¹ ۱۔ تے نبیاں دے پتراں دیا ں بیویاں وِچوں اِیک عورت الیشع دے اِگے چیکی تے آکھیا ۔کہ تیرا خدمت کرن آلا میرا شوہر مر گیا اےتے تُو جاندا ایں ۔کہ تیرا خدمت کرن آلا خدا توں ڈر دا سی۔تے قرض لین آلا آیا اے۔کہ میرے دویویں پُتراں نوں لے کے آودے غلام بناون۔ ² ۲۔ اِلیشع نے اونوںآکھیا ۔میں تیرے لئی کی کراں؟مینوں دِس۔کہ تیرے کول گھر وِچ کہڑی چیج اے۔اونے آکھیا تیری لونڈی دے کول گھر وِچ کُجھ وی نہیں۔سوائےمالش دے تیل دی ایک کُپی دے۔ ³ ۳۔ اونے اونوں آکھیا کہ جا تے باروں سارے گوانڈیاں توں پانڈے اُدھار لے۔پانڈے خالی ہون۔تے گھٹ نہ ہون ۔ ⁴ ۴۔ تد اندر جا ۔تے تُو آودے پُتراں دے نال اندر ہو کے بوہا بند کر ۔تے اوناں ساریاں پانڈیاں وِچ پا۔تے جہڑا اوناں وِچوں بھر جاوے اونوں وکھرا رکھ۔ ⁵ ۵۔ لہذا او اودے کولوں گئی ۔تے آودے پُتراں دے نال اندر ہو کے بُوہا بند کیتا۔تے او اوندے کول پانڈے لیاندے جاندے سن۔تے او پاندی جاندی سی۔ ⁶ ۶۔ جد پانڈے بھر گئے۔اونے آودے ایک پُتر نوں آکھیا۔دوجا پانڈا لیا۔تے اونے آکھیا۔ہون کوئی پانڈا باقی نہیں۔تد تیل مُک گیا۔ ⁷ ۷۔ تے او خدا دے بندے دے کول گئی۔تے اونوں دِسیا۔تے اونے آکھیا تیل ویچ تے آودا قرض لاھ ۔تے جہڑے بچ رہے اوھدے نال تُو تے تیرے پُتر گزارا کرو۔ ⁸ ۸۔ تے ایک دِن ایویں ہویا۔کہ الیشع شُونیم دے کولوں لنگیا تے اوتھے ایک بڑی دولت آلی عورت سی ۔جہنے اونوں روک کے مجبور کیتا۔کی روٹی کھاوے۔تے جدوں او اوتھوں لنگدا۔تے اوھدے کول روٹی کھان جاندا۔ ⁹ ۹۔ اوس عورت نے آودے شوہر نوں آکھیا ۔مینوں پتا چلیا اے ۔کہ اے بندہ جہڑا اکثر دساڈے کولوں لنگدا اے ۔خدا دا بندہ اے۔تے او پاک اے۔ ¹⁰ ۱۰۔ لہذا اسیں اودے لئی گھر دے اُتے اک نِکا کمرہ بنایئے۔تے اوھدے وِچ منجی تے دسترخوان تے چوکی تے شمعدان رکھیے۔تاں جے جدوں کدی او ساڈے کول آئے۔تے اوتھے ریاکرے ¹¹ ۱۱۔ لہذا اوہ اِک دِن آیا ۔تے کمرے وِچ ریا۔تے اوتھے ای سُتا۔ ¹² ۱۲۔ تے اونے آودے نوکر جیحازی نوں آکھیا۔کہ اوس شُونیمی عورت نوں صد۔تے اونے اونوں صدیا ۔تے او اوھدے سامنے کھلوتی۔ ¹³ ۱۳۔ فیر اونے آودے نوکر نوں آکھیا ۔اِنوں آکھ کیوں جے تُوں ساڈے لئی ایہہ ساری تکلیف چُکی اے ۔بس تُو کی چاہنی ایں کہ تیرے لئی کیتا جاوے؟تیری کوئی ضرورت ہے۔جیدے لئی میں بادشاہ یا فوج دے سردار نوں سفارش کراں ۔او بولی کہ میں آودے لوکاں دے وِچ رہنی آں ۔ ¹⁴ ۱۴۔ تے اونے آکھیا ۔میں اِھدے لئی کی کراں ؟جیحازی بولیا۔اوھدا کوئی پُتر نہیں۔تے اوھدا شوہر بڈھا اے۔ ¹⁵ ۱۵۔ اونے آکھیا اوس عورت نوں صد ۔تے اونے اونوں صدیا ۔تے او بُوہے تے کھلوتی۔ ¹⁶ ۱۶۔ تے اونے آکھیا۔یقیناً اگلے سال ایسے ویلے دے کول تُوں اک پُتر گود وِچ لویں گی۔اوس عورت نے آکھیا ۔نہیں اے میرے مالک! اے خدا دے بندے! آودی نوکرانی نال جھوٹی گل نہ کر ۔ ¹⁷ ۱۷۔ ایدے توں بعد او عورت حاملہ ہوئی ۔تے اگلے سال اوسے ویلے دے کول اوھدے توں ایک پُتر پیدا ہویا۔جیویں کہ الیشع نے آکھیا سی۔ ¹⁸ ۱۸۔ تے جدوں او مُنڈاوڈاہویاایک دِن فِصل وڈن والیاں دے نیڑے آودے پیو دے کول گیا۔ ¹⁹ ۱۹۔ تے اونے آودے پیو نوں آکھیا ۔ہائے میرا سر۔ہائے میرا سر۔تے اونے ایک نوکر نوں آکھیا ۔ کہ اونوں اوھدی ماں دے کول چک کے لے جا۔ ²⁰ ۲۰۔ تے اونے اونوں چُکیا ۔تے اوھدی ماں دے کول لے گیا۔تے اواوھدے گوڈیاں تےدوپہر تیک ریا۔فیر مر گیا۔ ²¹ ۲۱۔ تد او عورت اونوں اُتے چُک کے لے گئی ۔تے خدا دے بندے دی منجی اُتے پایاتے بوہاٹو دِتا ۔تے باہر آئی۔ ²² ۲۲۔ تد اوس نے آودے شوہر نوں صدیا تے آکھیا۔کہ نوکراں وِچوں اک نوں تے اوھدے نال کھوتی میرے کول گھل۔تاں جے میں خدا دے بندے دے کول دوڑ کے جاواں ۔تے واپس آواں۔ ²³ ۲۳۔ اونے اونوں آکھیا ۔تُو اِج اوندے کول کیوں جانی ایں؟اِج نہ تے نواں چن اے نہ ای سبت ۔او بولی سلامتی ہووے۔ ²⁴ ۲۴۔ تد اوس نے کھوتی اوتے کاٹھی پائی ۔تے نوکر نوں آکھیا ۔ ٹور تے لے جا اِگے ودھ تے رفتا ر دا قدم نہ گھٹا ۔جدوں تیک کہ میں نہ تینوں نہ آکھاں۔ ²⁵ ۲۵۔ لہذا او گئی۔تے کرمل دے پہاڑ اُتے خدا دے بندے دے کول آئی۔جدوں خدا دے بندے نے اونوں دور توں ویکھیا۔تے آودے نوکر جیحازی نوں آکھیا ۔ایہہ اوہی شُونیمی عورت اے۔ ²⁶ ۲۶۔ بس اونوں ملن لئی اِگے جا ۔تے اونوں پُچھ۔کی تُو چنگی اے۔تیرا شوہر چنگااے ، تیرا پُتر چنگااے؟او بولی خریت نال نے۔ ²⁷ ۲۷۔ فیر او پہاڑ اُتے خدا دے بندے دے کول آئی ۔تے اوھدے پیر پھر لےتد جیحازی اِگے آیا کہ اونوں ہٹائے۔تے خدا دے بندے نے آکھیا۔اونوں چھڈ دے۔کیوں جے اوندا دل دُکھی اے ۔تے خداوند نے ایہہ گل میرے توں لُکائی تے مینوں نہ دِسی۔ ²⁸ ۲۸۔ تد او بولی ۔کی میں آودے مالک توں پُتر منگیا؟کی میں نہ آکھیا ۔کہ مینوں دھوکہ نہ دے۔ ²⁹ ۲۹۔ تے اونے جیحازی نوں آکھیا ۔کہ لک بن تے میرا عصا آودے ہتھ وِچ لے تے جا۔جے تُو کسے نوں ملے۔تے اونوں سلام نہ کر۔تے جے تینوں کوئی سلام کہےتے اوھدا جواب نہ دے۔تے میرا عصا مُنڈے اُتے رکھ۔ ³⁰ ۳۰۔ اوس مُنڈے دی ماں بولی۔جیوندے خدا وند تے تیری جان دی قسم میں تینوں نہ چھڈاں گی۔تد او اُٹھیا۔تے اوھدے پیچھے ٹریا۔ ³¹ ۳۱۔ تے جیحازی اِناں دوواں توں اِگے گیا۔تے مُنڈے اوتے عصا رکھیا۔پر نہ کوئی آواز ہوئی نہ کوئی حرکت۔تد اومڑیا تے اونوں ملیا۔تے اونوں آکھیا ۔کہ مُنڈا نہی جاگیا۔ ³² ۳۲۔ تد الیشع گھر دے اندر گیا۔تے ویکھو او مُنڈا مریاہویا منجی اُتے پیا سی۔ ³³ ۳۳۔ لہذا او اندر گیا۔تے آودے لئی تے مُنڈے لئی بُوہا بند کیتا ۔تے خداوند توں دُعا منگی۔ ³⁴ ۳۴۔ فیر او اُتے چڑھیاتے مُنڈے نال لپٹیا۔تے آودا مُنہ اوھدے مُنہ اُتے آودیاں اِکھاں اودیاں اِکھاں اُتے تے آودے ہتھ اودے ہتھاں اُتے رکھے۔تے اوھدے اُتے اپنے آپ نوں لٹا دِتا ۔تے اوس مُنڈے دا جسم گرم ہویا۔ ³⁵ ۳۵۔ تد او مڑیا تے گھر وِچ اک وار اِدر اُدر پھریا۔فیر چڑھ کے اوس مُنڈے نال لپٹیا۔تے اُس مُنڈا سَت واری نیچھاں ماریاں ۔فیر مُنڈے نے آودیاں اِکھاں کھول دِتیاں ۔ ³⁶ ۳۶۔ تد اوس نے جیحازی نوں صدیا۔تے آکھیا کہ شونیمی عورت نوں صد۔لہذا اونے اونوں صدیا۔ تے او آئی ۔اونے اونوں آکھیا آودا پُتر سنبھال۔ ³⁷ ۳۷۔ تد او اِگے جا کے اوھدے پیراں وِچ ڈِگ پئی۔تے زمین تیک جُھکی۔تے آودے پُتر نوں لے کے باہر گئی۔ ³⁸ ۳۸۔ تے الیشع جلجال نوں واپس آیا ۔اوس ویلے زمین تے کال پیا سی تے جدوں نبیاں دے پتر اوھدے اِگے بیٹھے ہوئے سن اونے آودے نوکر نوں آکھیا کہ وڈی دیگ چڑھا تے نبیاں دے پتراں لئی سبزی بنا۔ ³⁹ ۳۹۔ تے ایک بندہ کھیت وِچ گیا کہ کُجھ سبزی توڑ لیاوے ۔تے اونوں جنگل وِچ انگور وانگوکُجھ چیج ملی تے اوھدے وِچوں اونے کپڑا بھر کے خنَطل توڑے۔تے اونوں لیایا۔تے اوناں نوں کٹ کے سبزی دی دیگ وِ چ پایا۔کیوں جے اوناں نے نہ جانیا کے او کی چیز اے ۔ ⁴⁰ ۴۰۔ فیر اوناں نے بندیاں دے کھان د ےلئی اونوں پایا جدوں اوناں نے ترکاری وِچوں کُجھ کھادا تے چیخ کے آکھیااے خدا دے بندے دیگ وِچ موت اے۔تے او کھا نہ سکے۔ ⁴¹ ۴۱۔ تد اونے آکھیا میرے کول آٹا لیاو تے اونے اونوں دیگ وِچ پایاتے آکھیا لوکاں لئی انوں پاو تاں جے او کھان تد اوناں نے دیگ وِچ کُجھ کوڑ نہ پائی۔ ⁴² ۴۲۔ تے ایک بندہ بَعلَسل سلیسہ توں آیا۔تے جواں دے پہلے پھلاں دیاں وِی روٹیاں تے اناج دے بھرے ہوئے سِٹےآودے تھیلے وِچ خدا دے بندے دے اگے لیایا۔تے او بولیالوکاں نوں دھ کہ کھان ۔ ⁴³ ۴۳۔ تے اوھدے نوکر نے اونوں آکھیا ایہہ کی اے کی میں اناں نوں سو بندیاں دے اِگے رکھاں ؟اونے آکھیا لوکاں نوں دے کہ کھان کیوں جے خداوند ایویں فرماندا اے کہ او کھان گے تے اوناں توں بچ وی جاوے گا ۔ ⁴⁴ ۴۴۔ تد اونے اوناں دے اِگے رکھیا تے اوناں نے کھادا تے جیویں خداوند نے فرمایا سی اوناں توں بچ وی گیا۔