باب۲۶
1
۱۔ اتے اِنج ہویا پئی جدوں یسوع نے ایھ سبھو گلاں آکھ سنائیاں تاں اوہنے اپنے چیلیا نوں آکھیا۔
2
۲۔ تسیں جان دے او پئی دو دیہاڑے مگروں فسَح ہووے گا۔ اتے ابنِ انسان پھڑوایا جاوے گا۔ تاں جو اوہنوں سُولی چاڑھیا جاوے۔
3
۳۔ تد سردار کاہن اتے قوم دے وڈیرے قیافا ناں دے سردار کاہن دے ڈیرے تے کٹھے ہَوئے۔
4
۴۔ اتے صلاح کیتی پئی یسوع نوں توکھے نال پھڑ کے جانوں مارِیئے۔
5
۵۔ پر آکھدے سن پئی عید وچ نئیں۔ کیوں جو لوکاں وچ فساد پَے جاوے گا۔
6
۶۔ اتے جدوں یسوع بیت عنیاہ وچ شمعون کوڑھی دے گھر وچ سی۔
7
۷۔ تاں اِک بی بی سنگِ مرمر دے عِطر دان وچ ماہنگا عِطر لے کے وہدے کول آئی۔ اتے جدوں اوہ روٹی کھاؤن بیٹھا تاں اوہدے سِر وچ پایا۔
8
۸۔ اتے چیلے ایھ ویکھ کے رِنج ہَوئے اتے آکھن لگے۔ ایھ کیؤں ضائع کیتا گیا۔
9
۹۔ کیوں جو ایھ چوکھا ماہنگا وِکدا اتے ایہدی کمائی ماہتڑاں وچ ونڈی جاؤندی۔
10
۱۰۔ یسوع نے ایھ جان دے ہَوئیاں اوہناں نوں آکھیاپئی ایس بی بی نوں کیؤں ستاؤندے او؟ ایہنے تاں میرے نال نیکی کیتی اے۔
11
۱۱۔ کیؤں جو ماہتڑ تاں سداں تہاڈے کول نیں۔ پر میں تہاڈے کول ہمیشاں نئیں۔
12
۱۲۔ کیؤں جو ایہنے میرے جُسّے اُتے عِطر پا کے میرے دفناوے جوگی کیتا اے۔
13
۱۳۔ میں تہانوں سچی آکھدا ہاں پئی سبھو جگ وچ، جِتھے وی ایس انجیل دا پرچار ہووے گا، ایھ وی، جو کجھ ایہنے کیتا، ایہدی یادگاری جوگی آکھیا جاوے گا۔
14
۱۴۔ تد اوہناں باراں وچوں اِک، جہدا ناں یہوداہ اسکریُوتی سی۔ سرادار کاہناں دے کول اپڑیا۔
15
۱۵۔ اتے آکھیا پئی جیکر میں اوہنوں تہاڈے ہتھ حوالے کرا دیواں تاں مینوں کیہ مِلے گا؟ اتے اوہناں نے اوہنوں تِیھ مِثقال تول کے دِتے۔
16
۱۶۔ اتے اوہ اوسے ویلے اوہنوں پھڑواؤن دا موقعا لبھن لگ پئیا۔
17
۱۷۔ اتے عیدِ فطیر دے پہلے دیہاڑے چیلیاں نے یسوع دے کول آن کے آکھیا؛ توں کیہ چاہؤنا اے؟ پئی اسیں تیرے جوگی فسَح کھاؤن دی تیاری کرِیئے؟
18
۱۸۔ اوہنے آکھیا؛ شہر وچ فلانے بندے دے کول جا کے اوہنوں آکھو پئی مُرشد دا فرمان اے۔ "میرا ویلا نیڑے اے۔ میں اپنے چیلیاں نال تیرے گھر فسَح کرنی اے"۔
19
۱۹۔ اتے جیویں یسوع نے چیلیاں نوں حُکم دِتا سی، اوہناں نے اونویں ای کیتا۔ اتے فسَح تیار کیتی۔
20
۲۰۔ جدوں دِن ڈُبیا تاں اوہ باراں چیلیاں دے نال کھاؤن بیٹھا۔
21
۲۱۔ اتے جدوں اوہ کھا رہئے سن تاں اوہنے آکھیا؛ میں تہانوں سچی آکھنا ہاں پئی تہاڈے وچوں اِک مینوں پھڑواوے گا۔
22
۲۲۔ اتے اوہ چوکھے رِنج ہَوئے اتے ہر کوئی اوہنوں آکھن لگا؛ اے خداوند! کیہ میں تاں نئیں؟
23
۲۳۔ اوہنے جواب وچ آکھیا؛ جہڑا میرے نال تھالی وچ ہتھ پاؤندا اے، اوہوئی مینوں پھڑواوے گا۔
24
۲۴۔ ابنِ انسان تاں جیویں اوہدے ولوں لِکھیا اے، جاؤندا اے۔ پر ہاڑا اوس بندے اُتے، جہدی راہِیں ابنِ انسان پھڑوایا جاؤندا اے۔ جیکر اوہ بندا نا ای جمدا تاں اوہدے جوگی ایھ چنگا ہَؤندا۔
25
۲۵۔ تد اوہنوں پھڑواؤن والا یہوداہ کُو پئیا اتے آکھیا؛ ربّی! کیہ میں تاں نئیں؟ اوہنے اوہنوں آکھیا؛ تُوں آپ ای آکھ دِتا اے۔
26
۲۶۔ جدوں اوہ روٹی کھا رہئے سن تاں یسوع نے روٹی لئی اتے برکت دِتی اتے پنھی اتے چیلیاں نوں دے کے آکھیا؛ لؤ! کھاؤ! ایھ میرا جُسّا اے۔
27
۲۷۔ فیر پیالا پھڑ کے شُکر کیتا اتے اوہناں نوں دے کے آکھیا؛ تسیں سبھو ایہدے وچوں پیؤو۔
28
۲۸۔ کیؤں جو نوّیں عہد دا ایھ میرا لہؤ اے، جہڑا بتھیریاں جوگی گناہواں دی معافی واسطے وگایا جاؤندا اے۔
29
۲۹۔ اتے میں تہانوں آکھدا ہاں پئی انگور دے ایس شِیرے نوں فیر نا پیؤاں گا۔ اوس دیہاڑے تیکر پئی تہاڈے نال اپنے باپ دی بادشاہی وچ نوّاں نا پِیوواں۔
30
۳۰۔ اتے اوہ گیت گاؤندے ہَوئے زیتون دے پہاڑ ول ٹُر پئے۔
31
۳۱۔ تد یسوع نے اوہناں نوں آکھیا پئی تسیں سبھو ایسے راتِیں میرے ولوں ٹھیڈا کھاؤو گے۔ کیؤں جو لکھیا اے پئی میں ایالی نوں ماراں گا اتے اِجڑ دِیاں بھیڈاں کھِلّر جاؤن گِیاں۔
32
۳۲۔ پر میں اپنے جِیو پئین مگروں تہاڈے توں اگیترا گلیِلؔ ول جاؤاں گا۔
33
۳۳۔ ایس گل اُتے پطرس نے جواب وچ اوہنوں آکھیا۔ پئی مینوں تاں اُکّا ٹھیڈا نا لگے گا۔
34
۳۴۔ یسوع نے اوہنوں آکھیا؛ میں تینوں سچی آکھدا ہاں پئی ایسے راتِیں کُکڑ دی بانگ توں اگیترے توں تِن واری میرا انکاری ہوویں گا۔
35
۳۵۔ پطرس نے اوہنوں آکھیا؛ جیکر تیرے نال مینوں مرنا وی پؤے تاں فیر وی تیرا انکاری نا ہوواں گا۔ اتے سبھناں چیلیاں نے وی ایسے طراں ای آکھیا۔
36
۳۶۔ تد یسوع اوہناں دے نال جتسمنی ناں دی اِک تھاں اپڑیا۔ اتے چیلیاں نوں آکھیا؛ ایتھے ای بیٹھے رہؤو۔ جدوں تیکر پئی میں اوتھے جا کے دعا کر لؤاں۔
37
۳۷۔ اتے پطرس اتے زبدی دے دونواں پُتراں نوں نال لے جا کے دُکھی اتے ڈاھڈا بے چین ہَؤن لگ پئیا۔
38
۳۸۔ تد اوہنے اوہناں نوں آکھیا؛ میری جان مرن اخیر تائیں دُکھی اے۔ تسیں ایتھے کھلؤو اتے میرے نال جاگدے رہؤو۔
39
۳۹۔ اتے کجھ اگے ودھ کے مُنھ پرنے ڈِگ کے دعا کیتی اتے آکھیا؛ اے میرے باپ! جیکر ہو سکدا اے تاں ایھ پیالا میتھوں ٹِیل جاوے۔ تاں وی اوسے طراں نا ہووے پئی جیویں میں چاہؤندا ہاں۔ سگوں اوسے طراں، جیویں توں چاہؤندا ایں۔
40
۴۰۔ تد چیلیاں کول آیا اتے اوہناں نوں سُتے ہَوئے ویکھیا۔ اتے پطرس نوں آکھیا پئی کیہ تسیں میرے نال اِک گھڑی وی نا جاگ سکے؟
41
۴۱۔ جاگو اتے دعا کرو۔ تاں جو ازمائش وچ نا پؤو۔ روح تاں تگڑی اے پر جُسّا ماڑا اے۔
42
۴۲۔ فیر اوہنے دوجی واری جا کے دعا کیتی اتے آکھیا؛ اے میرے باپ! جیکر ایھ میرے پِیتیؤں بِنا میتھوں نئیں ٹِیل سکدا تاں تیری ای مرضی پوری ہؤوے۔
43
۴۳۔ اتے فیر آن کے اوہناں نوں سُتے ہَوئے ویکھیا۔ کیؤں جو اوہناں دِیاں اکھاں نیندر نال بھریاں سن۔
44
۴۴۔ اتے اوہناں نوں چھڈ کے فیر چلا گیا۔ اتے فیر اوہوئی گل آکھ کے تِیجی واری دعا کیتی۔
45
۴۵۔ تد چیلیاں دے کول آن اوہناں نوں آکھیا؛ ہؤن سُتے رہؤو۔ اتے ارام کرو۔ ویکھو! اوہ گھڑی آن کھلوتی اے پئی ابنِ انسان گناہِیاں دے ہتھ حوالے کیتا جاوے گا۔
46
۴۶۔ اُٹھو۔ چلیئے۔ ویکھو! مینوں پھڑواؤن والا نیڑے ای اے۔
47
۴۷۔ اوہ ایھ آکھ ای رہیا سی پئی ویکھو! یہوداہ، جہڑا اوہناں باراں وچوں اِک سی، آیا اتے اوہدے نال اِک وڈا جتھ تلواراں اتے ڈانگاں لے کے سردار کاہناں اتے قوم دے وڈیریاں ولوں آن کھلوتا۔
48
۴۸۔ اوہنے پھڑواؤن والے نے اوہناں نوں ایھ نشانی دسی سی پئی جنھوں میں چُمّاں گا، اوہوئی اے اتے اوہنوں پھڑ لینا۔
49
۴۹۔ اتے اوتھے ای یسوع دے کول آن کے اوہنوں آکھیا؛ اے ربّی! سلام اتے اوہنوں مکر نال چُمّ لئیا۔
50
۵۰۔ یسوع نے اوہنوں آکھیا؛ او میاں! توں کِتھوں تیک اپڑ گئیا! ایس گل اُتے اوہناں نے یسوع دے کول آن کے اوہنوں پھڑ لئیا۔
51
۵۱۔ اتے ویکھو! یسوع دے سنگیاں وچوں اِک نے ہتھ ودھا کے اپنی تلوار کڈھی اتے سردار کاہن دے غلام اُتے چلا کے اوہدا کن وڈھ دِتا۔
52
۵۲۔ تد یسوع نے اوہنوں آکھیا؛ اپنی تلوار نوں اوہدی تھانویں رکھ۔ کیؤں جو اوہ سبھو، جہڑے تلوار چلاؤندے نیں، تلوار نال ای مرن گے۔
53
۵۳۔ تیرا کیہ وچار ایھ پئی میں اپنے باپ دی مِنت نئیں کر سکدا؟ اتے اوہ فرشتیاں دِیاں باراں فوجاں ایسے ای ویلے میرے جوگی گھلے گا۔
54
۵۴۔ پر اوہ لِکھتاں پئی ایویں ای ہؤنا لازمی اے، کیکر پورِیا ہؤن گِئیاں؟
55
۵۵۔ اوسے ای گھڑی یسوع نے جتھ نوں آکھیا پئی تسیں تلواراں اتے ڈانگاں لے کے مینوں اِنج پھڑن آئے او پئی جیویں میں کوئی ڈاکُو ہاں۔ میں روز ہیکل وچ بیھ کے سِیکھ دیندا ساں اتے تسین مینوں نا پھڑیا۔
56
۵۶۔ پر ایھ سبھ ایس لئی ہوئیا تاں جو نبِیاں دِیاں لِکھتاں پورِیاں ہؤن۔ ایس گل اُتے سبھو چیلے اوہنوں چھڈ کے نس وگے۔
57
۵۷۔ پر یسوع نوں پھڑن والے اوہنوں وڈے کاہن قیافا کول لے گئے۔ جتھے فقیہ اتے وڈیرے کٹھے سن۔
58
۵۸۔ اتے پطرس دُور دُور رہ کت اوہدے مگر مگر سردار کاہن دے ڈیرے تیکر گیا۔ اتے اندر وڑ کے نؤکراں نال نتیجا ویکھن لئی بیھ گیا۔
59
۵۹۔ تد سردار کاہن اتے سبھو وڈی عدالت والے یسوع اُتے جھوٹی گواہی دی بھال کرن لگ پئے۔ تاں جو اوہنوں جانوں مارن۔
60
۶۰۔ پر گواہی نا لبھی۔ ایتھوں تیکر پئی بتھیرے جھوٹے گواہ پیش ہَوئے۔ اخیر وچ دو آئے۔
61
۶۱۔ اتے آکھن لگے؛ ایہنے آکھیا اے پئی میں رب دی ہیکل نوں ڈھا سکدا اتے اوہنوں تِن دیہاڑے وچ فیر بنا سکدا ہاں۔
62
۶۲۔ تد سردار اُٹھ کھلوتا اتے آکھیا؛ کیہ توں کجھ جواب نئیں دے سکدا؟ کیہ ایھ سچ اے، جہدی تیرے خلاف گواہی دِتی جا رہئی اے؟
63
۶۳۔ پر یسوع چُپ رہیا۔ تد سردار کاہن نے اوہنوں آکھیا؛ میں تینوں زندہ رب دی سونھ دیندا ہاں پئی جیکر توں رب دا پُتر مسیح ایں، تاں سانوں دس دے۔
64
۶۴۔ یسوع نے اوہنوں آکھیا؛ توں آپ ای آکھ دِتا اے۔ سگوں میں تہانوں آکھدا ہاں پئی ہِؤن توں تسیں ابنِ انسان نوں القادر دے سجے بیٹھا اتے اسمانی بدلاں اُتے آؤندا ہوئیا ویکھو گے۔
65
۶۵۔ ایس گل اُتے سردار کاہن نے ایھ آکھدے ہوئیاں اپنا چِگا پاڑ دِتا پئی ایہنے کُفر تولیا اے۔ ہؤن سانوں گواہیاں دی کیہ لوڑ اے؟ ویکھو! تسیں ہُنے ایھ کُفر سُنیا اے۔
66
۶۶۔ ہ۔ؤن تہاڈا کیہ وچار اے؟ اوہناں نے جواب وچ آکھیا؛ ایھ قتل دے لائق اے۔
67
۶۷۔ تد اوہناں نے اوہدے مُنھ اُتے تھُکیا اتے اوہنوں گھسُن مارے اتے ہورناں نے چنڈاں مار کے۔
68
۶۸۔ آکھیا؛ اوئے مسیح! سانوں نبوّت دی راہِیں دس پئی تینوں کِہنے ماریا؟
69
۶۹۔ جد پطرس باھر برانڈے وچ بیٹھا سی تاں اِک نؤکرانی نے اوہدے کول آن کے آکھیا؛ توں وی یسوع گلیِلی دے نال سیں۔
70
۷۰۔ پر اوہنے سبھناں دے ساہمنے انکاری ہَؤ کے آکھیا؛ میں نئیں جان دا پئی توں کیہ آکھدی پئی ایں۔
71
۷۱۔ اتے جدوں اوہ بُوہے ول باھر نوں جاؤن لگا تاں دُوجی نے اوہنوں ویکھ کے اوہناں نوں، جہڑے اوتھے حاضر سن، آکھیا پئی ایھ وی یسوع ناصری دے نال سی۔
72
۷۲۔ تد اوہنے سونھ کھا کے فیر انکار کیتا پئی میں تاں ایس بندے نوں جان دا وی نئیں۔
73
۷۳۔ کجھ چِر پِچھوں اوہناں نے، جہڑے اوتھے کھلوتے سن، کول آن کے پطرس نوں آکھیا؛ بیشک توں وی اوہناں وچوں اِک ایں۔ کیؤں جو تیری بولی توں ایہوئی جاپدا اے۔
74
۷۴۔ اخیر اوہ لعنت کر کے سونھھ کھاؤن لگا پئی میں ایس بندے نوں نئیں جان دا۔ اتے یکدم کُکڑ نے بانگ دِتی۔
75
۷۵۔ تد پطرس نوں یسوع دی اوہ گل چیتے آئی، جہڑی اوہنے آکھی سی، پئی کُکڑ دے بانگ دیئن توں اگیترے توں تِن واری میرا انکار کریں گا۔ اتے اوہ باھر جا کے زار زار رؤیا۔