19
1
Подшоҳ Ҳизкийаҳ буни эшитганида, ўз кийимини йиртиб, қанор кийимига ўранди ва Раббийнинг уйига борди.
2
Шунда у қанорга ўранган сарой бошлиғи Элиакимни, мирза Шебнани ва ёши улуғ руҳонийларни Амознинг ўғли Йешайаҳ пайғамбарнинг олдига юборди.
3
Улар унга дедилар: “Ҳизкийаҳ шундай дейди: Бу кун ― қайғу, жазо ва шармандалик кунидир, чунки болалар она қорнидан чиқиш жойига етиб келдилар, лекин туғишга куч йўқ.
4
Тирик Худони ҳақоратлаш ва сенинг Раббий Худойинг эшитган сўзлар билан таъна қилиш учун унинг ҳукмдори Ашур подшоҳи юборган Рабшакеҳнинг барча сўзларини балки Раббий сенинг Худойинг эшитар. Ҳали тирик бўлганлар учун ибодат қилгин”.
5
Шундай қилиб, подшоҳ Ҳизкийаҳнинг хизматкорлари Йешайаҳнинг олдига келдилар.
6
Йешайаҳ уларга деди: “Ўз ҳукмдорингизга шундай денглар: Раббий шундай дейди: Ашур подшоҳининг хизматкорлари Мени ҳақорат қилган, сен эшитган сўзлардан қўрқмагин.
7
Мана, Мен унга руҳ юбораман ва у хабар эшитиб, ўз ерига қайтиб кетади. Мен уни ўзининг ерида қиличдан қулатаман”.
8
Рабшакеҳ ортига қайтди ва Ашур подшоҳини Либнаҳга қарши уруш қилаётган ҳолда топди, чунки подшоҳ Лақишни тарк этганини у эшитган эди.
9
У Ҳабашистоннинг подшоҳи Тирҳакаҳ ҳақида эшитди. Унга: “Мана, у сиз билан жанг қилишга чиқди”,- дедилар. Шунда у яна элчиларни Ҳизкийаҳ олдига бундай дейиш учун юборди:
10
“Яҳудия подшоҳи Ҳизкийаҳга шундай денглар: Йерусалим Ашур подшоҳининг қўлига топширилмайди, деб ўйлаб, сен умид қилаётган Худойинг сени алдамасин.
11
Ашур подшоҳлари барча ерларни нима қилганларини, уларни тўлиқ қириб ташлаганларини ахир сен эшитмагансанми? Шундай қилиб, сен омон қоласанми?
12
Менинг оталарим вайрон қилган халқларнинг худолари уларни қутқардими? Улар Гозанни, Харанни, Ретсефни ва Телассардаги Эденнинг ўғилларини халос қилдиларми?
13
Ҳаматнинг подшоҳи, Арпаднинг подшоҳи, Сефарваим шаҳарлари Ҳена ва Ивваҳнинг подшоҳи қани?”
14
Шунда Ҳизкийаҳ мактубни элчиларнинг қўлидан олиб, ўқиди ва Раббийнинг уйига бориб, уни Раббийнинг юзи қаршисида очди.
15
Ҳизкийаҳ Раббийнинг юзи қаршисида ибодат қилиб деди: “Ё, керубларда ўтирган Исроилнинг Раббий Худоси! Ернинг барча шоҳликлари устидан биргина Сен Худосан! Сен осмон ва ерни яратгансан.
16
Ё, Раббий, Ўз қулоғингни тутгин ва эшитгин. Ё, Раббий, Ўз кўзларингни очгин ва қарагин. Тирик Худони ҳақорат қилиш учун элчиларни юборган Сеннақерибнинг сўзларини эшитгин!
17
Ё, Раббий, ҳақиқатан ҳам Ашурнинг подшоҳлари халқларни ва уларнинг ерларини барбод қилишди
18
ҳамда уларнинг худоларини оловга ташлашди, зеро улар худолар эмас, бироқ одам қўлининг маҳсулоти бўлмиш ёғоч ва тош эдилар. Шунинг учун уларни қириб ташладилар.
19
Ё, бизнинг Раббий Худойимиз, эндиликда бизни унинг қўлидан қутқаргин, токи ернинг барча шоҳликлари биргина Сен Раббий Худо эканлигингни билиб олсинлар”.
20
Сўнг Амоз ўғли Йешайаҳ Ҳизкийаҳнинг олдига бундай дейиш учун одам юборди: “Исроилнинг Раббий Худоси шундай дейди: Сен Менга Ашурнинг подшоҳи Сеннақерибга қарши қилган ибодатингни Мен эшитдим.
21
Мана, Раббий у ҳақида айтган сўз: Сионнинг бокира қизи сени менсимайди ва сени масхара қилади. Йерусалимнинг қизи сенинг ортингдан бошини чайқаб қолади.
22
Сен кимни ҳақорат қилдинг ва куфрлик қилдинг? Кимга сен овозингни кўтардинг ва ўз кўзларингни баланд кўтардинг? Исроилнинг Муқаддасига?!
23
Сен ўз элчиларинг орқали Раббийни ҳақорат қилиб: Мен ўзимнинг кўплаб араваларим билан тоғнинг тепасига, Лебаноннинг ҳудудларига чиқиб, унинг баланд кедрларини, аъло сарв дарахтларини кесиб ташладим ва унинг энг чекка ҳудудига – Кармил тоғининг ўрмонига келдим.
24
Мен қудуқ қазиб, бировнинг сувини ичдим ва қамал қилинган жойларнинг барча дарёларини оёғимнинг товони билан қуритаман,- дединг.
25
Мен буни узоқ вақт олдин қилганимни, қадимги кунларда тайинлаганимни, энди эса сен мустаҳкамланган шаҳарларни вайроналар уюмларига айлантираётганим билан амалга ошираётганимни эшитмаганмисан?
26
Шунинг учун уларнинг аҳолилари кам қувватли бўлиб қолдилар, улар титраб, шарманда бўлдилар. Улар даладаги майса, сабза кўкат, томдаги ўт ва бошоқ чиқаришидан олдин куйиб кетган дон каби бўлиб қолдилар.
27
Мен сенинг ўтиришингни ҳам, кириб-чиқишингни ҳам, ҳаммасини биламан, Менга қарши қўрслигингни ҳам биламан.
28
Менга қарши ғазабинг ва сенинг манманлигинг Менинг қулоғимга етиб келгани учун Мен Ўзимнинг илмоғимни сенинг бурнингга, Ўзимнинг сувлуғимни сенинг оғзингга соламан ва сени келган йўлингдан ортингга қайтариб юбораман.
29
Ҳизкийаҳ, мана сенга аломат: Шу йили тўкилган уруғдан ўсиб чиққан ҳосилларни, иккинчи йили ҳам ўзи ўсган ҳосилларни енглар. Учинчи йили эса экиб, ўринглар, узумзорлар ўтқазинглар ва уларнинг ҳосилларини енглар.
30
Яҳудо хонадонида омон қолганлар яна пастга томир ёйиб, юқорида ҳосил келтиради.
31
Зеро Йерусалимдан қолдиқ ва Сион тоғидан қутқарилганлар келиб чиқади. Қўшинлар Худовандининг рашки буни амалга оширади.
32
Шунинг учун Раббий Ашурнинг подшоҳи ҳақида шундай дейди: У бу шаҳарга кирмайди, у ерга камон ўқи отмайди, унга қалқон билан яқинлашмайди ва унга қарши кўтарма қурмайди.
33
Келган йўли билан ортига қайтиб кетади ва бу шаҳарга кирмайди, дейди Раббий.
34
Мен бу шаҳарни Ўзим ҳақи ва Менинг қулим Довуд ҳақи қўриқлайман”.
35
Ўша тунда шундай бўлди: Раббийнинг фариштаси бориб, Ашурнинг қароргоҳида бир юз саксон беш минг кишини қириб ташлади. Эрта тонгда турганларида, мана, уларнинг ҳаммасининг танаси ўлик эди.
36
Шунда Ашур подшоҳи Сеннақериб йўлга отланиб, кетди ва ортига қайтиб Нийневеҳда яшай бошлади.
37
У ўз худоси Нисроқнинг уйида сажда қилаётганида, унинг ўғиллари Адраммелеқ ва Шарезер уни қилич билан ўлдирдилар, ўзлари эса Арарат ерига қочиб кетдилар. Унинг ўрнига унинг ўғли Эсаршадон подшоҳ бўлди.