5 ¹ Шундан сўнг яҳудийларнинг байрами бўлди ва Исо Йерусалимга келди. ² Йерусалимда қўй дарвозаси олдида яҳудийчасига Бейт-Ҳесда, деб аталадиган беш шийпонли бир ҳовуз бор эди. ³ Бу жойларда жуда кўп беморлар, кўрлар, шоллар, танаси қуриганлар ётар ва сувнинг ҳаракатга келишини кутар эдилар. ⁴ Чунки Раббийнинг фариштаси вақти-вақти билан ҳовузга тушиб, сувни чайқатар эди. Сув чайқалганида эса, ким биринчи бўлиб унга тушса, ҳар қандай хасталикдан шифо топар эди. ⁵ Шу ерда ўттиз саккиз йил хасталикда бўлган одам бор эди. ⁶ Исо унинг ётганини кўриб ва анчадан буён шу аҳволда ётганини билиб, унга: “Соғайишни истайсанми?”- деди. ⁷ Бемор унга: “Ҳа, Ҳазрат, аммо сув чайқалиш пайтида мени ҳовузга туширадиган одамим йўқ. Мен етиб келгунимча эса, сувга бошқа биров мендан олдин тушиб олади”,- деб жавоб берди. ⁸ Исо унга: “Ўрнингдан тур, тўшагингни олиб, юр”,- деди. ⁹ У шу лаҳзада соғайиб қолди ва тўшагини кўтариб кетди. Бу эса шаббат куни содир бўлган эди. ¹⁰ Шунинг учун яҳудийлар шифоланган одамга: “Бугун – шаббат куни! Сен тўшагингни кўтаришинг мумкин эмас”,- дедилар. ¹¹ У эса уларга: “Мени шифолаган Киши менга: Тўшагингни олиб, юргин,- деди”,- деб жавоб берди. ¹² Ундан: “Сенга: Тўшагингни олиб, юргин,- деган ўша ким?”- деб сўрадилар. ¹³ Шифоланган одам Унинг кимлигини билмас эди, чунки Исо у жойда бўлган оломоннинг орасига кириб, кетган эди. ¹⁴ Сўнгра Исо уни маъбадда учратиб, унга: “Мана, сен шифо топдинг, энди янада ёмонроқ нарса бошингга тушмаслиги учун бошқа гуноҳ қилма”,- деди. ¹⁵ Бу одам эса бориб, уни шифолаган Киши Исо эканини яҳудийларга айтди. ¹⁶ Шунда яҳудийлар Исонинг шаббат куни шундай ишларни қилгани учун Уни қувғин қила бошлаб, ўлдиришнинг пайига тушдилар. ¹⁷ Исо эса уларга: “Отам ҳанузгача шундай ишларни қилмоқда ва Мен ҳам қилмоқдаман”,- деб жавоб берди. ¹⁸ Шунда яҳудийлар Уни ўлдиришга яна кўпроқ ҳаракат қилдилар, чунки У нафақат шаббатга риоя қилмас эди, балки Ўзини Худо билан тенг қилиб, Худони Отам, деб атар эди. ¹⁹ Бунга Исо жавоб бериб деди: “Ростини, сизларга ростини айтаманки, агар Ўғил Отасининг нима қилаётганини кўрмаса, Ўз Ўзидан ҳеч нарса қила олмайди. Чунки Ота нима қилса, Ўғил ҳам шуни қилади. ²⁰ Зеро Ота Ўғилни севади ва Унга Ўзи қилаётган ҳамма нарсани кўрсатади. Унга булардан кўра улуғроқ ишларни ҳам кўрсатадики, сизлар ҳатто ҳайратда қоласизлар. ²¹ Чунки Ота ўликларни тирилтириб, уларга ҳаёт бахш этганидек, Ўғил ҳам кимни истаса, тирилтиради. ²² Чунки Ота ҳеч кимни ҳукм қилмайди, балки бор ҳукмни Ўғилга берган, ²³ токи ҳамма Отани ҳурмат қилганидек, Ўғилни ҳам ҳурмат қилсин. Ким Ўғилни ҳурмат қилмаса, Уни юборган Отани ҳам ҳурмат қилмайди. ²⁴ Ростини, сизларга ростини айтаманки, Менинг сўзларимга қулоқ соладиган ва Мени Юборганга ишонадиган одам абадий ҳаётга эга бўлади ва судга келмайди, бироқ ўлимдан ҳаётга ўтади. ²⁵ Ростини, сизларга ростини айтаманки, шундай кунлар келади ва аллақачон келди ҳам, ўликлар Худонинг Ўғлининг овозини эшитадилар ва эшитиб тириладилар. ²⁶ Чунки Ота Ўзида ҳаётга эга бўлганидек, Ўғилга ҳам Ўзида ҳаётга эга бўлишни берди ²⁷ ва Унга ҳукмни амалга ошириш ҳокимиятини ато этди, чунки У – инсон ўғлидир. ²⁸ Бундан ҳайратланманглар, чунки шундай вақт келмоқдаки, қабрдагиларнинг ҳаммаси Худо Ўғлининг овозини эшитадилар ²⁹ ва яхшилик қилганлар ҳаёт тирилишида чиқадилар, ёвузлик қилганлар эса маҳкумлик тирилишида чиқадилар. ³⁰ Мен Ўз-Ўзимдан ҳеч нима қила олмайман. Қандай эшитсам, шундай ҳукм қиламан ва Менинг ҳукмим ҳақдир, чунки Ўз иродамни эмас, балки Мени юборган Отамнинг иродасини излайман. ³¹ Агар Мен Ўзим ҳақимда Ўзим гувоҳлик берсам, Менинг гувоҳлигим ҳақиқий бўлмайди. ³² Мен ҳақимда бошқа гувоҳлик берувчи бор. Мен биламанки, Унинг Мен ҳақимда гувоҳлик берадиган гувоҳлиги ҳақиқийдир. ³³ Сизлар Яҳёнинг олдига одамларни юбордингизлар ва у ҳақиқат ҳақида гувоҳлик берди. ³⁴ Аслида, Мен одамдан гувоҳлик қабул қилмайман, аммо сизлар нажот топишингиз учун буни айтмоқдаман. ³⁵ У ёнаётган ва нур тарқатаётган чироқ эди, сизлар эса бир оз вақт унинг нуридан қувонмоқчи бўлдингизлар. ³⁶ Мен эса Яҳёникидан улуғроқ гувоҳликка эгаман, чунки Отам амалга оширишим учун берган ишлар, яъни Мен амалга ошираётган шу ишларнинг ўзи Мени Отам юборгани ҳақида, Мен ҳақимда гувоҳлик беради. ³⁷ Мени юборган Отамнинг Ўзи ҳам Мен ҳақимда гувоҳлик берди. Сизлар эса ҳеч қачон Унинг овозини ҳам эшитмагансизлар, Унинг қиёфасини ҳам кўрмагансизлар. ³⁸ Ичингизда жо бўладиган Унинг сўзига ҳам эга эмассизлар, чунки У юборган Шахсга ишонмайсизлар. ³⁹ Сизлар Ёзувларни синчиклаб текширасизлар, чунки улар орқали сизлар абадий ҳаётга эга бўлишни ўйлайсизлар. Ёзувлар эса Мен ҳақимда гувоҳлик берадилар. ⁴⁰ Аммо ҳаётга эга бўлиш учун сизлар Менинг олдимга келишни истамайсизлар. ⁴¹ Мен одамлардан шуҳратни қабул қилмайман, ⁴² лекин сизларни биламан – сизларда Худога нисбатан севги йўқ. ⁴³ Мен Отамнинг номи билан келдим ва Мени қабул қилмайсизлар. Бошқа биров ўз исми билан келса, уни қабул қиласизлар. ⁴⁴ Бир-бирингиздан шуҳратни қабул қилиб, ягона Худодан бўлган шуҳратни изламасангизлар, қандай қилиб имон келтиришингиз мумкин? ⁴⁵ Мени сизларни Отамнинг олдида айблайди, деб ўйламанглар. Сизларни айбловчи бор. Бу – сизлар умид қилаётган Мусодир. ⁴⁶ Зеро агар сизлар Мусога ишонганингизда эди, Менга ҳам ишонар эдингизлар, чунки у Мен ҳақимда ёзган эди. ⁴⁷ Агар унинг Ёзувларига ишонмасангизлар, Менинг сўзларимга қандай ишонасизлар?”