17 ¹ Амфипол ва Аполлония шаҳарларидан ўтиб, Салоника шаҳрига келдилар. У ерда яҳудийларнинг синагогаси бор эди. ² Повул ўз одатига кўра уларнинг олдига кириб, уч шаббат куни улар билан Ёзувлар бўйича мулоҳаза қилар эди. ³ Масиҳнинг азоб чекиши ва Унинг ўликлардан тирилиши керак бўлганини очиб берар ҳамда буни исбот қилиб: “Шу Масиҳ – мен сизларга воизлик қилаётган Исодир”,- деб айтар эди. ⁴ Яҳудийлардан баъзилари, шунингдек, Худога сажда қилувчи жуда кўп юнонлар ҳамда анчагина раҳбар аёллар имон келтириб, Повул билан Силасга қўшилдилар. ⁵ Лекин имон келтирмаган яҳудийлар ҳасадга тўлиб, майдондан баъзи ярамас одамларни олиб тўпладилар ва шаҳарни қўзғатдилар. Улар Ясоннинг уйига ҳужум қилиб, Повул билан Силасни халқнинг олдига олиб чиқишини талаб қилдилар. ⁶ Уларни топа олмай, Ясон ва баъзи биродарларни шаҳар бошлиқларига судраб келдиларда, бақириб дедилар: “Дунёни остин-устин қилаётган бу одамлар бу ерга ҳам келдилар! ⁷ Ясон эса уларни уйига қабул қилди. Уларнинг ҳаммаси императорнинг буйруқларига қарши ҳаракат қилиб: Бошқа бир подшоҳ – Исо бор,- деб айтишади”. ⁸ Шундай қилиб, улар буни эшитиб турган халқни ва шаҳар бошлиқларини жуда ҳам саросимага солдилар. ⁹ Лекин бошлиқлар Ясон ва бошқалардан далолат олганларида, уларни қўйиб юбордилар. ¹⁰ Биродарлар эса шу тундаёқ Повул ва Силасни Береа шаҳрига жўнатдилар. Улар у ерга келиб, яҳудийларнинг синагогасига бордилар. ¹¹ Бу ердагилар салоникаликлардан кўра фаросатлироқ эдилар. Улар Худонинг сўзини бутун ғайрат билан қабул қилиб, бу айнан шундаймикин, деб ҳар куни Ёзувларни синчиклаб ўрганар эдилар. ¹² Шундай қилиб, яҳудийлардан кўпчилик, шунингдек, муҳтарам юнон аёллар ва анчагина эркаклар имон келтирдилар. ¹³ Бироқ Салоникадаги яҳудийлар Повулнинг Береа шаҳрида ҳам Худонинг сўзини воизлик қилганини билиб қолганларида, у ерга ҳам келиб, халқни саросимага солиб қўзғатдилар. ¹⁴ Ўшанда биродарлар дарҳол Повулни гўё денгизга кетаётгандек қилиб, кузатиб қўйдилар. Силас ва Тимўтий эса у ерда қолдилар. ¹⁵ Повулнинг кузатувчилари уни Афинагача олиб бордилар ва Повулдан Силас ва Тимўтийнинг унинг олдига тезроқ етиб келишлари ҳақида буйруқ олиб, жўнаб кетдилар. ¹⁶ Повул уларни Афинада кутаётганида, бутларга тўлган бу шаҳарни кўриб, унинг руҳи қўзғалди. ¹⁷ Шунинг учун у ҳар куни синагогада яҳудийлар ва художўй одамлар билан ҳамда бозор майдонида унга учраганлар билан мулоҳаза қилар эди. ¹⁸ Эпикурчи ва стоик файласуфларидан баъзилари эса у билан баҳслаша бошладилар. Улардан баъзилари: “Бу беҳуда сўзловчи нима демоқчи ўзи?”- деб айтар, бошқалари эса: “У бегона илоҳларни воизлик қилмоқда, шекилли”,- дейишар эди, чунки Повул уларга Исо ва тирилиш ҳақидаги Хушхабарни воизлик қилар эди. ¹⁹ Шунда Повулни Ареопагусга олиб келиб, унга: “Сен воизлик қилаётган бу янги таълимотнинг нималигини билсак бўладими? ²⁰ Чунки сен қулоқларимизга ғалати нарсаларни соляпсан. Шунинг учун булар нима эканлигини билиб олмоқчимиз?”- дедилар. ²¹ Барча афиналиклар ва бу ерда яшаётган хорижликлар эса бирор янги нарса ҳақида сўзлаш ёки тинглашдан бошқа ҳеч нарсада вақтларини завқлироқ ўтказмас эдилар. ²² Ўшанда Повул Ареопагуснинг ўртасида туриб, деди: “Эй, афиналиклар! Мен сизларнинг ҳамма нарсада жуда диндор эканингизни кўряпман. ²³ Чунки мен шаҳрингизни кезиб юриб ва муқаддасворликларингизни кўздан кечириб, устида “номаълум Худога”, деб ёзилган бир қурбонгоҳни топдим. Сизлар танимасдан, сажда қилаётган шу Худони мен сизларга воизлик қилмоқдаман. ²⁴ Оламни ва ундаги ҳамма нарсани яратган Худо еру осмоннинг Эгаси бўлиб, инсон қўли билан ясалган маъбадларда яшамайди. ²⁵ У бирор нарсага муҳтож бўлмай, инсон қўлларининг хизматини талаб қилмайди. Унинг Ўзи ҳаммага ҳаёт, нафас ва ҳамма нарсани беради. ²⁶ Бутун ер юзида истиқомат қилиш учун Худо бир қондан бор одам наслини яратиб, уларга олдиндан белгиланган даврларини ва истиқомат жойларини тайин этди, ²⁷ токи улар Худони изласинлар, Уни сезмасмикинлар ва топа олмасмикинлар, чунки У ҳар биримиздан йироқда эмасдир. ²⁸ Зеро биз Унда яшаймиз, ҳаракат қиламиз ва мавжудмиз. Сизларнинг шоирларингиздан бири айтганидек: “Биз ҳам Унинг авлодимиз”. ²⁹ Шундай қилиб, биз Худонинг авлоди бўлганимиз учун, Худованд инсон ақли ёки маҳорати билан ишланган олтин, кумуш ёки тош қиёфасига ўхшайди, деб ўйламаслигимиз керак. ³⁰ Мана, Худо билимсизлик даврларини четга қўйиб, энди ҳамма ерда ҳамма инсонларга тавба қилишларини буюрмоқда. ³¹ Чунки Ўзи олдиндан белгилаган Эркак орқали У дунёни ҳақлик билан ҳукм қиладиган кунни тайин этди. Ҳаммага буни тасдиқлаб бериши учун Уни ўликлардан тирилтирди”. ³² Ўликларнинг тирилиши ҳақида эшитиб, баъзилари мазах қилдилар. Бошқалари эса: “Бу ҳақида сени бошқа пайт эшитамиз”,- дедилар. ³³ Шундай қилиб, Повул уларнинг орасидан чиқиб кетди. ³⁴ Баъзи одамлар эса унга қўшилиб имон келтирдилар. Буларнинг орасида ареопагусчи – Дионисий, Дамар исмли бир аёл ва улар билан бирга бошқалар ҳам бор эди.