باب ۷
1
۱۔ عیب نا لاؤو تانجو تہاڈے اُتے وی عیب نا لائیاجاؤے۔
2
۲۔ کیؤں جو جِنج تسیں عیب لاؤندے او، اُنج ای تہاڈے اُتے وی عیب لائیا جاوے گا۔ اتے جِس تکڑی نال تسیں تولدے او، اوسے نال ای تہانوں وی تولیا جاوے گا۔
3
۳۔ اتے تُوں اوس ککھ نوں، جہڑا تیرے بھرا دی اکھ وچ اے، کیؤں ویکھدا ایں اتے اوس شہتیر دی بھال نئیں کردا، جہڑا تیری اپنی اکھ وچ اے؟
4
۴۔ یاں تُوں کیکر اپنے بھرا نوں آکھ سکدا ایں پئی کھلو میں تیری اکھ دے ککھ نوں کڈھاں، اتے جدوں پئی تیری اپنی اکھ وچ شہتیر اے؟
5
۵۔ اوئے رِیاکارا! پہلوں اپنی اکھ وچوں تاں شہتیر کڈھ لَے۔ تد ای توں چنگی طراں ویکھ کے اپنے بھرا دی اکھ وچوں ککھ نوں کڈھ سکیں گا۔
6
۶۔ پاک شئے کُتیاں اگے نا دھرو۔ اتے اپنے نگ سؤراں اگے ناں سُٹو۔ تانجو اِنج ناں ہَوئے پئی اوہ اوہناں نوں پیراں ہیٹھ لتاڑن اتے مُڑ کے تہانوں چِیرن۔
7
۷۔ منگو تاں تہانوں دِتاجاوے گا۔ بھالو تاں تہانوں لبھ جاوے گا۔ کھڑکاؤ تاں تہاڈے جوگی کھولیا جاوے گا۔
8
۸۔ کیؤں جو جہڑا منگدا اے، اوہنوں دِتا جاؤندا اے۔ اتے جہڑا کوئی بھالدا اے، اوہنوں لبھ جاؤندا اے۔ اتے جہڑا کھڑکاؤندا اے، اوہدے جوگی کھول دِتا جاؤندا اے۔
9
۹۔ یاں تہاڈے وچوں کہڑا اے، پئی اوہدا بال روٹی منگے، تاں اوہ اوہنوں وَٹّا دیوے؟
10
۱۰۔ یاں جیکر مچھی منگے تاں اوہ اوہنوں سپ دیوے؟
11
۱۱۔ مُکدی گل ایھ پئی جدوں تسیں آپ مندے ہو کے اپنے بالاں نوں چنگی شئے دیندے تاں فیر تہاڈا اسمانی باپ اپنے منگن والیاں نوں چنگیاں شیؤاں کیکر نا دیوے گا؟
12
۱۲۔ مکدی گل ایھ پئی جہیا تسیں چاہؤندے او پئی لوک تہاڈے نال کرن، تسیں وی اوہناں نال اُجہیا کرو۔ کیؤں جو تورات اتے نبیاں دِیاں لِکھتاں دا نچوڑ ایہوئی اے۔
13
۱۳۔ سؤڑے بُوہے راہِیں وڑو۔ کیؤں جو اوہ بُوہا چؤڑا اے، اتے اوہ رستہ کھُلا اے، جہڑا مؤت ول لیجاؤندا اے۔ اتے بتھیرے اوسے وچ وڑ دے نیں۔
14
۱۴۔ اوہ بُوہا اتے رستہ کجہیا سؤڑا اے، جہڑا حیاتی ول لیجاؤندا اے۔ اتے ایہدے ول گھٹ لوک نیں۔
15
۱۵۔ جھوٹے نبیاں توں خبردار رہؤ۔ جہڑے تہاڈے کول بھیڈاں دے روپ وچ آؤندے نیں۔ پر ااندروں پاڑن والے بگھیاڑ نیں۔
16
۱۶۔ تسیں اوہناں نوں اوہناں دے پھلاں توں سیہان لؤو گے۔ کیہ کنڈیالے رُکھ توں انگور یاں انجیر کھؤندے نیں؟
17
۱۷۔ ایسے طراں ہر چنگے رُکھ اُتے چنگا پھل آؤندا اے، اتے ردّی رُکھ اُتے مندا پھل آؤندا اے۔
18
۱۸۔ چنگا رُکھ مندا پھل نئیں دیندا۔ اتے ردّی رُکھ چنگا پھل نئیں دیندا۔
19
۱۹۔ جہڑا رُکھ چنگا پھل نئیں دیندا، اوہ وڈھیا اتے اَگ وچ سُٹیا جاؤندا اے۔
20
۲۰۔ مُکدی گل ایھ پئی تسیں رُکھاں نوں اوہناں دے پھلاں راہِیں سیہان سکدے او۔
21
۲۱۔ مینوں مالک! مالک! آکھن والا ہر کوئی اسمان دی بادشاہی وچ ناں وڑے گا۔ پر اوہوئی، جہڑا میرے اسمانی باپ دی مرضی اُتے چلدا اے۔
22
۲۲۔ اوس دیہاڑے بتھیرے مینوں آکھن گے پئی اے مالِک! اے مالِک! کیہ اسیں تیرے ناں توں نبوّت نئیں کیتی؟ اتے تیرے ناں توں بد روحؤاں نوں نئیں کڈھیا؟ اتے تیرے ناں توں بتھیری کرامات نئیں کیتیاں؟
23
۲۳۔ تد میں اوہناں نوں صاف آکھاں گا پئی میری تہاڈے نال کوئی سیہانپ نئیں سی۔ اوئے بدکارو! میرے اگوں نس جاؤو۔
24
۲۴۔ مُکدی گل ایھ پئی جہڑا وی میریاں ایھ گلاں سُندا اتے اوہناں اُتے عمل کردا اے، اوہ اوس عقل مند بندے وانگ اے، جنھے اپنا گھر چٹان اُتے بنایا اے۔
25
۲۵۔ اتے مینھ وسیا اتے سیلاب چڑھیا اتے نھیریاں وگِیاں اتے اوس گھر نال وجِیاں۔ پر اوہ گھر ناں ڈَھٹیا۔ کیؤں جو اوہدی نینھ چٹان اُتے دھری سی۔
26
۲۶۔ پر جہڑا وی میریاں ایھ گلاں سُندا اے، اتے ایہناں اُتے عمل نئیں کردا۔ اوہ اوس بے وقوف بندے وانگ مِتھیا جاوے گا، جِنھے اپنا گھر ریت اُتے بنایا۔
27
۲۷۔ اتے مینھ وسیا۔ اتے سیلاب چڑھیا۔ اتے نھیریاں وگِیاں۔ اتے اوس گھر نوں ضعف اپڑیا اتے اوہ ڈھے گیا۔ اتے اوہ تباہ ہوئیا۔
28
۲۸۔ اتے اِنج ہوئیا پئی جدوں یسوع ایھ گلاں کر لئیاں تاں جتھ اوہدی تعلیم اُتے حیران ہوئیا۔
29
۲۹۔ کیؤں جو اوہ اوہناں دے فقیہاں وانگ نئیں سگوں اختیار رکھن والے وانگوں تعلیم دیندا سی۔