باب ۲۴
1
۱۔ اتے یسوع ہیکل وچوں نِکل کے ٹُر گیا۔ اتے اوہدے چیلے اوہدے کول آئے تاں جو اوہنوں ہیکل دِیاں ماڑِیاں وکھاؤن۔
2
۲۔ اوہنے جواب وچ اوہناں نوں آکھیا، کیہ تسیں ایھ سبھو کجھ ویکھدے او؟ میں تہانوں سچی آکھدا ہاں پئی ایتھے اِک روڑا وی روڑے اُتے اُکا نا چھڈیا جاوے گا، جنھوں سُٹیا نا جاوے گا۔
3
۳۔ اتے جدوں اوہ زیتون دے پہاڑ اُتے بیھ گیا تاں چیلے وکھریاں اوہدے کول آئےاتے آکھیا۔ سانوں دس پئی ایھ سبھ کجھ کدوں ہووے گا۔ اتے تیرے پرتن اتے جگ دے اخیر دا کیہ نشان اے؟
4
۴۔ تد یسوع نے جواب وچ اوہناں نوں آکھیا، خبردار! کوئی تہانوں ورغلاوے نا۔
5
۵۔ کیوں جو بتھیرے میرا ناں لے کے آؤن گے اتے آکھن گے پئی میں مسیح ہاں۔ اتے اوہ بتھیریاں نوں گمراہ کرن گے۔
6
۶۔ تسیں جھگڑے اتے جھگڑے دی افواہ سنو گے۔ خبردار! گھابر نا جانا۔ کیوں جو ایہناں گلاں دا ہؤنا لازم اے۔ پر ہجے اخیر نا ہووے گی۔
7
۷۔ کیوں جو دیس اُتے دیس چڑھائی کرے گا۔ اتے تھاں تھاں کال اتے وبا اتے زلزلے آؤن گے۔
8
۸۔ ایھ سبھ کجھ ہجے دُکھاں دا مُڈھاپا ای ہووے گا۔
9
۹۔ اوس ویلے لوکی تہانوں دُکھ دین لئی پھڑواؤن گے۔ اتے جانوں مارن گے۔ اتے میرے ناں پاروں سبھ قوماں تہاڈے نال وَیر رکھن گِیاں۔
10
۱۰۔ اوس ویلے بتھیرے ٹھیڈا کھاؤن گے اتے اِک دوجے نوں پھڑواؤن گے اتے اِک دوجے نال وَیر رکھن گے۔
11
۱۱۔ اتے بتھیرے جھوٹے نبی اُٹھ کھلؤن گے اتے بتھیریاں نوں گمراہ کرن گے۔
12
۱۲۔ اتے بے دینی دے ودھ جان نال بتھیریاں دی محبت ٹھنڈی پے جاوے گی۔
13
۱۳۔ پر جہڑا اخیر تیکر ڈٹیا رہوے گا، اوہنوں ای نجات مِلے گی۔
14
۱۴۔ اتے بادشاہی دی ایھ انجیل سبھو جگ وچ سُنائی جاوے گی۔ تاں جو سبھناں قوماں لئی گواہی ہووے۔ تد اخیر ہووے گا۔
15
۱۵۔ مُکدی گل ایھ پئی جدوں تسیں اوس مکروہ شئے نوں، جہدا ذکر دانی ایل نبی دی راہِیں ہوئیا، پاک تھاں اُتے کھلوتا ویکھو (جہڑا پڑھے، جان لوے)۔
16
۱۶۔ تد جہڑے یہودیا وچ ہؤن، اوہ پہاڑ اُتے نس جان۔
17
۱۷۔ اتے جہڑے کوٹھے اُتے ہؤن اوہ گھروں کجھ لئین جوگی تھلے نا لتھن۔
18
۱۸۔ اتے جہڑا پیلی وچ ہووے، اوہ اپنا چِگا لئین جوگی پِشاں نا مُڑے۔
19
۱۹۔ اوہناں اُتے ہاڑا، جہڑیاں اوہناں دیہاڑیاں وچ اُمید نال ہؤون گِیاں۔ اتے جہڑیاں دُدھ پیاؤن والیاں ہؤون۔
20
۲۰۔ مُکدی گل ایھ پئی تسیں دعا کرو پئی تہاڈا نسنا پالے یاں سبّت وچ نا ہووے۔
21
۲۱۔ کیوں جو اوس ویلے اجیہی وڈی مصیبت ہووے گی پئی جگ دے مُڈھ توں ہؤن تیکر نا کدی ہوئی اتے نا کدی ہووے گی۔
22
۲۲۔ اتے جیکر اوہ دیہاڑے گھٹ نا کیتے جاؤندے تاں کسے بندے بشر نوں نجات نا مِلدی۔ پر چُنے ہوئیاں جوگی اوہ دیہاڑے گھٹائے جان گے۔
23
۲۳۔ تد جیکر کوئی تہانوں آکھے پئی ویکھو مسیح ایتھے اے یاں اوتھے اے۔ تاں بھروسا نا کرنا۔
24
۲۴۔ کیوں جو جھوٹے مسیح اتے جھوٹے نبی اُٹھ کھلؤن گے۔ اتے اجیہے وڈے نشان اتے انوکھے کم وکھاؤن گے پئی جیکر ہو سکیا تاں اوہ چُنے ہوئیاں نوں وی گمراہ کر دین گے۔
25
۲۵۔ ویکھو! میں اگیترے ای تہانوں دس دِتا اے۔
26
۲۶۔ مُکدی گل ایھ پئی جیکر لوکی تہانوں آکھن پئی ویکھو اوہ جنگل وچ اے۔ تاں باھر نا جانا۔ یاں ایھ پئی ویکھو اوہ کھوٹھیاں وچ اے، تاں بھروسا نا کرنا۔
27
۲۷۔ کیوں جو جیویں بتی پورب توں چمک کے پچھم تیکر وکھالی دیندی اے، اونویں ای ابنِ انسان دا پرتاوا ہووے گا۔
28
۲۸۔ جتھے کِتے لاش ہووے گی۔ اوتھے گِدھاں وی کٹھیاں ہو جان گِیاں۔
29
۲۹۔ اتے یکدم اوہناں دیہاڑیاں دی مصیبت توں مگروں سورج نھیر ہو جاوے گا۔ اتے چن اپنی رُشنائی نا دیوے گا اتے تارے اسمان توں ڈِگن گے اتے اسمان دِیاں طاقتاں ہلائیاں جان گِیاں۔
30
۳۰۔ تد ابنِ انسان دا نشان اسمان اُتے ظاہر ہووے گا۔ اتے اوس ویلے دھرتی دے سبھو قبیلے سینہ کُٹن گے۔ اتے ابنِ انسان نوں وڈی قدرت اتے ڈھیر جلال نال اسمانی بدلاں اُتے آؤندیاں ویکھن گے۔
31
۳۱۔ تد اوہ نرسنگیاں دی واج نال اپنے فرشتیاں نوں گھلے گا اتے اوہ اسمان دے اِک کنڈے توں دوجے کنڈے تیکر چواں پاسیوں لَیھ کے اوہندے چُنے ہویاں دی لوڑ پوری کرن گے۔
32
۳۲۔ ہُن انجیر دے رُکھ توں ایھ مثال سِکھو۔ جیویں ای اوہدی ٹاہنی نرم ہُندی اے اتے پَتّر پھُٹدے نیں، تاں تسیں جان لیندے او پئی گرمی نیڑے اے۔
33
۳۳۔ ایسے طراں تسیں وی جدوں ایھ سبھو کجھ ویکھو تاں جان لئو پئی اوہ نیڑے، سگوں بُوہے اُتے آن کھلوتا اے۔
34
۳۴۔ میں تہانوں سچی آکھدا ہاں پئی جدوں تیکر ایھ سبھو نا ہو لؤے، ایھ پیڑھی اُکّا نا جاوے گی۔
35
۳۵۔ اسمان اتے دھرتی ٹل جان گے، پر میریاں گلاں اُکّا نا ٹلن گِیاں۔
36
۳۶۔ پر اوس دیہاڑے اتے اوس ویلے نوں کوئی نئیں جان دا۔ اسمان دے فرشتے وی نئیں۔ پر اکلّا اسمانی باپ جان دا اے۔
37
۳۷۔ جیویں نوح دے دیہاڑیاں وچ ہوئیا، اوسے طراں ابنِ انسان دا پرتاوا ہووے گا۔
38
۳۸۔ کیوں جو جیس طراں طوفان توں اگیترلے دیہاڑیاں وچ لوکی کھاؤندے پیندے اتے ویاہ کردے اتے ویاہے جاؤندے سن، اوس دیہاڑے تیکر پئی نوح بیڑی وچ وڑیا۔
39
۳۹۔ اتے بے فِکرے رہئے، جدوں تیکر پئی طوفان آن کے سبھناں نوں وگا لے گئیا۔ اوسے طراں ابنِ انسان دا پرتاوا وی ہووے گا۔
40
۴۰۔ اوس ویلے پیلی وچ دو بندے ہؤن گے۔ اِک نوں چُک لیا جاوے گا اتے اِک نوں چھڈ دِتا جاوے گا۔
41
۴۱۔ دو بیبیاں چکی پیھ رہیاں ہؤن گِیاں۔ اِک نوں چُک لئیا جاوے گا اتے اِک نوں چھڈ دِتا جاوے گا۔
42
۴۲۔ مُکدی گل ایھ پئی جاگدے رہؤو۔ کیوں جو تسیں نئیں جان دے پئی تہاڈا خداوند کہڑے دیہاڑے آوے گا۔
43
۴۳۔ پر تسیں ایھ جان دے او پئی جیکر گھر دے مالک نوں پتا ہُؤندا پئی چور کِس ویلے آوے گا، تاں اوہ ضرور جاگدا رہندا۔ اتے چور نوں وڑن نا دیندا۔
44
۴۴۔ ایس لئی تسیں وی تیار رہؤ۔ کیوں جو جہڑے ویلے تہاڈے وچار وی نئیں ہؤنا، ابنِ انسان آ جاوے گا۔
45
۴۵۔ مُکدی گل ایھ پئی اوہ وفا دار اتے ہُشیار غلام کون اے،جِنھوں (اوہدے) آقا نے اپنے گھر جوگی مِتھیا، تاں جو ویلے سِر اوہناں نوں روٹی کھواوے۔
46
۴۶۔ دھن اوہ غلام اے، جنھوں آقا آن کے انج ای کردا ویکھے۔
47
۴۷۔ میں تہانوں سچی آکھدا ہاں پئی اوہ اوہنوں اپنے سبھو مال دا مختار بنا دیوے گا۔
48
۴۸۔ پر جیکر بُرا غلام اپنے من اندر آکھے پئی میرے آقا دے آؤن وچ چوکھا چِر باقی اے۔
49
۴۹۔ اتے اپنے سنگی غلاماں نوں مارن لگ پوے اتے شرابیاں نال کھاوے پیوے۔
50
۵۰۔ تاں اوس غلام دا آقا، اوس دیہاڑے پئی جدوں اوہنوں وچار وی نا ہووے، آن کھلووے گا۔
51
۵۱۔ اتے اوہنوں وڈھ دیوے گا۔ اتے اوہدا حصا رِیا کاراں نال مِتھے گا۔ اوتھے رؤنا اتے دند پیہنا ہووے گا۔