18 ¹ Бундан кейин Повул Афинани тарк этиб, Коринф шаҳрига келди. ² Бу ерда Понтосдан бўлган Акил исмли бир яҳудийни топди. Император Клавдий барча яҳудийларга Римдан чиқиб кетишларига буйруқ бергани сабабли Акил билан хотини Прискилла яқинда Италиядан келишган эди. Повул уларнинг олдига келди ва ³ ҳамкасб бўлганлари учун уларникида қолиб ишлай бошлади, чунки уларнинг ҳунари чодир тикувчилик эди. ⁴ Ҳар шаббат куни эса Повул синагогада мунозара қилиб, яҳудийлар ва юнонларни ишонтирар эди. ⁵ Силас ва Тимўтий Македониядан келганларида, Повул Руҳ томонидан ундалиб, Исонинг Масиҳ эканлигини яҳудийларга гувоҳлик берар эди. ⁶ Лекин улар қаршилик қилиб, шак келтирганларида, Повул кийимини қоқиб, уларга: “Ўз қонингиз ўз бошингизда бўлсин, мен қонингиздан тозаман. Энди мен мажусийларнинг олдига бораман”,- деди. ⁷ Повул у ердан кетиб, Худога сажда қилувчи Иустус исмли бир одамнинг уйига келди. Унинг уйи эса синагога билан ёнма-ён эди. ⁸ Синагоганинг жамоабошиси бўлган Крисп эса бутун хонадони билан Раббийга имон келтирди. Повулни эшитган коринфликлардан кўплари ҳам имон келтириб, сувга чўмдирилдилар. ⁹ Сўнгра Раббий тунда ваҳий кўринишида Повулга деди: “Қўрқма, лекин гапиравер ва жим бўлма, ¹⁰ чунки Мен сен билан биргаман. Ҳеч ким сенга ёмонлик қилмайди, чунки бу шаҳарда кўп одамларим бор“. ¹¹ Шу тариқа, Повул бир йилу олти ой бу ерда қолиб, уларга Худонинг сўзини ўргатди. ¹² Галлион Ахаяда вилоят ҳокими бўлган даврда эса яҳудийлар якдиллик билан Повулга ҳужум қилиб ва уни маҳкамага судраб келиб: ¹³ “Бу одам Қонунимизга зид равишда Худога сажда қилишни халққа ўргатмоқда”,- дедилар. ¹⁴ Повул оғзини очмоқчи бўлганида, Галлион яҳудийларга деди: “Яҳудийлар! Агар бирон ноҳақлик ёки ёмон жиноят бўлганида эди, шунда сизларни эшитиш учун менда бирон сабаб бўлар эди. ¹⁵ Аммо баҳсингиз сўзлар, исмлар ва Қонунингиз ҳақида бораётган бўлса, унда ўзларингиз ҳал қилинглар. Мен бу ишларга судья бўлишни истамайман”. ¹⁶ Шундай қилиб, уларни маҳкамадан ҳайдаб юборди. ¹⁷ Сўнгра барча юнонлар синагоганинг жамоабошиси Состенни тутиб, маҳкама олдида урдилар. Галлион эса бунга парво ҳам қилмади. ¹⁸ Повул эса яна анча кун Коринфда турганидан кейин, биродарлари билан хайрлашиб, Акил ва Прискилла билан бирга Сурияга сузиб кетди. У назр қилгани учун, Кенхреяда сочларини қирқтирди. ¹⁹ Эфес шаҳрига келгач, Повул Акил билан Прискиллани у ерда қолдирди. Ўзи эса синагогага кириб, яҳудийлар билан мунозара қилар эди. ²⁰ Улар Повулдан кўпроқ вақт уларникида қолишини илтимос қилганларида, у рози бўлмади. ²¹ Улар билан хайрлашиб: “Яқинлашиб келаётган байрамни мен албатта Йерусалимда ўтказишим керак. Бироқ Худо хоҳласа, олдингизга яна қайтиб келаман”,- деди. Эфесдан эса сузиб кетиб, ²² Кесарияга етиб келганидан сўнг, у Йерусалимга борди ва Жамоат билан саломлашиб, Антиохия шаҳрига тушди. ²³ У ерда бир неча вақт ўтказиб, йўлга чиқди. Тартиб бўйича Галатия ва Фригия юртларини кезиб чиқиб, ҳамма шогирдларни мустаҳкамлади. ²⁴ Шу пайтда асли искандариялик бўлган Аполлос исмли бир яҳудий Эфесга келди. У сўзамол ва Ёзувларда кучли одам эди. ²⁵ Аполлос Раббий Йўлининг бошланғичида тарбияланган бўлиб, фақатгина Яҳёнинг чўмдиришини билар эди. Аммо у руҳда ёниб, Раббий ҳақида тўғри таълим берар эди. ²⁶ У синагогада дадиллик билан воизлик қила бошлади. Уни эшитиб, Акил билан Прискилла уни қабул қилдилар ва Худонинг Йўлини аниқроқ тушунтириб бердилар. ²⁷ Сўнг Аполлос Ахая юртига бормоқчи бўлганида, биродарлар шогирдларга хат ёзиб, уни яхши қабул қилишга ундадилар. У эса Ахаяга келиб, имон келтирганларга иноят орқали кўп ёрдам берди, ²⁸ чунки Ёзувлар бўйича Исонинг Масиҳ эканлигини исбот қилиб, халқнинг олдида яҳудийларни қаттиқ фош қилар эди.