3 ¹ Фарзийлар орасида Никодим исмли бир одам бор эди, у яҳудий бошлиғи эди. ² У Исонинг олдига тунда келиб, Унга: “Раввий, Сен Худодан келган Устоз эканингни биз биламиз. Чунки ҳеч ким, агар Худо у билан бирга бўлмаса, Сен қилаётган мўъжизаларни қила олмайди”,- деди. ³ Исо унга жавобан: “Ростини, сенга ростини айтаманки, агар ким юқоридан туғилмаса, Худонинг Шоҳлигини кўра олмайди”,- деди. ⁴ Никодим эса Унга: “Одам қари бўла туриб, қандай яна туғилиши мумкин? Наҳотки, у онасининг қорнига иккинчи марта кириб, туғилиши мумкин?”- деди. ⁵ Исо жавоб берди: “Ростини, сенга ростини айтаманки, агар кимки сувдан ва Руҳдан туғилмаса, Худонинг Шоҳлигига кира олмайди. ⁶ Танадан туғилган танадир, Руҳдан туғилган эса руҳдир. ⁷ Юқоридан туғилишингиз керак,- деганимга ҳайрон қолма. ⁸ Руҳ қаерда истаса, ўша ерда нафас олади. Унинг овозини эшитасан, бироқ қаердан келишини ва қаерга кетишини билмайсан. Руҳдан туғилган ҳар бир одам билан ҳам шундай бўлади”. ⁹ Никодим унга жавобан: “Бу қандай бўлиши мумкин?”- деди. ¹⁰ Исо эса жавоб бериб, деди: “Сен – Исроилнинг устозисан-у, шуни билмайсанми? ¹¹ Ростини, сенга ростини айтаманки, Биз билган нарсамиз ҳақида сўзлаяпмиз ва кўрган нарсамиз ҳақида гувоҳлик беряпмиз, сизлар эса Бизнинг гувоҳлигимизни қабул қилмаяпсизлар. ¹² Агар ердаги нарсалар ҳақида сизларга гапирган сўзларимга ишонмасангизлар, самовий нарсалар ҳақида сўзлаётганимда, қандай ишонасизлар? ¹³ Осмонда бор бўлган ва Осмондан тушган Инсон Ўғлидан ташқари ҳеч ким Осмонга чиққан эмас. ¹⁴ Мусо илонни саҳрода баланд кўтарганидек, Инсон Ўғли баланд кўтарилиши керак, ¹⁵ токи Унга ишонган ҳар бир киши ҳалок бўлмасин, балки абадий ҳаётга эга бўлсин. ¹⁶ Чунки Худо дунёни шунчалик севдики, Ўзининг Ягона Ўғлини берди, токи Унга ишонган ҳар бир киши ҳалок бўлмасин, балки абадий ҳаётга эга бўлсин. ¹⁷ Зеро Худо дунёни ҳукм қилиш учун эмас, балки Ўз Ўғли орқали қутқариш учун Уни дунёга юборди. ¹⁸ Унга ишонган одам ҳукм қилинмайди, ишонмаган одам эса аллақачон ҳукм қилинган, чунки Худонинг Ягона Ўғлининг номига имон келтирмади. ¹⁹ Ҳукм эса шундан иборатки – Нур дунёга келди, лекин одамлар Нурдан кўра зулматни кўпроқ севдилар, чунки уларнинг ишлари ёвуз эди. ²⁰ Чунки ёвузлик қиладиган ҳар бир киши Нурдан нафратланади ва Нур томонга бормайди, токи унинг ишлари фош бўлмасин, чунки унинг ишлари ёвузликдир. ²¹ Ҳақиқат бўйича ҳаракат қилувчи эса Нур томонга боради, токи унинг ишлари ошкор бўлсин, чунки улар Худода амалга оширилгандир”. ²² Шундан сўнг Исо Ўз шогирдлари билан Яҳудия юртига келди. У ўша ерда улар билан бирга яшаб, сувга чўмдирар эди. ²³ Яҳё ҳам Салим ёнидаги Эйнонда сувга чўмдирар эди, чунки у ерда сув кўп эди. У ерга одамлар келиб, сувга чўмдирилар эдилар. ²⁴ Шу пайтда Яҳё ҳали қамоққа ташланган эмас эди. ²⁵ Шунда Яҳёнинг шогирдлари ва яҳудийлар орасида покланиш ҳақида баҳс бўлди. ²⁶ Улар Яҳёнинг олдига келиб, унга: “Раввий! Сен билан бирга Йордан бўйида бўлган, сен гувоҳлик берган Одам сувга чўмдирмоқда ва ҳамма Унинг олдига бормоқда”,- дедилар. ²⁷ Яҳё жавоб бериб деди: “Одамнинг ўзи, агар унга Осмондан берилмаса, ҳеч нимани қабул қила олмайди. ²⁸ Мен Масиҳ эмасман, аммо мен Унинг олдидан юборилганман,- деганимга сизларнинг ўзларингиз гувоҳсизлар. ²⁹ Келинга эга бўлган – куёвдир, куёвнинг ёнида туриб қулоқ солаётган эса куёвнинг жўрасидир, у куёвнинг овозини эшитиб, қувонч билан қувонади. Менинг мана шу қувончим амалга ошди. ³⁰ У улғайиши, мен эса кичрайишим керак. ³¹ Юқоридан Келадиган ҳаммадан юқоридир. Ердан бўлган эса ерликдир ва ерга хос гапиради. Осмондан Келадиган ҳаммадан юқоридир. ³² У нимани кўрган-у эшитган бўлса, шу ҳақида гувоҳлик беради. Ҳеч ким эса Унинг гувоҳлигини қабул қилмайди. ³³ Унинг гувоҳлигини қабул қилган эса шу билан Худонинг ҳақиқат эканини муҳрлаб тасдиқлайди, ³⁴ чунки Худо юборган Шахс Худонинг сўзларини сўзлайди, зеро Худо Ўз Руҳини ўлчовсиз беради. ³⁵ Ота Ўғлини севади ва ҳамма нарсани Унинг қўлига топширди. ³⁶ Ўғилга ишонган абадий ҳаётга эгадир, Ўғилга ишонмаган эса ҳаётни кўрмайди, аммо Худонинг ғазаби унинг устида қолади”.