27 ¹ Бизнинг Италияга сузиб боришимиз ҳақидаги қарор қабул қилинганида, Повул ва бошқа баъзи маҳбусларни Аъло Ҳазратнинг лашкаридан Юлиус исмли бир юзбошига топширдилар. ² Биз Адрамит кемасига ўтириб, Асия соҳиллари бўйлаб сўзиб бориш ниятида жўнадик. Салоникадан бўлган македониялик Аристарх ҳам биз билан бирга эди. ³ Кейинги куни Сидўн шаҳрига келганимизда, Юлиус Повулга одамгарчилик билан муносабатда бўлиб, дўстларининг ёнига бориб эҳтиёжларини қондиришига рухсат берди. ⁴ У ердан жўнаб, шамол қарши бўлгани учун Кипр оролини айланиб сузиб кетдик. ⁵ Киликия ва Памфилия қаршисидаги денгиздан ўтиб, Ликиядаги Мира шаҳрига келдик. ⁶ У ерда юзбоши Италияга сузаётган Искандариянинг кемасини топиб, бизни унга ўтқизди. ⁷ Анча кун секин сузиб юриб, Книдосга зўрға етиб боргач, шамол ноқулай бўлгани учун биз Салмон олдидаги Критни айланиб сузиб кетдик. ⁸ Ундан машаққат билан ўтиб, Ласея шаҳри ёнидаги “Гўзал Бандаргоҳлар” деган жойга келдик. ⁹ Бироқ орадан кўп вақт ўтган ва сузиш хавфли бўлиб қолган эди, чунки ҳатто Рўза кунлари ҳам ўтган эди. Шунинг учун Повул маслаҳат бериб, ¹⁰ уларга: “Эркаклар, сузишни давом эттириш юк ва кема учунгина эмас, балки ўз жонимиз учун ҳам қийинчилик ва катта зарар билан бўлишини кўряпман”,- деди. ¹¹ Лекин юзбоши Повулнинг айтганларидан кўра, кема эгасига ва дорғага кўпроқ ишонар эди. ¹² Бандаргоҳ қишни ўтказишга яроқли бўлмагани учун, кўплар у ердан жўнаб, иложи бўлса, Критнинг “Фоэник” бандаргоҳига бориб, у ерда қишлашни маслаҳат бердилар, чунки Фоэник жануби-ғарб ва шимоли-ғарб томонлардан ҳимоя қилинган эди. ¹³ Жануб шамоли эсганида, улар – ўзларини: Мақсадимизга эришдик,- деб ҳисоблаб, жўнадилар ва Крит соҳили бўйлаб сузиб кетдилар. ¹⁴ Лекин кўп вақт ўтмай, унинг ортидан “Евроклидон” деган бўронли шамол кўтарилди. ¹⁵ У кемани шундай ўраб олдики, кема шамолга қарши тура олмас эди. Тўлқинларга таслим бўлиб, учиб юрар эдик. ¹⁶ Клауда деган кичик бир оролнинг ёнидан ўтаётиб, биз қайиқни зўрға ушлаб қолдик. ¹⁷ Денгизчилар қайиқни кўтаргач, кемани арқонлар билан ўраб боғладилар ва саёз жойларга чиқиб қолишдан қўрқиб, елканни туширдилар. Шу тарзда биз учиб юрар эдик. ¹⁸ Эртаси куни бўрон кучайгани учун кемани енгиллата бошладилар. ¹⁹ Учунчи куни эса ўз қўлимиз билан кеманинг жиҳозларини сувга ташлаб юбордик. ²⁰ Лекин кўп кунлардан бери қуёш ҳам, юлдузлар ҳам кўринмагани ва кучли бўрон давом этиб тургани сабабли охир оқибат бизнинг қутулиб қолишимизга ҳар қандай умид йўқолди. ²¹ Кемадагилар анчадан бери овқат емаганлари учун Повул уларнинг ўртасида туриб деди: “Эркаклар! Ушбу қийинчиликлару зарарга дучор бўлмаслик учун менга қулоқ солиб, Критдан кетмаслик керак эди. ²² Энди эса сизларни дадил бўлишга ундайман. Чунки сизлардан ҳеч бир жон ҳалок бўлмайди, фақатгина кема чўкади. ²³ Чунки мен тегишли бўлган ва хизмат қилаётган Худонинг фариштаси бу тунда менга зоҳир бўлиб: ²⁴ Қўрқма, Повул! Сен императорнинг олдида туришинг керак. Мана, сен билан сузиб бораётганларнинг ҳаммасини Худо сенга бахш этди,- деди. ²⁵ Шунинг учун, эй, эркаклар, дадил бўлинглар! Чунки мен Худога ишонаманки, менга айтилганидек бўлади. ²⁶ Биз бирор оролга чиқариб ташланишимиз керак”. ²⁷ Адрия денгизида учиб юрганимизнинг ўн тўртинчи кечасида, тахминан туннинг ярмида кемачилар қандайдир бир қуруқликка яқинлашганларини пайқадилар. ²⁸ Чуқурликни ўлчаб, йигирма қулоч эканини билдилар. Бир оз масофадан сўнг яна ўлчаб, ўн беш қулоч эканини билдилар. ²⁹ Қояли жойга чиқиб қолишдан қўрқиб, кеманинг қуйруқ қисмидан тўртта лангар ташладилар ва тонг отишини кутиб турдилар. ³⁰ Лекин кемачилар кемадан қочиш ниятида, гўё кеманинг тумшуғидан лангар ташламоқчи бўлгандек, қайиқни денгизга туширганларида, ³¹ Повул юзбоши ва аскарларга: “Агар улар кемада қолмасалар, сизлар қутула олмайсизлар”,- деди. ³² Шунда аскарлар қайиқнинг арқонларини кесиб, уни сувга тушириб юбордилар. ³³ Кун ёришмасдан, Повул ҳаммани овқат ейишга ундаб, деди: “Бугун ҳеч нарса емасдан, очликда интизор бўлиб кутишингизнинг ўн тўртинчи кунидир. ³⁴ Шунинг учун овқат ейишингизни ўтиниб сўрайман, бу қутулишингизга хизмат қилади. Сизлардан ҳеч бирингизнинг бошингиздаги бир тола соч ҳам тўкилмайди”. ³⁵ Шундай деб, нонни олди ва ҳамманинг олдида Худога миннатдорчилик билдириб, нонни синдириб ея бошлади. ³⁶ Ўшанда ҳамманинг кайфияти кўтарилиб, улар ҳам овқат едилар. ³⁷ Кемада жами икки юз етмиш олти жон бор эди. ³⁸ Овқатга тўйгач, улар буғдойни денгизга отиб, кемани енгиллаштирдилар. ³⁹ Кун ёришганида, ерни танимадилар, лекин қия қирғоқли қўлтиқни кўриб қолдилар. Шунда, имкони бўлса, у жойга кемада бориб тўхташга қарор қилдилар. ⁴⁰ Лангарларни кўтариб, денгиз бўйлаб юрдилар. Шунингдек, рулнинг елканларини ечиб, кичик елканни шамол томонга қаратиб, қирғоқ томон йўл олдилар. ⁴¹ Кема саёзликка тушиб, қумга тиқилиб қолди. Кеманинг тумшуғи ботиб, қимирламай қолди, қуйруғи эса тўлқинларнинг кучи билан парчалана бошлади. ⁴² Ўшанда аскарлар, маҳбуслардан бирор киши сузиб қочиб қутулмасин, деб уларни ўлдиришга келишдилар. ⁴³ Лекин юзбоши Повулни қутқармоқчи бўлиб, уларни бу ниятдан қайтарди ва шундай деб буюрди: “Сузишни билганлар биринчи бўлиб кемадан сакрасинлар ва қуруқликка чиқсинлар, ⁴⁴ қолганлар эса тахталарда ёки кеманинг бирор бўлагида сузиб қутулсинлар”. Шундай қилиб, ҳаммалари қирғоққа қутулиб чиқдилар.