5 ¹ Ҳананийаҳ исмли бир киши ўз хотини Сапфира билан ер мулкини сотиб, ² хотинининг маъқуллаши билан ўша пулдан бир қисмини яширди, бир қисмини эса ҳаворийларнинг оёқлари олдига келтириб қўйди. ³ Лекин Петъёр унга деди: “Ҳананийаҳ, нега Муқаддас Руҳга ёлғон гапиришинг ва ернинг пулидан бир қисмини яширишинг учун шайтон сенинг юрагингни тўлдирди? ⁴ Сенда бўлгани ўзингники эмасмиди? Сотишдан олганинг сенинг ихтиёрингда эмасмиди? Нега сен бу ишни юрагингга солдинг? Сен инсонларга эмас, балки Худога ёлғон гапирдинг”. ⁵ Бу сўзларни эшитгач, Ҳананийаҳ жони узилиб, ерга йиқилди. Буни эшитганларнинг ҳаммасини буюк қўрқув босди. ⁶ Йигитлар ўринларидан туриб, уни кафанга ўрадилар ва ташқарига олиб чиқиб, уни кўмдилар. ⁷ Унинг хотини ҳам тахминан уч соатдан кейин келди. У юз берган воқеани билмаган эди. ⁸ Петъёр эса ундан сўради: “Менга айтгин-чи, ерни шунчага сотдингизларми?” Аёл унга: “Ҳа, шунчага”,- деди. ⁹ Шунда Петъёр унга: “Нега сизлар Раббийнинг Руҳини васваса қилишга келишдингизлар? Мана, эрингни кўмганларнинг оёқлари эшик олдидадир, сени ҳам ташқарига олиб чиқадилар”,- деди. ¹⁰ Шу заҳоти аёл унинг оёқлари ёнига йиқилиб, жон берди. Йигитлар ичкарига кириб, уни ўлик ҳолда топдилар ва ташқарига олиб чиқиб, эрининг ёнига кўмдилар. ¹¹ Бутун Жамоат ва буни эшитганларнинг ҳаммасини буюк қўрқув босди. ¹² Халқ орасида ҳаворийларнинг қўллари билан кўп аломатлар ва мўъжизалар қилинар эди. Ҳаммалари якдиллик билан Сулаймоннинг равоғида эдилар. ¹³ Бегоналардан ҳеч ким уларга қўшилишга журъат эта олмас эди, лекин халқ уларни улуғлар эди. ¹⁴ Имон келтирганлар (кўпчилик эркаклару аёллар) эса борган сари Раббийга қўшилар эдилар. ¹⁵ Ҳатто шундай бўлдики, Петъёр ўтиб кетаётганида, ҳеч бўлмаса, унинг сояси баъзиларнинг устига тушиши учун касалларни кўчаларга олиб келар ва кўрпаю тўшакларда қўяр эдилар. ¹⁶ Атрофдаги шаҳарлардан ҳам кўпчилик Йерусалимга тўпланишиб, касалларни ва нопок руҳлардан қийналган одамларни келтирар эдилар. Уларнинг ҳаммаси шифо топар эди. ¹⁷ Ўшанда олий руҳоний ва у билан бирга саддуқийларнинг бидъатига тегишли бўлганларнинг ҳаммалари ҳасадга тўлдилар, ¹⁸ ҳаворийларни қўлга олиб, уларни халқ зиндонига ташладилар. ¹⁹ Лекин тунда Раббийнинг фариштаси зиндоннинг эшикларини очиб, уларни ташқарига олиб чиқди-да: ²⁰ “Боринглар, маъбадда туриб, бу ҳаёт сўзларининг барчасини халққа айтинглар!”- деди. ²¹ Ҳаворийлар бунга қулоқ солиб, эрталаб маъбадга кириб, таълим бера бошладилар. Шу орада олий руҳоний ва у билан бирга бўлганлар келиб, Синедрион аъзоларини ҳамда Исроил ўғилларининг барча оқсоқолларини чақириб, ҳаворийларни келтириш учун зиндонга одам юбордилар. ²² Бироқ хизматкорлар бориб, уларни зиндонда топмадилар ва қайтиб келиб: ²³ “Биз қамоқхонани бутун эҳтиёткорлик чоралари билан қулфланган ва қоровулларни эшик олдида турган ҳолда топдик, лекин очиб, ичида ҳеч кимни топмадик”,- деб хабар бердилар. ²⁴ Олий руҳоний, маъбад бошлиғи ва бош руҳонийлар бу сўзларни эшитиб: “Бу нимани билдирар экан?”- деб ҳайратда қолдилар. ²⁵ Бир кимса келиб, уларга хабар берди: “Мана, сизлар зиндонга ташлаган эркаклар маъбадда туриб, халққа таълим бермоқдалар”. ²⁶ Ўшанда маъбад бошлиғи хизматчилари билан бирга бориб, уларни куч ишлатмай олиб келди, чунки халқнинг уларни тошбўрон қилишидан қўрқар эдилар. ²⁷ Шу тариқа уларни олиб келиб, Синедрионда турғизиб қўйишди. Олий руҳоний уларга: ²⁸ “Бу ном ҳақида таълим берманглар, деб сизларга қаттиқ тақиқламаганмидик? Мана, сизлар таълимотингиз билан Йерусалимни тўлдириб юбордингизлар ва бу Одамнинг қонини бизнинг бўйнимизга қўймоқчисизлар”,- деб сўзлади. ²⁹ Аммо Петъёр ва бошқа ҳаворийлар жавоб бериб дейишди: “Одамлардан кўра Худога кўпроқ итоат қилишимиз керак. ³⁰ Сизлар ёғочга осиб ўлдирган Исони оталаримизнинг Худоси тирилтирди. ³¹ Худо Исроилга тавба қилиш ва гуноҳларнинг кечиримини бериш учун Исони Ўзининг Ўнг қўли билан юксалтириб, Уни Сардор ва Нажоткор қилиб қўйди. ³² Буларга эса биз ҳамда Худога итоат қилганларга берилган Муқаддас Руҳ гувоҳдир”. ³³ Буни эшитганларида, улар қутуриб, ҳаворийларни ўлдирмоқчи бўлар эдилар. ³⁴ Шу орада фарзийлардан бўлган, бутун халқнинг ҳурматини қозонган Гамалиэл исмли бир Қонун муаллими Синедрионда ўрнидан туриб, ҳаворийларни қисқа вақтга ташқарига чиқаришни буюрди-да, ³⁵ уларга деди: “Эй, Исроил эркаклари! Ўзларингиз ўйлаб кўринглар, сизлар бу одамларни нима қилмоқчисизлар? ³⁶ Мана, бундан олдин ўзини буюк кишидек кўрсатган Тевдас чиқди, унга эса қарийб тўрт юз киши қўшилди. Лекин у ўлдирилганида, унга қулоқ солганларнинг ҳаммаси тарқалиб, йўқ бўлиб кетдилар. ³⁷ Ундан кейин, рўйхатга олиш ўтказилган вақтда галилелик Яҳудо чиқиб, кўп халқни ўзининг ортидан эргаштирди. Бироқ у ҳам ҳалок бўлди ва унга қулоқ солганларнинг ҳаммаси тарқалиб кетдилар. ³⁸ Энди сизларга айтаманки, бу одамларни тинч қўйинглар ва уларни қўйиб юборинглар! Чунки агар бу ният ёки бу иш инсондан бўлса, барбод бўлади. ³⁹ Аммо агар Худодан бўлса, сизлар буни барбод қила олмайсизлар. Шундай қилиб, Худога қарши курашувчи бўлиб чиқманглар!” ⁴⁰ Улар унга қулоқ солдилар. Ҳаворийларни чақириб, уларни калтакладилар ва Исо номи ҳақида гапиришни тақиқлаб, қўйиб юбордилар. ⁴¹ Ҳаворийлар эса Исонинг номи ҳақи ҳақоратга сазовор бўлганлари учун қувониб, Синедриондан чиқиб кетдилар. ⁴² Улар ҳар куни маъбадда ҳамда уйларда Исо Масиҳ ҳақида таълим бериш ва Хушхабарни воизлик қилишдан тинмас эдилар.