: “Эй, Менинг халқим, у ердан чиқинглар, токи унинг гуноҳларида иштирок этманглар ва унинг яраларига дучор бўлманглар. ⁵ Чунки унинг гуноҳлари осмонгача етди ва Худо унинг ноҳақликларини ёдга олди”. ⁶ Ушбу фоҳиша сизларга қандай қаримта берган бўлса, сизлар ҳам унга шундай қаримта беринглар ва унинг ишларига яраша икки карра қаримта беринглар. У сизларга шароб тайёрлаган қадаҳда, унинг ўзига икки карра тайёрланглар. ⁷ У нақадар шарафланган ва дабдабали яшаган бўлса, унга шу қадар азоб ва ғам-ғусса келтиринглар. Зеро у ўз юрагида: “Малика бўлиб ўтирибман, мен бева эмасман ва ғам-ғусса кўрмайман”,- демоқда. ⁸ Шунинг учун унга бало, ўлим, йиғи ва очлик бир кунда келади. У оловда ёндирилади, чунки уни ҳукм қилувчи Раббий Худо кучлидир. ⁹ Шунда у билан дабдабали яшаган ва зино қилган ер юзидаги подшоҳлар унинг ёнғинининг тутунини кўриб, йиғлаб юборадилар ва фарёд урадилар. ¹⁰ Унинг азоблари даҳшатидан йироқда туриб, шундай дейдилар: “Ҳолингга вой, эй, буюк Бобил шаҳри! Эй, мустаҳкам шаҳар, ҳолингга вой! Чунки суд бир соатда бошингга келди”. ¹¹ Ер юзидаги савдогарлар у учун йиғлаб юборадилар ва фарёд урадилар, чунки уларнинг молларини энди ҳеч ким сотиб олмайди. ¹² Олтин ва кумуш буюмлар, қимматбаҳо тошлар ва марварид, зиғирпоя матоси, қип-қизил, ипак ва қирмизи мато, ҳар хил хушбўй дарахт ва фил суягидан ясалган ҳар хил буюмлар, мисдан, темирдан, мармардан ва қимматбаҳо дарахтлардан ясалган ҳар хил буюмлар, ¹³ долчин ва хушбўй тутатқи, хушбўй мой ва атир, шароб ва мой, ун ва буғдой, қорамол ва қўйлар, от ва аравалар, одамларнинг танаси ва жонини энди ҳеч ким сотиб олмайди. ¹⁴ Энди сенда жонингга ёқадиган мевалар ҳам қолмади, ҳашаматли ва ярқироқ ҳамма нарса сендан йироқлашди. Буларни бошқа топа олмайсан. ¹⁵ Бу моллар билан савдо-сотиқ қилиб, ундан бойиб кетганлар эса унинг азоблари даҳшатидан йироқда туриб, йиғлайдилар ва фарёд уриб, ¹⁶ дейдилар: “Ҳолингга вой, эй, зиғирпоя, қирмизи ва қип-қизил матога ўранган, олтин, қимматбаҳо тошлар ва марварид билан безанган буюк шаҳар! Ҳолингга вой! ¹⁷ Зеро шундай бойлик бир соатдаёқ ҳалок бўлди!” Ҳамма дарғалар, кемада ҳамма сузувчилар, ҳамма кемачилар ва денгизда савдо қилувчиларнинг ҳаммалари йироқда туриб, ¹⁸ унинг ёнғинининг тутунини кўриб: “Қайси шаҳар бу буюк шаҳарга ўхшаш!”- деб фарёд урдилар. ¹⁹ Улар бошларига тупроқ сепиб, фарёд урдилар ва йиғлаб ўкирдилар: “Ҳолингга вой, эй, денгизда кемаларга эга бўлганларнинг ҳаммасини ўз бойлиги билан бойитган буюк шаҳар! Ҳолингга вой! Зеро у бир соатдаёқ ҳувиллаб қолди!” ²⁰ Эй, осмон, эй, муқаддаслар ва ҳаворийлар, ва пайғамбарлар, бундан қувонинглар, чунки Худо унинг устидан ҳукмингизни амалга оширди. ²¹ Шунда бир қудратли фаришта тегирмоннинг катта тошига ўхшаш тошни олиб, денгизга ташлаб, деди: “Буюк Бобил шаҳри шундай шиддат билан қулатилади, энди у бошқа бўлмайди. ²² Сенда кифара чалаётганлар, куйлаётганлар, сибизға чалаётганлар ва карнай чалаётганларнинг овози бошқа эшитилмайди. Ҳунарманд ҳам, ҳунармандчилик ҳам бошқа бўлмайди, тегирмоннинг шовқини ҳам эшитилмайди. ²³ Чироқнинг нури сеникида бошқа пайдо бўлмайди, келин ва куёвнинг овози ҳам эшитилмайди, зеро сенинг савдогарларинг ер юзидаги амалдорлар эди, сенинг сеҳргарлигингга барча халқлар алданган эди. ²⁴ Пайғамбарлару муқаддасларнинг ҳамда ерда ўлдирилганларнинг барчасининг қони унда топилди”.