សត្វពស់បានសួរទៅស្រ្តីថា៖ «តើព្រះជាម្ចាស់ពិតជាបានមានបន្ទូលថា៖ «អ្នកមិនត្រូវហូបពីផ្លែណាមួយពីដើមឈើដែលនៅក្នុងសួននេះមែនទេ»?
សត្វពស់បាននិយាយថា៖ «អ្នកប្រាកដជាមិនស្លាប់ទេ»។
ពស់បាននិយាយថា៖ ពួកគេនឹងដូចជាព្រះជាម្ចាស់ដោយដឹងល្អ និងដឹងអាក្រក់។
ស្រ្តីបានឃើញផ្លែឈើ ល្អសម្រាប់ជាអាហារ ហើយជាទីគាប់ចិត្តដល់ភ្នែក ហើយដើមឈើនោះជាទីប្រាថ្នា ដើម្បីឲ្យបានប្រាជ្ញាផង។
ស្រ្តីបានហូបវា ហើយបានប្រគល់ខ្លះឲ្យទៅស្វាមីដែលនៅជាមួយនាង ហើយគាត់ក៏ហូបដែរ។
នៅពេលពួកគេបានបរិភោគ ភ្នែករបស់ពួកគេបានភ្លឺឡើង ហើយពួកគេបានដឹងថា ពួកគេនៅខ្លួនទទេ។
ពួកគេបានលាក់ខ្លួនពីព្រះជាម្ចាស់។
បុរសលាក់ខ្លួនពីព្រះជាម្ចាស់ ដោយសារគាត់នៅអាក្រាតហើយភ័យខ្លាច។
បុរសនោះនិយាយថា៖ គឺជាស្រ្តីជាអ្នកទទួលខុសត្រូវ។
ស្រ្តីនោះបាននិយាយថា៖ សត្វពស់ជាអ្នកទទួលខុសត្រូវ។
ព្រះជាម្ចាស់បានមានបន្ទូលថា៖ ព្រះអង្គនឹងធ្វើឲ្យពួកគេស្អប់គ្នា។
ព្រះជាម្ចាស់នឹងធ្វើឲ្យនាងមានការឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំងនៅពេលមានកូន។
ព្រះជាម្ចាស់បានដាក់បណ្តាសាលើដី ដូច្នេះអ្នកនឹងត្រូវធ្វើការដោយនឿយហត់ ហើយបរិភោគពីផលវា។
បុរសបានហៅស្រ្តីថា៖ អេវ៉ា ព្រោះនាងជាមាតានៃអ្វីៗដែលមានជីវិតទាំងអស់។
ព្រះជាម្ចាស់បានធ្វើសម្លៀកបំពាក់ឲ្យពួកគេហើយពាក់ដល់ពួកគេ។
ព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលថា៖ តាំងពីលោកអាដាំឥឡូវនេះដឹងការល្អ ហើយអាក្រក់គាត់មិនត្រូវបរិភោគដើមឈើជីវិតទេពីព្រោះនៅពេលនោះគាត់នឹងរស់នៅជារៀងរហូត។
ព្រះជាម្ចាស់បានបណ្ដេញបុរសនោះចេញពីសួនច្បារហើយដាក់ចេរូប៊ីមនៅទីនោះ ដើម្បីការពារផ្លូវឆ្ពោះទៅដើមជីវិត។