4 ¹ Петъёр ва Юҳанно халққа гапириб турганларида, руҳонийлар, маъбад соқчиларининг бошлиғи ҳамда саддуқийлар уларнинг олдига яқинлашиб, ² уларнинг одамларга таълим бераётганлари ва Исо Масиҳда ўликлардан тирилишни воизлик қилаётганлари учун ғазабландилар. ³ Шунинг учун уларни қўлга олиб, эрталабгача қамоқхонада қолдирдилар, чунки кеч кириб бўлган эди. ⁴ Бироқ сўзни эшитганларнинг кўпчилиги имон келтирди, уларнинг сони беш мингга яқин эди. ⁵ Эртаси куни эса уларнинг бошлиқлари, оқсоқоллари, уламолари, ⁶ олий руҳоний Ҳанан, ва Кайафа, Юҳанно, Искандар ҳамда олий руҳоний авлодидан бўлган бошқалар Йерусалимда тўпландилар. ⁷ Шундай қилиб, ҳаворийларни ўртага турғизиб: “Сизлар қандай куч билан ёки қандай исм билан буни қилдингизлар?”- деб сўрадилар. ⁸ Шунда Петъёр Муқаддас Руҳга тўлиб, уларга деди: “Эй, халқнинг бошлиқлари ва Исроилнинг оқсоқоллари! ⁹ Агар бугун дармонсиз одамга эзгулик қилингани ва у қандай шифо топгани ҳақида биздан жавоб талаб қилсангизлар, ¹⁰ унда сизларнинг ҳаммаларингизга ва бутун Исроил халқига ҳам маълум бўлсинки, сизлар хочга михлаган, Худо эса ўликдан тирилтирган нозарий Исо Масиҳнинг номи билан у сизларнинг олдингизда соғ-саломат қилиб қўйилди. ¹¹ Ўша Масиҳ – сиз, бинокорлар, менсимаган, лекин пештоқнинг боши бўлиб қолган тошдир, ¹² Ундан бошқа ҳеч кимда нажот йўқ, чунки нажот топишимиз учун одамларга осмон остида берилган бошқа ҳеч бир исм йўқ”. ¹³ Бошлиқлар эса Петъёр ва Юҳаннонинг дадиллигини кўриб, улар ўқимаган, оддийгина одамлар эканликларини англаб, ҳайратланар эдилар. Шу орада, уларнинг Исо билан бирга бўлганликларини била бошладилар. ¹⁴ Бироқ улар билан бирга турган шифо топган одамни кўриб, уларга қарши ҳеч нарса айта олмас эдилар. ¹⁵ Шунда уларга Синедриондан ташқарига чиқишларини буюрдилар-да, ўзаро муҳокама қилиб: ¹⁶ “Бу одамларни нима қиламиз? Чунки улар томонидан аниқ мўъжиза қилингани ҳақида барча Йерусалимда яшовчиларга маълум бўлди. Биз эса буни рад қила олмаймиз. ¹⁷ Лекин халқ орасида бу янада кўпроқ ёйилмаслиги учун уларга қатъий ман этамиз, токи бу ном ҳақида ҳеч кимга айтмасинлар”,- дедилар. ¹⁸ Шундай қилиб, уларни чақириб: “Исо номи ҳақида мутлақо гапирманглар, таълим ҳам берманглар”,- деб буюрдилар. ¹⁹ Аммо Петъёр ва Юҳанно уларга жавобан дедилар: “Ўзларинг ўйлаб кўринглар, Худодан кўра кўпроқ сизларга қулоқ солиш Худо олдида тўғри бўладими? ²⁰ Биз кўрган-эшитганларимизни айтмай тура олмаймиз”. ²¹ Шунда бошлиқлар уларга дўқ-пўписа қилиб, қўйиб юбордилар, зеро халқ туфайли уларни жазолаш имконини топа олмадилар, чунки бутун халқ юз берган воқеа учун Худони улуғлар эди, ²² Бу шифо мўъжизаси содир бўлган одамнинг ёши эса қирқдан ошган эди. ²³ Петъёр ва Юҳанно қўйиб юборилгач, имонлиларнинг олдига келиб, олий руҳонийлару оқсоқоллар уларга нима деганларини сўзлаб бердилар. ²⁴ Улар эса буни эшитгач, якдиллик билан Худога овозларини кўтариб дедилар: “Осмону ерни, денгиз ва уларнинг ичидаги ҳамма нарсани яратган Ҳукмронимиз! ²⁵ Сен Ўз қулинг, бизнинг отамиз Довуднинг оғзи билан, Муқаддас Руҳ орқали айтган эдинг: “Нега мажусийлар исён кўтармоқдалар ва халқлар беҳуда қасд қилмоқдалар. ²⁶ Ердаги подшоҳлар ва беклар бош кўтариб, Раббий ва Унинг Масиҳига қарши биргаликда тўпландилар”. ²⁷ Чунки ҳақиқатан ҳам Ҳирод ва Понтий Пилат, ҳамда мажусийлар билан Исроилнинг халқи бу шаҳарда Сен мойлаган муқаддас қулинг Исога қарши тўпландилар, ²⁸ токи Сенинг қўлинг ва Сенинг ниятинг аввалдан белгилаган ишини амалга оширсин. ²⁹ Энди, ё, Раббий, уларнинг дўқ-пўписаларига қарагин ва Сенинг қулларингга Сенинг сўзингни бор дадиллик билан гапиришларини ато қилгин. ³⁰ Сен эса Муқаддас қулинг Исо номидан шифо ва аломату мўъжизалар қилиш учун қўлингни узатмоқдасан”. ³¹ Улар ибодат қилаётганларида, улар йиғилиб турган жой ларзага келди. Ҳаммалари Муқаддас Руҳга тўлиб, Худонинг сўзини дадиллик билан гапира бошладилар. ³² Имонлиларнинг кўпчилигида бир юрак ва бир жон бор эди. Ҳеч ким ўз мулкидан бирор нарсани “меники” демас эди, лекин уларда ҳамма нарса умумий эди. ³³ Ҳаворийлар эса Раббий Исо Масиҳнинг тирилгани ҳақида буюк қудрат билан гувоҳлик берар эдилар. Уларнинг ҳаммаларининг устида буюк иноят бор эди. ³⁴ Уларнинг орасида муҳтож бўлганлар йўқ эди. Чунки ер ёки уйлари бор бўлганларнинг ҳаммаси мулкларини сотар, эвазига олган пулларини ҳаворийларнинг оёқлари остига келтириб қўяр эдилар ³⁵ ва ҳар бирининг муҳтожлигига қараб тақсимланар эди. ³⁶ Шунингдек, ҳаворийлар томонидан Барнабо, яъни “юпанч ўғли”, деб аталган кипрлик Йошийаҳ исмли бир левит ³⁷ ўз ерини сотиб, пулини ҳаворийларнинг оёқлари остига келтириб қўйди.