16 ¹ Сўнгра Исо Ўз шогирдларига ҳам деди: “Бир бойнинг хўжалигини идора қилувчиси бор экан. Бойнинг қулоғига: Идора қилувчингиз мол-мулкингизни беҳудага исроф қилиб юрибди,- деган чақимчилик етказилди. ² Шунинг учун бой идора қилувчисини чақириб унга: Мен сен ҳақингда нималар эшитяпман? Ўз идорачилигинг ҳақида ҳисобот бер, чунки сен бошқа идора қила олмайсан,- деб айтди. ³ Шунда идора қилувчи ўз ўзига деди: Нима қилсам экан? Хўжайиним мени уй идорачилигидан бўшатяпти. Ер ковлай олмайман, тиланчилик қилишга уяламан. ⁴ Мана, уй идорачилигидан бўшатилганимдан кейин одамлар мени ўз уйларига қабул қилишлари учун нима қилишим кераклигини биламан. ⁵ Шундай қилиб, хўжайинидан қарз бўлганларнинг ҳар бирини алоҳида ёнига чақириб, у биринчисидан: Хўжайинимдан қанча қарзинг бор?- деб сўради. ⁶ У: Юз бат зайтун мойи,- деди. Шунда идора қилувчи унга: Тилхатингни ол, тезда ўтириб: эллик бат, деб ёз!- деди. ⁷ Кейин бошқасидан ҳам сўради: Сенинг қанча қарзинг бор? У эса: Юз кор буғдой,- деб жавоб берди. Унга ҳам: Тилхатингни ол: саксон кор, деб ёз!- деди. ⁸ Хўжайини эса идрокли иш қилгани учун ўзининг бу садоқатсиз идора қилувчисини мақтади. Зеро бу дунёнинг ўғиллари ўз авлоди орасида нурнинг ўғилларидан кўра идроклироқдир. ⁹ Мен ҳам сизларга айтаманки, ўзларингизга ноҳақ бойликдан дўст орттиринглар, токи бу бойлик тугагач, сизларни абадий маконларга қабул қилсинлар. ¹⁰ Оз нарсада содиқ бўлган кўп нарсада ҳам содиқдир. Оз нарсада садоқатсиз бўлган кўп нарсада ҳам садоқатсиздир. ¹¹ Шундай қилиб, агар сизлар ноҳақ бойликда содиқ бўлмасангизлар, ким сизларга ҳақиқий бойликни ишониб топширар экан? ¹² Агар бировнинг нарсасида содиқ бўлмасангизлар, ким сизларга ўз нарсаларингизни берар экан? ¹³ Ҳеч қандай хизматкор икки хўжайинга хизмат қила олмайди. Чунки у ё биридан нафратланиб, бошқасини севади, ёки бирига ихлос қўйиб, бошқасини менсимайди. Сизлар ҳам Худога, ҳам бойликка хизмат қила олмайсизлар”. ¹⁴ Фарзийлар буларни эшитиб, пулпараст бўлганлари учун Исони мазаҳ қилдилар. ¹⁵ Исо эса уларга деди: “Сизлар одамлар олдида ўзларингизни ҳақ қилиб кўрсатасизлар, лекин Худо юрагингизни билади. Чунки одамларнинг назарида аҳамиятли бўлгани Худонинг назарида жирканчлидир. ¹⁶ Қонун ва Пайғамбарлар даври Яҳёгача эди. Мана, шу вақтдан бошлаб Худонинг Шоҳлиги воизлик қилинмоқда ва ҳар бир киши унга куч билан босиб киради. ¹⁷ Бироқ Қонундан бирон чизиқ йўқолишидан кўра, еру осмон ўтиши осонроқдир. ¹⁸ Кимки ўз хотинидан ажралиб, бошқасига уйланса, зино қилган бўлади. Кимки эридан ажралган хотинга уйланса, у ҳам зино қилган бўлади. ¹⁹ Мана, кимхоб ва шойи кийимлар кийиб, ҳар куни дабдабали базмлар қиладиган бир бой одам бор эди. ²⁰ Унинг дарвозаси олдида эса баданига яра тошган Лазар исмли бир қашшоқ ётар эди. ²¹ У бойнинг дастурхонидан тўкилган ушоқлар билан қорнини тўйдиришни орзу қилар, итлар эса келиб унинг яраларини ялар эдилар. ²² Сўнг қашшоқ вафот этди ва фаришталар уни Иброҳимнинг маконига олиб бордилар. Бой ҳам ўлиб дафн этилди. ²³ Дўзахда азоб чекаётган бой бошини кўтариб узоқда Иброҳимни ва унинг маконидаги Лазарни кўрди. ²⁴ У фарёд қилиб деди: Эй, Иброҳим-ота! Менга раҳм қилиб, Лазарни юборгин, у бармоғининг учини сувга ботириб, тилимга сув томизсин, чунки мен бу оловда азоб чекяпман. ²⁵ Лекин Иброҳим унга шундай жавоб берди: Болам, сен ўз ҳаётингда яхши улушингни олганинг, Лазар эса ёмон улушини олгани эсингда борми? Энди у бу ерда ором олмоқда, сен эса азоб чекмоқдасан. ²⁶ Бундан ташқари, сиз билан бизнинг орамизда буюк жар ўрнатилган. Бу ердан сиз томонга ўтмоқчи бўлганлар ўта олмайдилар ва у ердан биз томонга ҳам ўтмайдилар. ²⁷ Шунда у деди: Ундай бўлса, эй, ота, сендан ўтиниб сўрайман, Лазарни отамнинг уйига юборгин, ²⁸ чунки менинг бешта укам бор. Улар ҳам бу азоб жойига келмасликлари учун у уларга гувоҳлик берсин. ²⁹ Иброҳим унга: Уларда Мусо ва пайғамбарлар бор, уларга қулоқ солсинлар,- деди. ³⁰ У эса деди: Йўқ, Иброҳим-ота, агар ўликлардан бири уларнинг олдига борса, ўшанда тавба қиладилар. ³¹ Шунда Иброҳим унга: Агар Мусо ва пайғамбарларга қулоқ солмаган бўлсалар, унда ўликлардан бири тирилса ҳам ишонмайдилар,- деди.”