17 ¹ Еттита косага эга бўлган еттита фариштадан бири келиб, мен билан сўзлаша бошлаб, деди: “Бу ёққа кел, мен сенга кўп сувлар бўйида ўтирган фоҳишанинг устидан ҳукмни кўрсатаман. ² Ернинг подшоҳлари у билан зино қилишар, ер юзида яшовчилар унинг зинокорлигининг шароби билан маст бўлар эдилар”. ³ У мени Руҳда саҳрога олиб борди. Мен етти бошли ва ўнта шохли, куфрона номларга тўла қирмизи йиртқич ҳайвонда ўтирган бир аёлни кўрдим. ⁴ Аёл эса қирмизи ва қип-қизил кийим кийган, олтин, қимматбаҳо тошлар ва марварид билан безанган эди. У қўлида ўз зинокорлигининг ифлослиги ва жирканчликлар билан тўлиб-тошган олтин қадаҳни тутиб турар эди. ⁵ Унинг пешанасида унинг номи битилган эди: “Сир, буюк Бобил – ер юзидаги бор жирканчлик ва фоҳишаларнинг онасидир”. ⁶ Шу аёл муқаддасларнинг ва Исо гувоҳларининг қонидан маст бўлганини кўрдим. Уни кўриб, ўта ҳайрат билан ҳайратландим. ⁷ Фаришта эса менга деди: “Нима учун ҳайратланяпсан? Мен сенга бу аёлнинг ва уни кўтариб юрган етти бошли, ўнта шохли йиртқич ҳайвоннинг сирини айтаман. ⁸ Мана, сен кўрган йиртқич ҳайвон бор эди, энди йўқ. У тубсизликдан чиқади ва ҳалокатга кетади. Ер юзида яшаётган ва дунё яратилишидан буён ҳаёт китобида ёзилмаган барча одамлар йиртқич ҳайвоннинг бор бўлганини, энди йўқлигини ва яна пайдо бўлишини кўриб, ҳайрон қоладилар. ⁹ Бунда доноликка эга бўлган онг бор. Еттита бош аслида аёл ўтирган еттита тоғ ¹⁰ ва еттита подшоҳдир. Улардан бештаси қулади, бири қолди, бошқа бири ҳали келган эмас. У эса келгач, узоқ турмайди. ¹¹ Бор бўлган, энди эса йўқ бўлган йиртқич ҳайвон – еттита подшоҳдан бири, яъни уларнинг саккизинчисидир. У ҳалокатга кетади. ¹² Сен кўрган ўнта шох аслида ўнта подшоҳдир. Улар ҳали шоҳликларини олган эмаслар, аммо подшоҳлар сифатида ҳокимиятни йиртқич ҳайвон билан бирга, бир соатда қўлга киритадилар. ¹³ Улар бир фикрда бўлиб, ўз қудрати ҳамда ҳокимиятларини йиртқич ҳайвонга берадилар. ¹⁴ Улар Қўзи билан жанг қиладилар ва Қўзи уларни енгади. Чунки У – ҳокимларнинг Ҳокими ва подшоҳларнинг Подшоҳидир! У билан бирга бўлганлар эса аслида даъват этилганлар, танланганлар ва содиқлардир”. ¹⁵ У менга яна деди: “Сен кўрган, фоҳиша ўтирган сувлар – аслида одамлар ва халқлар, қабилалар ва тиллардир. ¹⁶ Сен йиртқич ҳайвонда кўрган ўнта шох эса фоҳишадан нафратланадилар. Улар уни талон-тарож қиладилар, уни яланғочлаб, унинг этини ейдилар, ўзини эса оловда ёндирадилар. ¹⁷ Чунки Худо Ўзининг иродасини бажаришни уларнинг юрагига солган. Шундай қилиб, Худонинг сўзи амалга ошмагунича, улар бир ниятда бўлиб, ўз шоҳликларини йиртқич ҳайвонга топширадилар. ¹⁸ Сен кўрган аёл эса ер юзидаги подшоҳлар устидан ҳукмронлик қилаётган буюк шаҳардир”.