1
۔جیہدوں داؤُؔد تے اوہدے نال دے تیِجے دیہاڑے صقلاج ؔ چہ اَپڑے تے عمالیقیؔ نجبہ ؔ اُتے تے صقلاج ؔ اُتے وار کر لیا سی ۔ صقلاجؔ نُوں ماریا تے اَگ نال ساڑ چُکے سَن ۔
2
۔ تے ہور زِنانیاں نُوں تے جیہنے نِکے وڈے اوتھے سَن ساریاں نُوں پھڑ لیا سی۔ تے کِسے نُوں جانو ناں ماریا ۔ سگوں لیا کے اَپنے راہ وَل ٹُر پئے ۔
3
۔ تاں جو داوُؔ د تے اوہدے نال دے شہر وِچ وڑھے تے ویکھو اوہ اَگ نال ساڑے گئے سَن ۔ تے اوہناں دئیاں زِنانیاں تے اوہناں دے پُتر تے اوہناں دیاں دھیاں قید ہو گیاں سَن۔
4
۔ تدھ داؤُؔد تے ہو ر لوکاں نے جیہڑے اوہدے نال سَن رون چہ اپنیاں آوازاں اُچیاں کیِتیا ں ۔ ایتھوں تیِک پئی اوہناں چہ رون دی واہ ناں رئی۔
5
۔ تے داؤُؔد دیاں دونویں زِنانیاں یزریعیلی ؔ اخینوعیم ؔ تے ابیجیل ؔ ، نابال ؔ کِرملی ؔ دی زنانی وی قید کیِتی گئی۔
6
۔ تے داؤُد ؔ بوہت دُکھ وِچ سی ۔ کیوں جو لوکی اوہنوں پتھر مارن دی گل بات کردے سَن ۔ کیوں جو سارے لوکی اپنیاں دھیاں تے پُتراں دے لئی جان دے دُکھ چہ سَن۔ پَر داؤُؔد نے خُداوند اَپنے خُدا چہ زور پھڑیا ۔
7
۔ تے داؤُؔد نے اخیملک ؔ دے پُتر ابیاتر ؔ کاہن نُوں آکھیا میرے کول ایتھے چوغہ لیا تے ابیاترؔ چوغہ لے کے داؤُؔد دے کول آیا ۔
8
۔ تے داؤُدؔ نے خُداوند نال سوال کیِتا ۔ تے آکھیا پئی میں ڈاکواں دے مگر جاواں ۔ کیہ میں ایہناں پھڑ لواں گا ؟ خُداوندنے آکھیا ۔ ایہناں دے مگر جا ۔ کیوں جو تُوں سچی مُچی ایہناں پھڑ لیں گا ۔ تے سارا کُجھ چُھڑائیں گا ۔
9
۔ تدھ داؤُؔد تے اوہدے چھے سو بندے ٹُر پئے ۔ تے بسوُرؔ دی وادی وِچ آئے تے اوہناں چہ کئی لوکی جیہڑے تھک گئے اوہو ای نال رئے ۔
10
۔ تےداؤُؔد چار سو بندیاں دے نال اوہناں دے مگر گیا ۔ کیوں جو اوہ دو سو بندے جیہڑے تھک گئے سَن اوہ ای ائے ۔ اوہ بسورؔ دی وادی دے پار ناں جا سکے ۔
11
۔ تے اوہناں نے ویرانے چی اِک مصریؔ بندہ ویکھیا ۔ جیہنوں اوہ داؤُؔد دے کول لیائے ۔ تے اوہناں نے اوہناں روٹی دِتی ۔ تے اوہنے کھاہدی تے اوہنوں پانی پیایا ۔
12
۔ تے اوہنوں انجیراں دی اِک ٹِکی تے کِشمش تے دو گُچھے دِتے ۔ تے اوہنے کھاہدے تے اوہدے اندر زور آیا ۔ کیوں جو اوہنے تِن د یہاڑیاں توں روٹی ناں کھاہدی سی تے ناں پانی پیِتا سی ۔
13
۔ تدھ داؤُؔدنے اوہنوں پُچھیا تُوں کیہدا ایں تے کِتھوں دا ایں ؟ ۔ اوس جوان نے دسیا میں مصریؔ آں ۔ تے اِک عمالیقیؔ بندے دا نوکر آں ۔ میرا مالک مینوں چھڈ گیا ۔ کیوں جو تِدیہاڑے ہوئے پئی میں بیمار ہو گیا سی ۔
14
۔ اسیں کریتیاں ؔ دے نجبہ اُتے تے یہوداہؔ اُتے تے کلاب ؔ دے نجبہؔ اُتے وار کیِتا ۔ تے اسیں صقلاجؔ نُوں اَگ نال ساڑیا ۔
15
۔ تےداؤُؔد نے اوہنوں آکھیا ۔ کیہ تُوں مینوں اوس وَگ تیِک لے جا سکنا ایں ؟ تے اوہنے آکھیا میرے نال خُدا دی سونہہ کھا پئی تُوں مینوں جانو ناں ماریں گا ۔ تے ناں میرے مالک دے ہَتھ مینوں دیویں گا۔ تے میں تینوں اوہدے وَگ تیِک لے جاواں گا ۔
16
۔ جد اوہ اوہنوں اوتھے لے گیا تے ویکھو اوہ سارے دھرتی تے کھِلرے ہوئے سَن ۔ تے اوس بوہتے لُٹ دے مال دے سببوں جیہڑا اوہناں نے فلسطنیاں ؔ دے دی دیسوں تے یہوداہؔ دی دھرتی توں لیاندا سی ۔ کھاندے پیندے تے نچدے سَن۔
17
۔ سو داؤُؔد نے فجر توں لے کے دوُجے دیہاڑے دی شام تیک اوہناں نُوں ماریا تے اوہناں چون کوئی وی ناں بچیا ۔ سوائے چار سو جواناں دے جیہڑے اوُٹھاں تے چڑھ کے نَس گئے۔
18
۔ تاں جو داؤُؔد نے سارا کُجھ جیہڑا عمالیقیاں ؔ تو ں لیا سی چھُڑا لیا ۔ تے داوُؔد نے اپنی دونواں زِنانیاں نُوں وی چھُڑا لیا ۔
19
۔ تے اوہناں دی کوئی شے ناں گواچی ۔ ناں نِکی ناں وڈی۔ ناں پُتر ، ناں دھیاں ناں لُٹ دا مال تے ناں کوئی ہو شے جیہڑی اوہناں کولوں لئی گئی سی ۔ داؤُؔ د نے سب کُجھ واپس کھو لیا ۔
20
۔ تے داؤُؔد نے ساریاں بھیڈاں بکریاں تے گاواں ، ڈھگے پھڑ لے تے اوہ ڈنگر اں نُوں اپنے اَگے اَگے ہِک لیائے ۔ تے آکھیا ۔ ایہہ داؤُؔد نے لُٹیا اے ۔
21
۔ تے داؤُؔد اوہناں دو سو بندیاں دے کول آیا ۔ جیہڑے تھک کے داؤُؔ د دے نال ناں جا سکے ۔ تے بسورؔ دی وادی چہ چھڈ دِتے گئے سَن۔ تے اوہ داؤُؔد تے اوہدے نال دے لوکاں نُوں ملن باہر نِکلے تے داوُؔد اوہناں دے کول آیا ۔ تے اوہناں نُوں سلام آکھیا ۔
22
۔ تدھ اوہناں چوں جیہڑے داؤُؔد نال گئے سَن ۔ سارے بُرے لوکاں نے آکھیا ۔ ایہہ ساڈے نال نئیں گئے ۔ اسیں ایہناں نُوں اوس لُٹ دے مال چوں جیہڑا اسیں چُھڑایا اے ۔ ایہناں چہ نئیں ونڈاں گا ۔ سوائے ہر اِک دی زِنانی تے بال بچے دے ۔ تے اوہ ا یہنوں لین تے ٹُر جان ۔
23
۔ تدھ داؤُؔد نے آکھیا ۔ اے میرے بھراؤ! جو کُجھ خُداوند نے ساہنوں دے دِتا اے ۔ اوہدے نال اینج ناں کرو ۔ کیوں جو اوہنے ساہنوں بچایا اے ۔ تے اوس وَگ نُوں جیہنے ساہنوں لُٹیا سی ۔ساڈے ہَتھ چہ کر دِتا ۔
24
ایس کم چہ کوئی تُہاڈے نال ترؤ ناں کرے گا ۔ کیوں جو لڑائی وِچ جان والے دے حصے دے برابر ای اوہدا حصہ ہووے گا ۔ جیہرا مال دے کول رئیا اوہ برابر حصہ لوے گا ۔
25
سو اوس دیہاڈے توں لے کے اَج تیِک اسرائیل ؔ چہ ایہو ای قانون قاعدہ اے ۔
26
تے داؤُؔد صقلاج ؔ چہ آیا تے لُٹ دے مال وِچوں اوہنے اَپنے بھلیائی چاؤن والیاں یہوداہ ؔ دے بُزرگاں دے کول وی تھوڑا تھوڑا دِتا تے آکھیا ۔ پئی خُداوند ویریاں دے مال چوں ایہہ تُہاڈے لئی برکت اے ۔
27
اوہناں دے لئی جیہڑے بیت ایلؔ چی نیں تے جیہڑے نجبہ ؔ دے راموتؔ چہ تے جیہڑے جویترؔ وِچ۔
28
تے جیہڑے عروعیر ؔ چہ تے جیہڑے سلموتؔ چہ تے جیہڑے اشتموعؔ چہ نیں ۔
29
تے جیہڑے کِرمل ؔ چہ تے جیہڑے یزی ایلؔ دے شہراں چہ تے جیہڑے قینیؔ دے شہران چہ ۔
30
تے جیہڑے حُرمہؔ چہ تے جیہڑے کورعاشانؔ چہ تے جیہڑے عتاق چہ
31
تے جیہڑے حبرون ؔ چہ تے اوہناں ساریاں تھاواں تے رہندے سَن۔ جِتھے داؤُؔد تے اوہدے لوکی پھردے رہندے سَن۔