20 ¹ Қўзғолон тугаганидан кейин Повул шогирдларни чақириб, уларга насиҳат берди ва улар билан хайрлашиб, Македонияга жўнаб кетди. ² Ўша жойлардан ўтиб, имонлиларга кўп насиҳатлар бериб, Юнонистонга келди ³ ва у ерда уч ой турди. Аммо яҳудийлар Повулга қарши фитна уюштирганларида, у Сурияга кетмоқчи бўлиб, Македония орқали қайтишга қарор қилди. ⁴ Береалик Пирроснинг ўғли Сосипатр, салоникаликлар Аристарх ва Секунд, дербелик Гай, Тимўтий, асияликлар Тихик ва Трофим Повулга Асиягача ҳамроҳ бўлдилар. ⁵ Улар олдинроқ бориб, бизни Троасда кутиб турдилар. ⁶ Биз эса Ачитқисиз нонлар кунларидан кейин Филиппи шаҳридан сузиб, беш кунларда уларнинг олдига – Троасга етиб бордик. У ерда етти кун турдик. ⁷ Ҳафтанинг биринчи кунида шогирдлар нон синдириш учун бирга йиғилганларида, Повул эртаси куни кетмоқчи бўлиб, улар билан суҳбатлашди ва сўзини ярим тунгача давом эттирди. ⁸ Биз йиғилган юқоридаги хонада чироқлар кўп эди. ⁹ Повулнинг узоқ суҳбати давомида, деразада ўтирган Евтих исмли бир йигит чуқур уйқуга чўмди. У уйқусида қимирлаб, учинчи қаватдан пастга тушиб кетди ва уни ўлик ҳолда кўтаришди. ¹⁰ Повул пастга тушиб, ўзини йигитнинг устига ташлади ва уни қучоқлаб: “Ташвишланманглар, унинг жони ўзида!”- деди. ¹¹ Кейин юқорига чиқди-да, нон синдириб овқатланди ва тонг отгунича кўп суҳбатлашиб, сўнг жўнаб кетди. ¹² Шу орада ўсмирни тирик ҳолда олиб келдилар ва анча тасалли топдилар. ¹³ Биз кемага олдинроқ бориб, Асс шаҳрига сузиб бордик. У ердан Повулни олишимиз керак эди, чунки у пиёда бормоқчи бўлиб, бизга шундай буйруқ берган эди. ¹⁴ У Ассда бизга қўшилганида, уни олиб, Митиленега бордик. ¹⁵ Сўнг у ердан сузиб кетиб, эртаси куни Хиос ороли қаршисига келдик. Учинчи куни эса Самосга етгач, Трогиллиумда қолдик. Кейинги куни эса Милетусга келдик. ¹⁶ Чунки Повул Асияда ушланиб қолмаслик учун Эфесни четлаб ўтмоқчи бўлди. Чунки у: “Агар иложи бўлса, «Элликлик» кунида Йерусалимда бўлайин”,- деб шошилаётган эди. ¹⁷ Повул Милетусдан Эфесга одам юбориб, Жамоатнинг жамоабошиларини чақиртирди. ¹⁸ Улар унинг олдига келганларида, уларга деди: “Мен Асияга келган биринчи кундан буён, сизларнинг орангизда ҳамиша қандай ҳаракат қилганимни ўзларингиз биласизлар. ¹⁹ Мен онгнинг бор камтарлиги ва кўп кўз ёшлар билан, яҳудийларнинг ёвуз ниятлари туфайли бошимга тушган васвасалар орасида Раббийга хизмат қилар эдим. ²⁰ Мен фойдали бўлган ҳеч бир нарсани ўзимда тутиб турмасдан, сизларга эълон қилар ва халойиқ олдида ҳамда уйларда таълим берар эдим. ²¹ Мен Худонинг олдида тавба қилиш ва Раббимиз Исо Масиҳга имон келтириш ҳақида яҳудийларга ҳамда юнонларга гувоҳлик берар эдим. ²² Мана, мен энди Руҳнинг банди бўлиб, Йерусалимга боряпман. У ерда мен билан нима юз беришини билмайман. ²³ Бироқ мени кишан ва қайғулар кутаётгани ҳақида Муқаддас Руҳ барча шаҳарларда гувоҳлик беряпти. ²⁴ Аммо мен буларнинг ҳеч бирига эътибор бермайман ва ўз жонимни қадрламайман, фақатгина масофамни ва Раббий Исодан олган хизматни, яъни Худо иноятининг Хушхабарини воизлик қилишни қувонч билан якунлайин. ²⁵ Шуни ҳам биламанки, мен орангизда Худонинг Шоҳлигини воизлик қилиб юрган бўлсам-да, мана, энди сизларнинг ҳаммаларингиз менинг юзимни бошқа кўрмайсизлар. ²⁶ Шунинг учун бугун сизларга гувоҳлик беряпманки, мен ҳамманинг қонидан тозаман, ²⁷ чунки Худонинг бор иродасини сизларга эълон қилишдан чекинмадим. ²⁸ Худо Ўз қони билан сотиб олган Жамоатига чўпонлик қилишингиз учун Муқаддас Руҳ сизларни назоратчи қилиб тайинлаган. Бутун подага ҳамда ўзингизга диққат қилинглар. ²⁹ Чунки шуни биламанки, мен кетганимдан кейин, орангизга подани аямайдиган йиртқич бўрилар кирадилар. ³⁰ Сизларнинг орангиздан ҳам шогирдларни ўзларига эргаштириш учун бузиб гапирадиган одамлар кўтариладилар. ³¹ Шунинг учун бедор бўлинглар. Мен уч йил давомида кечаю кундуз тинмасдан, кўз ёшлар билан ҳар бирингизга таълим берганимни ёдда сақланглар. ³² Энди, биродарларим, сизларни Худога ва Унинг инояти сўзига топшираман. Бу сўз сизларни барпо қилишга ва барча муқаддасланганлар билан бирга сизларга мерос беришга қодирдир. ³³ Мен ҳеч кимнинг кумушини ҳам, олтинини ҳам, кийимини ҳам хоҳламадим. ³⁴ Ўзларингиз биласизларки, менинг ва мен билан бўлганларнинг эҳтиёжларига шу қўлларим хизмат қилди. ³⁵ Мен ҳамма нарсада шундай меҳнат қилиб, заифларга ёрдам бериш кераклигини сизларга кўрсатдим, токи сизлар Раббий Исонинг: “Олишдан кўра бериш бахтлироқдир”,- деган сўзларини ёдда сақланглар”. ³⁶ Буларни айтгач, Повул тиз чўкиб, уларнинг ҳаммалари билан бирга ибодат қилди. ³⁷ Шунда ҳаммалари қаттиқ йиғлашди ва Повулнинг бўйнига осилиб, уни ўпишар эди. ³⁸ Улар айниқса унинг: “Юзимни бошқа кўрмайсизлар”,- деган сўзидан қайғурар эдилар. Сўнгра уни кемагача кузатиб бордилар.