6 ¹ Шогирдларнинг сони кўпайиб бораётган ўша кунларда юнончиларнинг яҳудийларга қарши норозилиги пайдо бўлди, чунки уларнинг бева аёллари эҳтиёжларнинг кундалик тақсимотида эътиборсиз қолдирилаётган эдилар. ² Шунда ўн икки ҳаворий шогирдларнинг кўпчилигини чақириб, уларга айтдилар: “Биз Худонинг Сўзини қолдириб, дастурхонга хизмат қилишимиз яхши эмас. ³ Шунинг учун, биродарлар, яхши гувоҳликка эга бўлган ҳамда Муқаддас Руҳ ва доноликка тўлган етти кишини орангиздан танлаб олинглар: уларни бу ишга тайин этамиз. ⁴ Биз эса доимо ибодатда ва Сўз хизматида бўламиз”. ⁵ Бу гап тўпланганларнинг ҳаммасига маъқул бўлди. Шундай қилиб, имон ва Муқаддас Руҳга тўлган Стефан исмли кишини, шунингдек, Филип, Прохорос, Никанор, Тимон, Пармен ва мажусийлардан имонга келган антиохиялик Николаосни танладилар. ⁶ Уларни ҳаворийларнинг олдида турғизиб қўйдилар. Ҳаворийлар ибодат қилгач, уларнинг бошларига қўлларини қўйдилар. ⁷ Шу орада Худонинг Сўзи ўсиб ва шогирдларнинг сони Йерусалимда жуда кўпайиб борар эди. Руҳонийларнинг ҳам жуда кўпчилиги имонга бўйсундилар. ⁸ Иноят ва куч-қудратга тўлган Стефан эса одамлар орасида буюк аломатлар ва мўъжизалар қилиб юрар эди. ⁹ “Эркинларнинг синагогаси”, деб аталган синагогадан, шунингдек, Киринея, Искандария, Киликия ва Асиядан бўлган баъзилар Стефан билан баҳслашдилар. ¹⁰ Лекин у гапираётган донолик ва Руҳга қарши тура олмадилар. ¹¹ Ўшанда улар: “У Мусо ва Худога қарши куфрлик сўзларини айтганини эшитдик”,- деб айтишлари учун баъзи одамларни гижгижладилар. ¹² Кейин халқни ҳамда оқсоқоллар билан уламоларни қўзғатиб, Стефаннинг устига ташландилар ва уни тутиб, Синедрионга олиб бордилар. ¹³ Шундай қилиб, улар ёлғон айтган сохта гувоҳларни келтирдилар: “Бу одам тинмай шу муқаддас жой ва Қонунга қарши куфрлик сўзларини айтяпти. ¹⁴ Чунки биз унинг: Нозарий Исо бу жойни хароб қилади ва Мусонинг бизга топширган урф-одатларини ўзгартиради,- деганини эшитдик”. ¹⁵ Синедрионда ўтирганларнинг ҳаммаси унга қараб, унинг юзини фариштанинг юзидек эканини кўрар эдилар.