باب ۱۴
1
۱۔ اوس ویلے چؤتھے حصے دے حاکم ہیرودیس نے یسوع دی چرچا سُنی۔
2
۲۔ اتے اپنے نؤکراں نوں آکھیا پئی ایھ یوحنا بپتسما دین والا اے۔ اوہ مؤیاں وچوں جیؤ پیا اے۔ ایس لئی اوہدے ہتھوں کرامات ہۃندِیاں نیں۔
3
۳۔ کیؤں جو ہیرودیس نے اپنے بھرا فلپس دی ووہٹی ہیرودیاس پاروں یوحنا نوں پھڑ کے بنھیا اتے قید وچ سُٹیا سی۔
4
۴۔ ایس لئی پئی یوحنا نے اوہنوں آکھیا سی پئی تیرے لئی اپنے بھرا دی ووہٹی نوں ویاہنا روا نئیں۔
5
۵۔ اتے اوہ اوہنوں جانوں مارنا تاں چاہؤندا سی۔ پر لوکائی توں ڈردا سی۔ کیؤں جو اوہ اوہنوں نبی من دے سن۔
6
۶۔ پر جدوں ہیرودیس دا جمن دیہاڑا ہویا۔ تاں ہیرودیاس دی دھی اوہناں اگے نچی اتے ہیرودیس نوں ڈاھڈا خوش کیتا۔
7
۷۔ ایس کر کے اوہنے سونھ کھا کے وعدہ کیتا پئی جو کجھ توں منگیں گی، میں تینوں دیواں گا۔
8
۸۔ تد اوہ اپنی ماں دی سِکھی ہوئی آکھن لگی۔ پئی مینوں ہُنے ای یوحنا بپتسما دین والے دا سِر تھال وچ منگوا دے۔
9
۹۔ تد بادشاہ ڈاھڈا دُکھی ہویا۔ پر اپنی سونھ اتے سنگیاں پاروں اوہنے حکم دِتا پئی سِر لئیایا جاوے۔
10
۱۰۔ اتے بندے گھل کے قید وچ یوحنا دا سِر وڈھا دِتا۔
11
۱۱۔ اتے اوہدا سِر تھال وچ لئیایا گیا اتے کُڑی نوں دے دِتا گیا۔ اتے اوہ اپنی ماں کول لے گئی۔
12
۱۲۔ تد اوہدے چیلیاں نے آن کے لاش چُکی اتے اوہنوں دب دِتا۔ اتے جا کے یسوع نوں خبر دِتی۔
13
۱۳۔ اتے یسوع ایھ سُن کے اوتھوں بیڑی اُتے کِسے سُنجی تھاں نو روانا ہویا۔ اتے جدوں جتھ نے سُنیا تاں اوہ شہراں وچووں ٹُر کے اوہدے مگرِیں گئے۔
14
۱۴۔ اتے اوہنے اُتر کے ااِک وڈا جتھا ویکھیا۔ اتے اوہنوں اوہناں اُتے ترس آیا۔ اتے اوہنے اوہناں دے روگیاں اُتے چنگیائی دِتی۔
15
۱۵۔ اتے جدوں دن ڈھلیا تاں چیلیاں نے اوہدے کول آن کے آکھیا پئی تھاں سُنجی اے اتے ہُن ویلا لنگھیا جاؤندا اے۔ جتھ نوں گھل دے۔ تانجو پِنڈ وچ جا کے اپنے جوگی مُل کھاؤن۔
16
۱۶۔ پر یسوع نے اوہناں نوں آکھیا۔ ایہناں دا جاؤنا ضروری نئیں۔ تسیں آپ ای ایہناں نوں کھاؤن جوگی دیؤ۔
17
۱۷۔ پر اوہناں نے اوہنوں آکھیا پئی ایتھے ساڈے کول پنج روٹیاں اتے دو مچھیاں توں سِوا ہَؤر کجھ نئیں۔
18
۱۸۔ تاں اوہنے آکھیا پئی اوہ ایتھے میرے کول لے آؤ۔
19
۱۹۔ اتے اوہنے جتھے نوں گھاء اُتے بیھن دا حکم دِتا۔ فیر اوہنے اوہ پنج روٹیاں اتے دو مچھیاں لئیاں۔ اتے اسمان ول ویکھ کے برکت دِتی اتے پنھ کے روٹیاں چیلیاں نوں دِتیاں اتے چیلیاں نے جتھے نوں۔
20
۲۰۔ اتے اوہ سبھو کھا کے رج گئے۔ اتے اوہناں نے ٹُکڑیاں دے بھرے باراں ٹوکرے چُکے۔
21
۲۱۔ اتے بیبیاں اتے بالاں دے باہجھ نِرے مرد ای کوئی پنج ہزار دے نیڑے سن۔
22
۲۲۔ اتے اوہنے یکدم چیلیاں نوں مجبور کیتا پئی بیڑی ول جاؤن اتے میتھوں اگیترے ای پار اپڑن۔ جدوں تیک پئی میں جتھے نوں گھل دیواں۔
23
۲۳۔ اتے جتھے نوں گھل کے اکلّا دعا کرن جوگی پہاڑ اُتے گیا۔ اتے جدوں رات ہوئی تاں اوتھے اکلّا ای رہیا۔
24
۲۴۔ پر بیڑی اوس ویلے کنڈے توں واہوا ہٹاوِیں سی اتے چھلّاں نال ڈولدی پئی سی۔ کیؤں جو واء ساہنوِیں سی۔
25
۲۵۔ اتے رات دے چؤتھے پہر اوہ جھیل اُتے ٹُردا ہویا اوہناں دے کول یا۔
26
۲۶۔ جدوں چیلیاں نے اوہنوں جھیل اُتے ٹُردا ہویا ویکھیا۔ اوہ گھبرا کے آکھن لگے پئی بھُوت اے، اتے ڈر کے چیک پئے۔
27
۲۷۔ اتے یسوع نے اوہناں نال اوسے ویلے گل کر کے آکھیا؛ پئی تسلی رکھو۔ میں ای ہاں۔ نا ڈرو۔
28
۲۸۔ پطرس نے اوہنوں جواب وچ آکھیا؛ اے مالک! جیکر توئیں ایں تاں مینوں حکم دے پئی میں پانی اُتے ٹُر کے تیرے کول آواں۔
29
۲۹۔ اوہنے آخھیا؛ آ۔ تد پطرس بیڑی توں لَیھ کے پانی اُتے چلن لگ پیا۔ تانجو یسوع دے کول جاوے۔
30
۳۰۔ پر جدوں ویکھیا پئی واء تِکھی اے۔ تاں تریھ گیا۔ اتے جدوں ڈُبن لگا تاں چیک کے آکھیا؛ اے مالک! مینوں بچا۔
31
۳۱۔ تد یسوع نے یکدم ہتھ ودھا کے اوہنوں پھڑ لیا۔ اتے اوہنوں آکھیا۔ پئی اے گھٹ ایمان والیا! توں کیؤں شک کیتا؟
32
۳۲۔ اتے جیویں ای اوہ بیڑی اُتے چڑھ آئے تاں واء یکدم تھم گئی۔
33
۳۳۔ اتے جہڑے بیڑی اُتے سن، اوہناں نے اوہدے اگے سِر نؤا کے آکھیا پئی سچی مُچی توں رب دا پُتر ایں۔
34
۳۴۔ اتے اوہ پار لیھ کے اوہ گنیسرت دے دیس وچ اپڑے۔
35
۳۵۔ اتے اوتھوں دے لوکاں نے اوہنون سیہان کے آل دوالے دے علاقیاں وچ اوہدی خبر اپڑائی۔ اتے سبھ روگیاں نوں اوہدے کول لَے آئے۔
36
۳۶۔ اتے اوہدی منت کیتی پئی نِرا اوہدے پلے نوں ای ہتھ لا لَیئے۔ اتے جِنیاں نے ہتھ لایا، اوہناں نوں چنگیائی مِل گئی۔