¹ ۔تد ایوب نے جواب دِتا تے آکھیا ۔ ² ۔ پئی غور نال میری گَل دُنو تاں جو تُہاڈے وَلوں میری تسلی ہووے ۔ ³ ۔ صبر کرو تے میں بولاں گا ۔ تے میرے توں مگروں تُسیں جھیڈاں کر لیا جے ۔ ⁴ ۔ کیہ میں انسان نال گِلہ کرنا واں ۔ تے فیر میں بے صبری کیوں ناں کران ؟ ⁵ ۔ میرے وَل دھیان کرو تے حیران ہوو تے اَپناہَتھ اَپنے مُو نہہ تے رَکھو ۔ ⁶ ۔ جِہدوں میں کُجھ یاد کرنا واں ۔ تے میں گا بھر جان واں ۔ تے میرے پِنڈے نُوں کانبا چھِڑ جاندا اے ۔ ۔ شرارت کرن والے کیوں جیوندے رہندے نیں تے بُڈھے بہندے نیں تے کیوں اوہناں دی طاقت ودھ جاندی اے ۔ ۔ اوہناں دی اولاد اوہناں دے وہندیاں وہندیاں تے اوہناں دی نَسل اوہناں دیاں اَکھاں دے اَگے قائم رہندی اے ۔ ۔ اوہناں دے گھر ڈر توں بچے رہندے نیں تے سکُون چہ نیں ۔ تے خُدا سوٹی اوہناں تے نئیں پیندی ۔ ⁷ ۔ شرارت کرن والے کیوں جیوندے رہندے نیں تے بُڈھے بہندے نیں تے کیوں اوہناں دی طاقت ودھ جاندی اے ۔ ⁸ ۔ اوہناں دی اولاد اوہناں دے وہندیاں وہندیاں تے اوہناں دی نَسل اوہناں دیاں اَکھاں دے اَگے قائم رہندی اے ۔ ⁹ ۔ اوہناں دے گھر ڈر توں بچے رہندے نیں تے سکُون چہ نیں ۔ تے خُدا سوٹی اوہناں تے نئیں پیندی ۔ ¹⁰ ۔ اوہناں دا سان گبھی کراد تے نُطفہ ڈیگدا نئیں ۔ اوہناں دی گاں بچّہ جمن لگیاں ڈِگدی نئیں ۔ ¹¹ ۔ اوہ اَپنے نِکے نِکے نیانے اِجڑ وانگوں باہر لے جاندے نیں ۔ تے اوہناں دے مُنڈے نچدے نیں ۔ ¹² ۔ ازوہ طبلے تے بربط نال گیتے گاؤندے تے مُرلی دی واج توں خُوش ہُندے نیں ۔ ¹³ ۔ اوہ سُکھ چہ دیہاڑے کٹدے نیں ۔ تےے اِکو پَل چہ پاتال چہ ٹُر جاندے نیں ۔ ¹⁴ ۔ اوہ خُدا نُوں کہندے نیں سادے کولوں ٹُر جا ۔ کیوں جو اسیں تیریاں راہواں دی معرفت دی ریِجھ نئیں رکھدے ۔ ¹⁵ ۔ قادرِ مُطلق کون اے پئی اسیںاوہدی بندگی کریئے ؟ جے اسیں اوہدے توں دُعا کر لیئے تے ساہنوں کیہڑا نفع اے ۔ ¹⁶ ۔ ویکھو! اوہناں دی جِت اوہناں دے ہَتھ چہ اے ۔ تے شرارت کرن والیاں دی اوہدے تُوں پراں اے ۔ ¹⁷ ۔ کِنی واری شرارت کرن والیاں دایِوا بُجھدا اے ۔ تے اوہناں دی مُصیبت اوہناں تے پیندی اے ۔ خُدا َپنے قہر چہ دُکھ ونڈا اے ۔ ¹⁸ ۔ اوہ ایسراں نیں جیویں ہوا دے اَگے ڈنڈل ۔ تے کِنے واری اوہ اوس تُوڑی وانگوں ہُندے نیں ۔ جیویں ہوا اُڈا کے لَے جاندی اے ۔ ¹⁹ ۔ خُدا واہدی شرارت اوہدی اولاد لئی چھڈدا اے ۔ تے اوہدا بدلہ اوہناں نُوں دیندا اے ۔ تاں جو سمجھ جان ۔ ²⁰ ۔ اوہدیاں اَکھاں اوہدی بربادی ویکھ گئیاں تے اوہناں تے خُدا قہر پوے گا ۔ ²¹ ۔ اوہنوں اَپنے مگروں اَپنے گھر دی کاہدی خُوشی اے جیہدوں اوہدے میہنیاں دا حِساب ای مُک گیا ہووے ۔ ²² ۔ کیہ کوئی خُدا نُوں عِلم سِکھا سکدا اے ۔ جِہدوں پئی اوہ اوہناں دی عدالت لاندا اے جیہڑے بوہت وڈے نیں ۔ ²³ ۔ کوئی تے اَپنے پُور زور چہ سُکھ چین چہ رہندیاں ہوئیاں مَر جاندا اے ۔ ²⁴ ۔ تے چربی اوہدیاں اَکھیاں نُوں دھکی رکھدی اے تے اوہدیاں ہڈیاں گُودے نال کاہندیاں نیں ۔ ²⁵ ۔ تے دوُجا اَپنے ای اندر کُڑھ کُڑھ کے مَردا اے ۔ تے کدی سُکھ نئیں پاندا ۔ ²⁶ ۔ اوہ دونویں مِٹی چہ پئے رہن گے تے کیِڑے اوہناں نُوں ڈھک لین گے ۔ ²⁷ ۔ ویکھو میں تُہاڈیاں سوچاں نُوں جاننا واں ۔ اوہ صلاح وی جیہڑی تُسیں بے اِنصافی نال میرے خلاف رکھدے او۔ ²⁸ ۔ کیوں جو تُسیں کہندے او پئی بھَلے بندے دا گھر کِتھے وے ؟ تے اوہ ڈیرہ کِتھے وے جِتھے شرارت کرن والے وَسدے سَن ؟ ²⁹ ۔ کیہ تُسیں راہیاں نُوں نئیں پُچھدے ۔ کیہ تُسیں اوہناں دیاں مثالاں تے دھیان نئیں دیندے ؟ ³⁰ ۔ شرارت کرن والا آفت دے دیہاڑے لئی رکھیا جاندا اے ۔ تے قہر دے دیہاڑے پیش کیتا جاندا اے ۔ ³¹ ۔ کیہڑا اوہدے کماں نُوں اوہدے مُونہہ تے آکھے گا ۔ تے جو کُجھ اوہنے کیِتا اے اوہدے کیِتے دا بدلہ دیوے گا ۔ ³² ۔ بناں شَک اوہ قبر چہ لتھے گا تے اوہدی قبر تے پہرہ لایا جائے گا ۔ ³³ ۔ وادی دے ڈھیلے اوہنوں چنگے لگدے نیں ۔ سبھے لوک اوہدے مگر ٹُر جان گے ۔ جِتھے اوہدے توں پیلاں دے لوک ٹُر گئے نیں ۔ ³⁴ ۔ ایس لئی تُسیں کیوں بے فایدہ تسلی دیندے او۔ جِہدوں پئی میں تُہاڈیاں گلاں چہ جھُوٹ ای جھُوٹ اے ۔