باب ۲۱
1
۱۔ اتے جدوں اوہ یروشلیم دے نیڑے اپڑے اتے زیتون دے پہاڑ اُتے بیت فجے دے کول آئے۔ تد یسوع نے دو چیلیاں نوں گھلیا۔
2
۲۔ اتے اوہناں نوں آکھیا پئی اپنے ساہمنے دے پنڈ وچ جاؤ۔ اوتھے اپڑدیاں ای تسی اِک کھوتی نوں بجھا ہویا اتے اوہدے نال اِک جا ء نوں ویکھو گے۔ اوہناں نوں کھول کے میرے کول لے آو۔
3
۳۔ اتے جیکر کوئی تہانوں کُجھ پُچھے تاں آکھیا جے پئی خداوند نوں ایہناں دی لوڑ اے اتے اوہ چھیتی موڑ دیوے گا۔
4
۴۔ ایھ ایس لئی ہویا پئی جو کجھ نبی دی راہِیں آکھیا گیا سی، اوہ پورا ہووے پئی؛
5
۵۔ صیّون دی دھی نوں آکھو پئی ویکھ! تیرا بادشاہ تیرے کول آؤندا اے۔ اوہ حلیم اے اتے کھوتے اُتے سوار ہے۔ مطلب بال اُتے، سگوں لدّو بال اُتے۔
6
۶۔ مُکدی گل پئی چیلے گئے اتے جیویں یسوع نے اوہناں نوں حکم دِتا سی، اونویں ای کیتا۔
7
۷۔ اتے اوہ کھوتی اتے اوہدے بال نوں لے آئے۔ اتے اپنے لیڑے اوہدے اُتے پائے۔ اتے اوہ اوہدے اُتے سوار ہویا۔
8
۸۔ اتے بھِیڑ دے بتھیرے لوکاں نے اپنے لیڑے رستے وچ وچھائے اتے ہورناں نے رُکھاں دِیاں ٹاہنیاں کٹ کے راہ وچ وچھائیاں۔
9
۹۔ اتے بھِیڑ، جہڑی اوہدے اگے اگے جاؤندی اتے پِچھے پِچھے آؤندی سی، اُچی اُچی آکھدی سی؛ داؤد دے پُتر نوں ہوشعنا! دھن اے اوہ، جہڑا رب دے ناں توں آؤندا اے اُوپری جہان اُتے ہوشعنا!
10
۱۰۔ اتے جدوں اوہ یروشلیم وچ وڑیا تاں سارے شہر وچ رؤلا پے گئیا اتے لوکی آکھن لگ پئے پئی ایھ کون اے؟
11
۱۱۔ اتے بھِیڑ نے آکھیا پئی ایھ گلیِلؔ دے ناصرت دا نبی یسوع اے۔
12
۱۲۔ اتے یسوع نے ہیکل وچ وڑ کے اوہناں سبھناں نوں، جہڑے اوتھے ویچ وٹ رہے سن، کڈھ دِتااتے سُنیاریاں دے تختے اتے کبوتر ویچن والیاں دی پِیڑیاں مُدھِیاں کر دِتّیاں۔
13
۱۳۔ اتے اوہناں نوں آکھیا، ایھ لکھیا اے پئی "میرا گھر دُعا دا گھر سداوے گا"۔ پر تُسی ایہنوں ڈاکُؤاں دِی کھَوء بناؤندے او۔
14
۱۴۔ اتے انھے اتے لنگڑے ہیکل وچ اوہدے کول آئے اتے اوہنے اوہناں نوں چنگا کیتا۔
15
۱۵۔ اتے جدوں سردار کاہناں اتے فقیہاں نے اوہدے انوکھے کم اتے مُنڈیاں نوں ہیکل وچ اُچی واج نال داؤد دے پُتر نوں ہوشعنا آکھدے ویکھیا تاں رِنج ہَوئے۔
16
۱۶۔ اتے اوہنوں آکھیا، توں سُن دا ایں پئی ایھ کیہ پئے آکھدے نیں؟ یسوع نے اوہناں نوں آکھیا۔ ہاں۔ کیہ تساں کدی نئیں پڑھیا پئی؛ بالاں اتے دُدھ پِین والیاں دے مونھوں تُوں کامِل حمد کرائی۔
17
۱۷۔ اتے اوہ اوہناں نوں چھڈ کے شہر توں باھر بیت عنیاہ وچ گیا۔ اتے اوتھے ای رہیا۔
18
۱۸۔ اتے جدوں سویرے جدوں اوہ شہر ول جا رہیا سی تاں اوہنوں بھُکھ لگی۔
19
۱۹۔ اتے راہ وچ اِک انجیر دا رُکھ ویکھ کے، اوہدے نیڑے گیا۔ اتے پتیاں باہجھوں اوہنوں ہور کجھ نا دِسا۔ تاں اوہنوں آکھیا پئی اگوں تینوں کدی وی پھل نا لگے۔ اتے اوسے ویلے انجیر دا رُکھ سُک گیا۔
20
۲۰۔ اتے چیلے ایھ ویکھ کے حیران ہَوئے اتے آکھیا پئی انجیر دا رُکھ یکدم کیؤں سُک گیا۔
21
۲۱۔ یسوع نے جواب دِتا ، میں تہانوں سچی آکھدا ہاں پئی جیکر تُسی ایمان رکھو، اتے شک نا کرو۔ تاں ایہوئی نئیں، سگوں ایس پہاڑ نوں وی آکھو گے پئی اُکھڑ جا اتے سموندر وچ جا پَے، تاں ایھ ہو جاوے گا۔
22
۲۲۔ اتے جو کجھ تسی بھروسے نال دعا وچ منگو گے، اوہ سبھ تہانوں مِلے گا۔
23
۲۳۔ اتے جدوں اوہ ہیکل وچ آن کے سکھاؤندا پیا سی، تاں سردار کاہناں اتے قوم دے وڈیریاں نے اوہدے کول آن کے آکھیا پئی تُوں کِہدے اختیار نال ایھ سبھ کجھ کرنا ایں؟ اتے ایھ اختیار تینوں کَیس دِتا اے؟
24
۲۴۔ یسوع نے جواب وچ آکھیا پئی میں وی تہانوں اِک گل پُچھاں گا۔ جیکر تسی مینوں اوہدا جواب دیؤ گے تاں میں وی تہانوں جواب دیواں گا پئی کِہدے اختیار نال میں ایھ سبھ کجھ کرنا ہاں۔
25
۲۵۔ "یوحنا دا بپتسما کِتھوں آیا؟ رب ولوں یاں انسان ولوں؟" اتے اوہ سبھ آپو وچ دھیان کرن لگ پئے پئی جیکر اسی آکھیا پئی رب ولوں، تاں اوہ سانوں آکھے گا پئی فیر تسی یقین کیؤں نا کیتا؟
26
۲۶۔ اتے جیکر اسی آکھیا پئی انسان ولوں، تاں فیر سانوں لوکاں نوں مونھ دینا پوے گا۔ کیوں جو سبھ لوک یوحنا نوں نبی من دے نیں۔
27
۲۷۔ مُکدی گل ایھ پئی اوہناں نے یسوع آکھیا پئی اسیں نئیں جان دے۔ تاں یسوع نے وی اوہناں نوں آکھیا پئی میں وی تہانوں نئیں دسدا پئی میں کِہدے اختیار نال ایھ سبھ کجھ کرنا ہاں۔
28
۲۸۔ تہاڈا کیہ وچار اے؟ اِک شخص دے دو پُتر سن۔ اوہنے پہلے نوں آکھیا پئی اج جا کے تاکستان وچ کم کر۔
29
۲۹۔ اوہدے اگوں آکھیا پئی میں نئیں جاواں گا۔ پر پِچھوں پشتا کے ٹُر گیا۔
30
۳۰۔ اتے فیر دوجے کول وی جا کے ایہو ای آکھیا۔ اوہنے جوان دِتا پئی جانا واں۔ پر نا گیا۔
31
۳۱۔ ایہناں دونواں وچوں کون اپنے پیؤ دا آکھا منیا؟ اوہناں آکھیا پئی پہلا۔یسوع نے اوہناں نوں آکھیا پئی میں تہانوں سچی آکھدا ہاں پئی چُنگی وان اتے کسبیاں تہاڈے توں پہلے رب دی بادشاہی وچ وڑن دا حق رکھن گے۔
32
۳۲۔ کیوں جو یوحنا راستی دی راہِیں تہاڈے کول آیا۔ اتے تساں اوہدے اُتے بھروسا نا کیتا۔ پر چُنگی واناں اتے کسبیاں نے اوہدے اُتے بھروسا کیتا۔ اتے تسی ایھ ویکھ کے مگروں وی نا پشتائے پئی تسی اوہدا بھروسا کر لیندے۔
33
۳۳۔ اِک ہور گل سُنو۔ اِک مکان دا مالک سی۔ جنھے تاکستان لایا۔ اتے اوہدے آل دوالے حد بنھی اتے اوہدے وچ کولھو گڈیا اتے بُرج بنایا۔ اتے اوہنوں آتھڑیاں ہتھ آتھڑ اُتے دے کے کِسے ہور دیس نوں چلا گیا۔
34
۳۴۔ اتے جدوں پھل دی رُت نیڑے آئی تاں اوہنے اپنے نؤکراں نوں آتھڑیاں ول گھلیا پئی اوہدا نؤنگا لے آؤن۔
35
۳۵۔ پر آتھڑیاں نے اوہدے نؤکراں نوں پھڑ کے کِسے نوں کُٹیا اتے کِسے نوں جانوں مار چھڈیا۔ اتے ک،سے نوں سنگسار کیتا۔
36
۳۶۔ فیر اوہنے ہور نؤکراں نوں گھلیا، جہڑے اگلیاں نالوں چوکھے سن۔ اوہناں نے اوہناں دے نال وی اوہوئی کار کیتی۔
37
۳۷۔ اخیر اوہنے اپنے پُتر نوں اوہناں کول ایھ سوچ کے گھلیا پئی اوہ میرے پُتر دی تاں عزت کرن گے۔
38
۳۸۔ پر آتھڑیاں نے پُتر نوں ویکھ کے آپو وچ صلاح بنھی پئی ایہوئی وارث اے۔ آؤ ایہنوں جانوں مار چھڈیئے اتے ایہدی میراث کھو لَیئے۔
39
۳۹۔ اتے اوہنوں پھڑ کے تاکستان وچوں باھر کڈھیا اتے جانوں مار دِتا۔
40
۴۰۔ مُکدی گل ایھ پئی جدوں تاکستان دا مالک آوے گا تاں اوہناں آتھڑیاں نال کیہ سلوک کرے گا۔
41
۴۱۔ اوہناں نے اوہنوں آکھیاپئی اوہ اوہناں نوں وی جانوں مار دیوے گا۔ اتے تاکستان ہورنان دے حوالے کر دیوے گا۔ تاں جو اوہ اوہدا نؤنگا وقت سِر پُچاؤن۔
42
۴۲۔ یسوع نے اوہناں نوں آکھیا پئی کیہ تسی ایھ نئیں پڑھیا پئی؛ جہڑا روڑا مِستریاں نے ردّ چھڈیا اوہوئی نُکر دا موڈھی بن گیا اے۔ ایھ رب ولوں ہویا اے اتے ساڈیاں اکھاں جوگی انوکھا اے۔
43
۴۳۔ ایس لئی میں تہانوں آکھنا ہاں پئی رب دی بادشاہی تہاڈے کولوں کھو لئی جاوے گی۔ اتے اِک دوجی قوم نوں دے دِتی جاوے گی، جہڑی اوہدے موافق ٹرے۔
44
۴۴۔ اتے جہڑا وی اوس روڑے اُتے دِگے گا، اوہ چُورا چُورا ہو جاوے گا اتے جہدے اُتے اوہ روڑا ڈِگے گا، اوہنوں پیھ دیوے گا۔
45
۴۵۔ اتے جدوں سردار کاہناں اتے فریسیاں نے اوہدیاں تمثیلاں سُنیا تاں جان گئے پئی اوہ ایھ ساڈے ای بارے آکھدا اے۔
46
۴۶۔ اتے اوہناں نے اوہنوں پھڑن دا چارہ کیتا پر لوکاں تھون ڈردے نا پھڑ سکے۔ کیؤں جو اوہ اوہنوں نبی من دے سن۔