باب ۱۰

1 ۱۔ فیر اوہنے اپنے چیلیاں نوں کول سد کے اوہناں نوں گندی روحواں اُتے اختیار دِتا۔ پئی اوہناں نوں کڈھن اتے ہر طراں دی بیماری اتے ہر طراں دے مڑپن نوں دور کرن۔ 2 ۲۔ اتے باراں رسولاں دے ناں ایھ نیں؛ پہلاں شمعون، جہڑا پطرس اکھواؤندا اے۔ اتے اوہدا بھرا اندریاس۔ زبدی دا پُتر یعقوب اتے اوہدا بھرا یوحنا۔ 3 ۳۔ فلپس اتے برتلمائی۔ توما اتے متی چُنگی لئین والا۔حلفئی دا پُتر یعقوب اتے تدئ۔ 4 ۴۔ شمعون قنانی اتے یہودا اسکریوتی، جنھے اوہنوں پھڑوا وی دِتا سی۔

5 ۵۔ ایہناں باراں نوں یسوع نے گھلیا اتے اوہناں نوں حکم دِے کے آکھیا پئی بے گانیاں قوماں ول نئیں جاؤنا۔ اتے سامریاں دے کِسے شہر وچ نئیں وڑنا۔ 6 ۶۔ سگوں اسرائیل دے گھر دِیاں گواچیاں بھیڈاں دے کول جاؤنا۔ 7 ۷۔ اتے ٹُردے ٹُردے ایھ منادی کرنا پئی اسمان دی بادشاہی نیڑے آ گئی اے۔ 8 ۸۔ روگیاں نوں چنگا کرنا۔ موئیاں نوں جؤانا۔ کوڑِھیاں نوں پاک صاف کرنا۔ بد روحواں نوں کڈھنا۔ تہانوں بے مُل مِلیا، تسیں وی بے مُل ونڈنا۔ 9 ۹۔ ناں سونا، ناں چاندی، ناں تانبا اپنے لک بنھ وچ دھرنا۔ 10 ۱۰۔ ناں رستے جوگی تھیلی، ناں دو کُڑتے، ناں جُتیاں، ناں ڈانگ لینا۔ کیؤں جو مزدور خوراک دا حقدار اے۔ 11 ۱۱۔ اتے جیس شہر یاں پِنڈ وچ وڑو، بھال کرو پئی اوتھے کان لائق اے۔ اتے جد تیکر اوتھے اگے ناں ٹُرو، اوتھے ای ٹِکے رہؤ۔ 12 ۱۲۔ اتے گھر وچ وڑدے ویلے سلام آکھو۔ 13 ۱۳۔ جیکر اوہ گھر لائق ہووے تاں تہاڈا سلام اوہنوں اپڑے گا۔ اتے جیکر لائق نا ہووے تاں تہاڈا سلام تہاڈے ول مُڑ آوے گا۔ 14 ۱۴۔ اتے جہڑا وی تہانوں قبول ناں کرے، اتے تہاڈی گل ناں سُنے تاں اوس گھر یاں اوس شہر توں نِکلدے ای اپنے پیراں دی دھُوڑ جھاڑ دینا۔ 15 ۱۵۔ میں تہانوں سچی آکھناں پئی عدالت دے دیہاڑے سدوم اتے عمورہ دے علاقے دا حال اوس شہر نالوں چوکھا چنگا ہووے گا۔

16 ۱۶۔ ویکھو! میں تہانوں بھیڈاں وانگ بگھیاڑاں وچ گھلنا ہاں۔ مُکدی گل ایھ پئی تسیں سپاں وانگ ہُشیار اتے کبوتراں وانگ بھولے بنو۔ 17 ۱۷۔ پر بندیاں توں خبردار رہؤ۔ کیؤں جو اوہ تہانوں پنچائتاں وچ سداؤن گے اتے اپنے عبادت خانیاں وچ تہانوں کوڑے مارن گے۔ 18 ۱۸۔ اتے تسیں میرے پاروں حاکماں اتے بادشاہؤاں دے اگے کھلاھرے جاؤ گے۔ تانجو اوہناں اتے بے گانیاں قوماں جوگی گواہی ہووے۔ 19 ۱۹۔ پر جدوں اوہ تہانوں پھڑواؤن تاں فکر نئیں کرنی۔ پئی اسیں کیہ آکھیئے اتے کیکر آکھیئے۔ کیؤں جو جو کجھ تسیں آکھنا اے، اوسے ای ویلے تہانوں دسیا جاوے گا۔ 20 ۲۰۔ کیؤں جو کُون والے تسیں نئیں۔ سگوں تہاڈے باپ دا روح اے، جہڑا تہاڈے اندر کُووے گا۔ 21 ۲۱۔ بھرا نوں بھرا اتے پُتر نوں پیؤ جانوں مارن جوگی پھڑوائے گا۔ اتے بال ماپیاں دے برخلاف اُٹھ کھلؤن گے۔ اتے اوہناں نوں جانوں مروا دین گے۔ 22 ۲۲۔ اتے میرے ناں پاروں سبھ لوک تہاڈے نال وَیر رکھن گے۔ پر جہڑا اخیر تیکر کھلوتا رہؤے گا، اوہوئی خلاصی پاوے گا۔ 23 ۲۳۔ پر جدوں لوک تہانوں کِسے شہر وچ ستاؤن تاں کِسے ہؤر شہر ول نس جاؤ۔ میں تہانوں سچی آکھنا ہاں پئی تسیں اجے اسرائیل دے سبھے شہراں وچ وی نا پھِر لئوو گے پئی ابنِ انسان آ جاوے گا۔

24 ۲۴۔ چیلا اپنے مُرشد توں وڈا نئیں ہُندا اتے غلام اپنے مالک توں۔ 25 ۲۵۔ چیلے جوگی ایہوئی کافی اے پئی اپنے مرُشد وانگ اتے غلام جوگی ایھ پئی اپنے مالک وانگ ہووے۔ جدوں اوہناں نے گھر دے مالک نو بعلزبول آکھیا۔ تاں کیہ اوہدے گھر والیاں نوں ناں آکھن گے؟

26 ۲۶۔ ایس لئی اوہناں توں ناں ڈرو۔ کیؤں جو کوئی شئے ڈَھکی نئیں، جہڑی ننگی ناں کیتی جاوے گی اتے ناں لُکی اے، جہڑی جانی ناں جاوے گی۔ 27 ۲۷۔ جو کجھ میں تہانوں نھیرے وچ آکھنا ہاں، چانن وچ آکھو۔ اتے جو کجھ تسیں کن وچ سُن دے او، کوٹھیاں اُتے اوہدی منادی کرو۔ 28 ۲۸۔ اتے اوہناں توں ناں ڈرو، جہڑے جُسے نوں ماردے نیں، اتے جان نوں نئیں مُکا سکدے۔ سگوں اوسے توں ڈرو، جہڑا جُسے اتے جان دونواں نوں دوزخ وچ ساڑ کے سواہ کر سکدا اے۔ 29 ۲۹۔ کیہ اِک پیسے دِیاں دو چِڑیاں نئیں وِکدِیاں؟ اتے اوہناں وچوں اِک وی تہاڈے باپ دی مرضی بغیر بھوئیں اُتے نئیں ڈِگدِی۔ 30 ۳۰۔ سگوں تہاڈے سِر دے وال وی سبھو گِنے ہَوئے نیں۔ 31 ۳۱۔ مُکدی گل ایھ پئی ناں ڈرو۔ تہاڈا مُل تاں بتھیریاں چِڑیاں نالوں وی ودھ اے۔ 32 ۳۲۔ ایس لئی جہڑا وی بندیاں اگے میری حامی بھرے گا، میں وی اپنے باپ دے اگے، جہڑا اسمان اُتے اے، اوہدی حامی بھراں گا۔ 33 ۳۳۔ پر جہڑا وی بندیاں اگے، میرا انکاری ہووے گا، میں وی اپنے باپ اگے، جہڑا اسمان اُتے اے، اوہدا انکاری ہوجاواں گا۔

34 ۳۴۔ ایھ ناں سمجھو پئی میں دھرتی اُتے میل کراؤن لئی آیا ہاں۔ میل کراؤن لئی نئیں سگوں تلوار چلواؤن لئی آیا ہاں۔ 35 ۳۵۔ کیؤن جو میں ایس لئی آیا ہاں پئی بندے نوں اوہدے پیؤ توں اتے دھی نوں اوہدی ماں توں اتے نُونھ نوں اوہدی سس توں وکھ کراواں۔ 36 ۳۶۔ اتے بندے دے وَیری اوہدے گھر دے ای جی ہَؤن گے۔ 37 ۳۷۔ جہڑا وی باپ، یاں ماں، نوں میتھوں چوکھا پیار کردا اے، اوہ میرے لائق نئیں۔ اتے جہڑا وی پُتر یاں دھی نوں میتھوں چوکھا پیار کردا اے، اوہ میرے لائق نئیں۔ 38 ۳۸۔ اتے جہڑا وی اپنی سُولی ناں چُکے اتے میرے مگرِیں نہ ٹُرے۔ اوہ میرے لائق نئیں۔ 39 ۳۹۔ جہڑا وی اپنی جان بچاؤندا اے، گئوا لَئے گا۔ پر جہڑا میرے جوگی اپنی جان نوں گئواؤندا اے، اوہ بچا لَئوے گا۔

40 ۴۰۔ جہڑا تہانوں قبولدا اے، اوہ مینوں قبولدا اے۔ اتے جہڑا مینوں قبولدا اے، اوہ اوہنوں قبولدا اے، جنھے مینوں گھلیا۔ 41 ۴۱۔ جہڑا وی نبی دے ناں توں نبی نوں قبولدا اے، اوہنوں نبی دا ای اجر مِلے گا۔ اتے جہڑا راستباز دے ناں توں راستباز نوں قبولدا کردا اے، اوہنوں راستباز دا ای اجر مِلے گا۔ 42 ۴۲۔ اتے جہڑا چیلے دے ناں توں ایہناں نِکیاں وچوں کِسے نوں نِرا اِک پیالا ٹھنڈے پانی دا ای پیاوے گا، میں تہانوں سچی آکھنا ہاں پئی اوہ اپنا اجر کدی وی ناں گئواوے گا۔