28 ¹ Қутулганимиздан сўнг орол Мелит, деб аталишини билдик. ² У ердагилар бизга анча эзгулик кўрсатдилар, чунки ёмғир ёғиб совуқ бўлгани учун улар ўт ёқиб, ҳаммамизни қабул қилдилар. ³ Повул бир тўп ўтин йиғиб, оловнинг устига қўяётганида, бир заҳарли илон иссиқдан қочиб, унинг қўлига ёпишиб олди. ⁴ У ердагилар Повулнинг қўлига осилган илонни кўрганларида, бир-бирларига: “Бу одамнинг қотил экани аниқ. Денгиздан халос бўлган бўлса ҳам, адолат уни тирик қолдирмаяпти!”- дедилар. ⁵ Бироқ у илонни ўтга силкитиб ташлаб, ундан ҳеч қандай зарар кўрмади. ⁶ Улар унинг шишиб кетишини ёки бирданига ўлиб йиқилишини кутдилар. Аммо узоқ вақт кутиб, унга ҳеч қандай зиён етмаганини кўрганларида, ўз фикрларини ўзгартириб: “У худо экан”,- дер эдилар. ⁷ Ўша жойнинг ёнида оролнинг бошлиғи Публий исмли бир кишининг қўрғони бор эди. У бизни қабул қилиб, уч кун дўстона меҳмон қилди. ⁸ Ўша пайтда Публийнинг отаси ичбуруғ ва иситмадан қийналиб ётган эди. Повул унинг ёнига кириб, ибодат қилди ва қўлларини унинг устига қўйиб, уни шифолади. ⁹ Бу воқеа содир бўлгач, оролдаги бошқа касаллар ҳам келиб, шифоландилар ¹⁰ ва бизга кўп иззат кўрсатдилар. Биз жўнаётганимизда эса, улар бизни зарур нарсалар билан таъминладилар. ¹¹ Уч ойдан кейин ўша оролда қишлаган Искандариянинг “Диоскур” белгили кемасида сузиб кетдик. ¹² Сиракуза шаҳрига келиб, у ерда уч кун қолдик. ¹³ У ердан сузиб, Ригиумга келдик. Бир кундан кейин жануб шамоли эсгани учун иккинчи куни Путеолга етиб келдик. ¹⁴ У ерда биродарларни топдик. Улар етти кун уларникида туришимизни ўтиниб сўрадилар. Сўнгра Римга бордик. ¹⁵ У ердаги биродарлар биз ҳақимизда эшитганларида, ҳатто “Аппия” майдони ва “Уч Мусофирхона”гача бизни қарши олгани чиқдилар. Повул уларни кўрганида, тетиклашиб, Худога миннатдорчилик билдирди. ¹⁶ Римга келганимизда, юзбоши маҳбусларни лашкарбошига топширди. Повулга эса уни қўриқлайдиган аскар билан алоҳида яшашига рухсат берилган эди. ¹⁷ Уч кундан кейин Повул энг атоқли яҳудийларни ўзига чақиртирди. Улар йиғилганларида, уларга деди: “Эркаклару биродарлар! Халқимизга ёки оталаримизнинг урф-одатларига қарши ҳеч нарса қилмасамда, мен занжирбандликда Йерусалимдан римликларнинг қўлига топширилдим. ¹⁸ Улар ҳам мени суд қилиб, озод қилмоқчи бўлдилар, чунки менда ўлимга лойиқ бирор айб йўқ эди. ¹⁹ Бироқ яҳудийлар бунга қарши чиққанлари учун, мен императорнинг ҳукмини талаб этишга мажбур бўлдим. Аммо мен буни халқимни айблаш учун қилмадим. ²⁰ Ана шу сабабдан сизлар билан кўришиб гаплашиш учун мен сизларни чақиртирдим. Чунки мен Исроилнинг умиди учун бу занжир билан боғланганман”. ²¹ Улар эса унга жавобан дедилар: “Биз сен ҳақингда Яҳудиядан ҳеч қандай хат олганимиз йўқ, келган биродарлардан ҳеч ким сен ҳақингда бизга хабар бергани ёки бирор ёмон нарса дегани ҳам йўқ. ²² Бироқ сен қандай фикр юритишингни ўзингдан эшитмоқчимиз, чунки бу бидъат ҳақида ҳар жойда баҳс бўлаётгани бизга маълумдир”. ²³ Шундай қилиб, Повулга бир кунни тайин этиб, кўплар у турган меҳмонхонага келдилар. Эрталабдан оқшомгача Повул уларга Худонинг Шоҳлигини баён этиб, Мусонинг Қонунидан ва Пайғамбарларнинг қитобларидан Исо ҳақида гувоҳлик бериб, ишонтирар эди. ²⁴ Баъзилар унинг айтганларига ишондилар, баъзилар эса ишонмадилар. ²⁵ Улар ўзаро келишмовчиликка борганларида, Повул қуйидаги сўзни айтди: “Муқаддас Руҳ Йешайаҳ пайғамбар орқали оталаримизга жуда тўғри айтган эди: ²⁶ Бу халққа бориб айтгин: Эшитиб эшитасизлар ва англамайсизлар, қараб кўрасизлар ва фаҳмламайсизлар. ²⁷ Чунки бу халқнинг юрагини ёғ босган, қулоқлари зўрға эшитади, кўзларини эса юмиб олганлар. Шунинг учун кўзлари билан кўрмайдилар ва уларга шифо беришим учун тавба қилмайдилар. ²⁸ Шу тариқа, бу сизларга маълум бўлсинки: Худонинг нажоти мажусийларга юборилди, улар эса эшитадилар”. ²⁹ Повул бу сўзларни айтганида, яҳудийлар ўзаро анча тортишиб, чиқиб кетдилар. ³⁰ Шундай қилиб, Повул тўлиқ икки йил ўзи ижарага олган уйда яшади ва ҳузурига келганларнинг ҳаммасини қабул қилди. ³¹ У уларга жасорат билан Худонинг Шоҳлигини воизлик қилар ва Раббий Исо Масиҳ ҳақида тўсқинликсиз таълим берар эди. Омин.