¹ ۱۔ خبردار! اپنے راستی دے کم لوکاں دے اگے وکھالے لئی نا کرو۔ نئیں تاں تہاڈے اسمانی باپ ولوں، جہڑا اسمان اُتے اے، تہانوں کجھ وی اجر نئیں مِلے گا۔ ² ۲۔ مُکدی گل ایھ پئی جدوں تُوں خیرات کریں تاں اپنے اگے واجے نا وجوا۔ جیویں ریاکار عبادت خانیاں اتے بزاراں وچ کردے نیں۔ تانجو لوک اوہناں دی وڈیائی کرن۔ میں تہانوں سچی آکھناں پئی اوہ اپنا اجر لَے بیٹھے۔ ³ ۳۔ پر جدوں توں خیرات کریں تاں جو کجھ تیرا سجا ہتھ کردا اے، اوہنوں تیرا کھبا ہتھ نا جانے۔ ⁴ ۴۔ تانجو تیری خیرات لُکی رہؤے اتے تیرا باپ، جہڑا لُکاء وچ ویکھدا اے، تینوں بدلہ دیوے گا۔

⁵ ۵۔ اتے جدوں تسیں دعا کرو تاں رِیا کاراں ورگے نا بنو۔ کیؤں جو اوہ عبادت خانیاں وچ اتے بازاراں دے موڑاں اُتے کھلو کے دعا کرنا چنگا جان دے نیں۔ تانجو لوک اوہناں نوں ویکھن۔ میں تہانوں سچی آکھناں پئی اوہ اپنا اجر لَے بیٹھے۔ ⁶ ۶۔ پر جدوں تُوں دعا کریں تاں اپنی کوٹھی وچ جا اتے بُوہا ڈھو کے لُکاء وچ اپنے باپ اگے دعا کر۔ اتے تیرا باپ ، جہڑا لُکاء وچ وی ویکھدا اے، تینوں بدلہ دیوے گا۔ ⁷ ۷۔ اتے جدوں تسیں دعا کردے اوتاں بے گانیاں قوماں وانگوں بَک بَک نا کرو۔ کیؤں جو اوہناں بھانے چوکھا بولن نال ای سُنی جاوے گی۔ ⁸ ۸۔ مُکدی گل ایھ پئی اوہناں وانگ نا ہَؤنا۔ کیؤں جو تہاڈا باپ تہاڈے منگن توں اگیترے ای جان دا اے پئی تہانوں کیہ لوڑ اے۔ ⁹ ۹۔ مُکدی گل ایھ پئی تسیں اِنج دعا کیتا کرو پئی اے اساڈے باپ! توں جہڑا اسمان اُتے ایں۔ تیرا ناں پاک منیا جاوے۔ ¹⁴ ۱۴۔ کیؤں جو جیکر تسیں بندیاں دے قصور بخشو گے تاں تہاڈا اسمانی باپ تہانوں وی بخشے گا۔ ¹⁵ ۱۵۔ پر جیکر تسیں بندیاں نوں نا بخشو گے تاں تہاڈا اسمانی تہاڈے وی قصور نا بخشے گا۔

¹⁶ ۱۶۔ اتے جدوں تسیں روزہ رکھو تاں رِیاکاراں وانگ اپنا مُنھ نا وگاڑو۔ تانجو لوک تہانوں روزہ رکھن والا جانن۔ میں تہانوں سچی آکھناں پئی اوہ اپنا اجر لَے بیٹھے۔ ¹⁷ ۱۷۔ پر جدوں توں روزہ رکھیں۔ سِر اُتے تیل لا، اتے مُنھ دھؤ۔ ¹⁸ ۱۸۔ تانجو بندا نئیں سگوں تیرا باپ، جہڑا لُکاء وچ اے، تینوں روزہ رکھن والا جانے۔ اتے تیرا باپ، جہڑا لُکاء وچ ویکھدا اے، تینوں بدلہ دیوے گا۔

¹⁹ ۱۹۔ اپنے جوگی دھرتی اُتے مال کٹھا نا کرو۔ جِتھے کیڑا اتے زنگ خراب کردا اے۔ اتے جِتھے چور سنھ لا کے چوری کردا اے۔ ²⁰ ۲۰۔ سگوں اپنے جوگی اسمان اُتے مال کٹھا کرو، جِتھے نا کیڑا اتے ناں زنگ خراب کردا اے۔ اتے نا چور سنھ لا کے چوری کردا اے۔ ²¹ ۲۱۔ کیؤں جو جِتھے تیرا مال اے، اوتھے ای تیرا من وی لگا رہؤے گا۔

²² ۲۲۔ جُسے دا دیوا اکھ اے۔ جیکر تیری اکھ سُدھ ہووے تاں تیرا سبھو جُسا چاننا ہووے گا۔ ²³ ۲۳۔ پر جیکر تیری اکھ نھیر ہووے۔ تاں تیرا سبھو جُسا نھیر ہووے گا۔ ایس لئی پئی جیکر اوہ چانن، جہڑا تیرے اندر اے، نھیرا ہووے تاں فیر کِنا چوکھا نھیر ہووے گا؟

²⁴ ۲۴۔ کوئی بندا دو مالکاں دی سیوا نئیں کر سکدا۔ ایس لئی پئی یاں تاں اِک نال وَیر رکھے گا اتے دُوجے نال سانجھ۔ یاں اِک نال رل کے رہؤے گا اتے دُوجے نوں ماڑا جانے گا۔ تسیں رب اتے مال، دونہواں دی غلامی نئیں کر سکدے۔

²⁵ ۲۵۔ ایس لئی میں تہانوں آکھناں اپنی جان دی فکر نا کرو۔ پئی اسیں کیہ کھانواں گے یاں کیہ پِیواں گے۔ اتے ناں اپنے جُسے دی پئی اسیں کیہ پاواں گے؟ کیہ جان خوراک نالوں اتے جُسا لیڑیاں نالوں چوکھا چنگا نئیں؟ ²⁶ ۲۶۔ اسمان دے پکھیرؤاں نوں ویکھو پئی ناں بِیجدے، ناں وڈھدے، ناں کھتیاں وچ کٹھا کردے نیں۔ تاں وی تہاڈا اسمانی باپ اوہناں نوں پالدا اے۔ کیہ تہاڈا مُل اوہناں نالوں چوکھا نئیں؟ ²⁷ ۲۷۔ تہاڈے وچوں کہڑا اے، جہڑا فکر کر کے اپنا قد اِک ہتھ ودھا سکدا اے؟

²⁸ ۲۸۔ اتے لیڑیاں دی فکر کیؤں کردے او؟ جنگلی سوسناں نوں غور نال ویکھو پئی کِیویں ودھدِیاں نیں۔ اوہ ناں محنت کردِیاں، ناں کتدِیاں نیں۔ ²⁹ ۲۹۔ پر میں تہانوں آکھدا ہاں پئی سلیمان وی اپنی سبھو ٹھاٹ باٹھ وچ اوہناں وچوں اِک وانگ وی سجیا نئیں سی۔ ³⁰ ۳۰۔ مُکدی گل ایھ پئی جدوں رب میدان دے گھاء نوں، جہڑا اج ہے، اتے کل تندور وچ سُٹیا جاؤندا اے، اِنج سجاؤندا اے تاں اے گھٹ بھروسے والیو! کیہ تہانوں چوکھا ناں سجاوے گا؟ ³¹ ۳۱۔ ایس لئی فکر کر کے ایھ ناں آکھو پئی اسیں کیہ کھاواں گے یاں کیہ پِیواں گے یاں کیہ پاواں گے۔ ³² ۳۲۔ کیؤں جو ایہناں سبھو شیؤاں دی بھال وچ بے گانیاں قوماں رہندیاں نیں۔ اتے تہاڈا اسمانی باپ جان دا اے پئی تہانوں ایہناں شیؤاں دی لوڑ اے۔ ³³ ۳۳۔ سگوں پہلوں تسیں اوہدی بادشاہی اتے راستی دی بھال کرو۔ تاں ایھ سبھو شیؤاں وی تہانوں دِتیاں جاؤن گِئیاں۔ ³⁴ ۳۴۔ مُکدی گل ایھ پئی کل دے دیہاڑے دی فکر ناں کرو۔ کیؤں جو کل دا دیہاڑا اپنی فکر آپ ای کر لَے گا۔ اج دا دُکھ بس اج جوگی اے۔