¹ ۱۔ فیر اوہ بیڑی اُتے چڑھ کے پار چلا گیا۔ اتے اپنے شہر وچ آیا۔ ² ۲۔ اتے ویکھو! لوکی اِک فالج دے روگی نوں منجی اُتے پاء کے اوہدے کول لئیائے۔ یسوع نے اوہناں دا ایمان ویکھدے ہوئیاں روگی نوں آکھیا؛ پُتر! تسلی رکھ۔ تیرے گناہ معاف ہَؤئے۔

³ ۳۔ اتے ویکھو! کجھ فقیہ اپنے دل وچ آکھن لگے پئی ایھ کُفر بولدا اے۔ ⁴ ۴۔ یسوع نے اوہناں دے وچار جان دے ہوئیاں آکھیا؛ تسیں اپنے دِلاں وچ بھلیکھا کیؤں پالی بیٹھے او۔ ⁵ ۵۔ کیہ ایھ آکھنا سؤکھا اے پئی تیرے گناہ معاف ہَؤئے یاں ایھ پئی اُٹھ اتے ٹُر پھِر۔ ⁶ ۶۔ پر تانجو تسیں جان لئو پئی ابنِ انسان نوں دھرتی اُتے گناہ معاف کرن دا اختیار اے۔ تد اوہنے روگی نوں آکھیا؛ اُٹھ، اپنی منجی چُک اتے اپنے گھر چلا جا۔ ⁷ ۷۔ اوہ اُٹھ کے اپنے گھر چلا گیا۔ ⁸ ۸۔ تد جتھ ایھ ویکھ کے ڈر گیا اتے رب دی وڈیائی کرن لگا پئی جِنھے بندیاں نوں اجہیا اختیار دِتا۔

⁹ ۹۔ اتے جدوں یسوع اوتھوں اگے ودھیا، تاں اِک بندہ، جہدا ناں متی سی، اوہنوں چنگی دی گدی اُتے بیٹھا وکھالی دِتا۔ اتے اوہنے اوہنوں آکھیا؛ میرے مگرِیں لگا آ۔ اوہ اُٹھ کے اوہدے مگرِیں ٹُر گیا۔ ¹⁰ ۱۰۔ اتے جدوں اوہ گھر وچ کھاؤن جوگی بیٹھا۔ تاں ویکھو! بتھیرے چونگی لئین والے اتے گناہ گار آن کے یسوع اتے اوہدے چیلیاں دے نال کھاؤن بیٹھے۔

¹¹ ۱۱۔ فریسیاں نے ایھ ویکھ کے اوہدے چیلیاں نوں آکھیا۔ تہاڈا مرشد چونگی والیاں اتے گناہ گاراں نال کیؤں کھاؤندا اے؟

¹² ۱۲۔ اوہنے ایھ سُن کے آکھیا؛ تندرستاں نوں نئیں، سگوں روگیاں نوں وَید دی لوڑ ہُوندی اے۔ ¹³ ۱۳۔ پر تسیں جا کے ایس گل دی رمز بھالو پئی میں قربانی نئیں سگوں رحم نوں پسند کردا ہاں۔ کیؤں جو میں راستاں نوں نئیں سگوں گناہ گاراں نوں سدن آیا ہاں۔

¹⁴ ۱۴۔ اوس ویلے یوحنا دے چیلیاں نے اوہدے کول آن کے آکھیا؛ تیرے چیلے کیؤں روزہ نئیں رکھدے؟ جدوں پئی اسیں اتے فریسی آئے دن روزہ رکھدے ہاں۔

¹⁵ ۱۵۔ یسوع نے اوہناں نوں آکھیا؛ کیہ جد تیکرلاڑا نال ہؤوے تاں براتی وَین کر سکدے نیں؟ پر اوہ دیہاڑے آؤن گے، پئی لاڑا اوہناں توں وکھ کیتا جاوے گا۔

¹⁶ ۱۶۔ کوئی وی پرانی پوشاک اُتے کؤرے لیڑے دی ٹاکی نئیں لاؤندا۔ کیؤں جو اوہ ٹاکی پرانی پوشاک وچوں کجھ کھِچ لیوے گی۔ اتے اوہدا پاڑ چوکھا وگڑ جاؤندا اے۔ ¹⁷ ۱۷۔ اتے نوِیں مئے پرانیاں مشکاں وچ نئیں بھردے۔ نئیں تاں مشکاں پاٹ جاؤن گئیاں اتے مئے رُڑھ جاؤندی اتے مشکاں خراب ہو جاؤندیاں نیں۔ سگوں نوِیں مئے نوِیاں مشکاں وچ بھردے نیں۔ تاں دونوِیں بچیاں رہندیاں نیں۔

¹⁸ ۱۸۔ جدوں اوہ ایھ گلاں آکھ ای رہیا سی، تاں ویکھو! اِک سردار نے آن کے اوہدے اگے سِر نؤایا۔ اتے آکھیا۔ میری دھی ہُنے ای موئی اے۔ پر توں نال ٹُر اتے اپنا ہتھ اوہدے اُتے دھر تاں اوہ جیؤ پوے گی۔ ¹⁹ ۱۹۔ اتے یسوع اُٹھ کے اپنے چیلیاں دے نال اوہدے مگرِیں ٹُر پیا۔ ²⁰ ۲۰۔ اتے ویکھو! اِک بی بی نے، جہدا باراں ورہیاں توں لہؤ سِمدا سی، اوہدے مگر آن کے اوہدے پلّے نوں ہتھ لائیا۔

²¹ ۲۱۔ کیؤں جو اوہ اپنے جی وچ آکھدی سی پئی جیکر میں نِرا اوہدے پلّے نوں ای ہتھ لا لئواں گی تاں میں چنگی ہو جاواں گی۔

²² ۲۲۔ تد یسوع نے پِچھاں نوں مُڑ کے اوہنوں ویکھیا۔ اتے آکھیا۔ دِھیئے! تسلی کر۔ تیرے ایمان نے تینوں چنگا کیتا۔ مُکدی گل ایھ پئی اوہ بی بی اوسے گھڑی چنگی ہو گئی۔

²³ ۲۳۔ اتےجدوں یسوع اوس سردار دے گھر اپڑیا۔ اتے بنسری وجاؤن والیاں اتے ٹولے نوں دُھم مچاؤندے ویکھیا تاں آکھیا۔ ²⁴ ۲۴۔ ہٹ جاؤ۔ کیؤں جو کُڑی موئی نئیں سگو سؤندی پئھی اے۔ تاں اوہ اوہدے اُتے ہسن لگ پئے۔ ²⁵ ۲۵۔ اتے جدوں ٹولے نوں باھر کڈھ دِتا گیا۔ تاں اوہنے اندر جا کے اوہدا ہتھ پھڑیا اتے کُڑی اُٹھ کھلوتی۔ ²⁶ ۲۶۔ اتے اوس علاقے وچ دور دور تیکر اوہدی چرچا ہو گئی۔

²⁷ ۲۷۔ جدوں یسوع اوتھوں روانا ہوئیا تاں دو انھے اوہدے مگر اُچی اُچی آکھدے ہوئے آئے پئی اے داؤد دے پُتر! ساڈے اُتے رحم کر۔ ²⁸ ۲۸۔ اتے جدوں اوہ گھر اپڑیا۔ اوہ انھے اوہدے کول آئے۔ یسوع نے اوہناں نوں آکھیا؛ کیہ تسی بھروسا کردے او پئی میں ایھ کر سکدا ہاں؟ اوہناں آکھیا؛ ہاں! اے مالِک۔

²⁹ ۲۹۔ تد اوہنے اوہناں دِیاں اکھاں نوں ہتھ لا کے آکھیا پئی جیویں تہاڈا ایمان اے، تہاڈے جوگی اُووَیں ای ہووے۔ ³⁰ ۳۰۔ اتے اوہناں دِیاں اکھاں کھُل گئیاں۔ اتے یسوع نے اوہناں نوں تاکید نال آکھیا؛ خبردار! کوئی ایھ گل نا جانے۔ ³¹ ۳۱۔ پر اوہناں نے باھر جا کے اوس کل علاقے وچ اوہدی چرچا کیتی۔

³² ۳۲۔ اتے جِس ویلے اوہ باھر نِکلے۔ ویکھو! لوکی اِک بد روح دے مارے گُونگے نوں اوہدے کول لئیائے۔ ³³ ۳۳۔ اتے جدوں اوہ بد روح کڈھی گئی، تاں گونگا کُون لگا۔ اتے لوکاں نے حیران ہو کے آکھیا پئی اسرائیل وچ اجہیا کدی نئیں سی ویکھیا گیا۔

³⁴ ۳۴۔ پر فریسیاں نے آکھیا پئی ایھ تاں بد روحواں دے سردار دی مدد نال بد روحواں نوں کڈھدا اے۔

³⁵ ۳۵۔ اتے یسوع سبھو شہراں اتے پِنڈاں وچ پھِردا رہیا۔ اتے اوہناں دے عبادت خانیاں وچ سِکھاؤندا اتے بادشاہی دی انجیل دی منادی کردا۔ اتے ہر مرض اتے مڑپنا دُور کردا رہیا۔ ³⁶ ۳۶۔ اتے جدوں اوہنے جتھ نوں ویکھیا تاں اوہنوں اوہدے اُتے ترس آیا۔ کیؤں جو اوہ اوہناں بھیڈاں وانگ، جنھاں دا ایالی نا ہووے، مندے حال وچ اتے کھِلریا سی۔ ³⁷ ۳۷۔ تد اوہنے اپنے چیلیاں نوں آکھیا۔ پئی فصل تاں بتھیری اے۔ پر مزدور گھٹ نیں۔ ³⁸ ۳۸۔ ایس لئی تسیں فصل دے مالک دی منت کرو پئی اپنی فصل وڈھن لئی مزدور گھل دیوے۔