¹ ۱۔ اوسے دیہاڑے یسوع گھر توں نِکل کے جھیل دے کنڈے جا بیٹھا۔ ² ۲۔ اتے اوہدے کول اِک وڈا جتھا کٹھا ہو گیا۔ اوہ اِک بیڑی اُتے چڑھ کے بیھ گیا۔ اتے سبھ جتھا کنڈے اُتے کھلوتا رہیا۔ ³ ۳۔ اتے اوہ اوہناں نال بتھیریاں گلاں مثالاں وچ آکھن لگا پئی۔ ویکھو! بِیجن والا بی بِیجن نِکلیا۔ ⁴ ۴۔ اتے بِیجدے ویلے کجھ راہ کنڈے ڈِگے۔ اتے پکھیرُؤاں نے آن کے اوہنوں چُگ لئیا۔ ⁵ ۵۔ کجھ رَؤڑی دھرتی اُتے ڈِگا۔جتھے بتھیری مِٹی نئیں سی۔ اتے ڈونگھی مِٹی ناں مِلن پاروں چھیتی اُگ آیا۔ ⁶ ۶۔ اتے جدوں سورج اُگیا تاں اوہ سڑ گیا اتے جڑ ناں رکھن پاروں سُک گیا۔ ⁷ ۷۔ اتے کجھ کنڈیالی جھاڑیاں وچ ڈِگا۔ اتے کنڈیالی جھاڑیاں نے ودھ کے اوہنوں دب لئیا۔ ⁸ ۸۔ اتے کجھ چنگی دھرتی اُتے ڈِگا۔ اتے اوہنوں پھل لگیا۔ کِدھرے سو گُنی، کِدھرے سٹھ، اتے کِدھرے تِیھ گُنی۔ ⁹ ۹۔ جہدے کن ہؤن، اوہ سُن لئوے۔

¹⁰ ۱۰۔ تد چیلیاں نے کول آن کے اوہنوں آکھیا۔ توں اوہناں نال مثالاں وچ کیؤں گل کرنا ایں؟

¹¹ ۱۱۔ اوہنے جواب وچ آکھیا تہانوں تاں اسمان دی بادشاہی دی سمجھ دِتی گئی اے۔ پر اوہناں نوں نئیں۔ ¹² ۱۲۔ کیؤں جو جہدے کول ہے، اوہنوں دِتا جاوے گا، اتے اوہدے کول ہؤر ودھ جاوے گا۔ پر جہدے کول نئیں، اوہدے کولوں اوہ وی لَے لیا جاوے گا، جو اوہدے کول اے۔ ¹³ ۱۳۔ میں اوہناں نال ایس لئی مثالاں وچ گل کرنا ہاں۔ کیؤں جو اوہ ویکھدے ہوئے وی نئیں ویکھدے اتے سُنَدے ہوئے وی نئیں سُندے اتے نئیں سمجھدے۔ ¹⁴ ۱۴۔ اتے اوہناں وچ ای یسعیاہ دی نبوّت پوری ہُندی اے پئی تسیں سُندے ہوئے سُنو گے پر اُکا ناں سمجھو گے۔ اتے ویکھدے ہوئے ویکھو گے پر اُکا ناں سیہانو گے۔

¹⁵ ۱۵۔ کیؤں جو ایس قوم دا دل پتھر ہو گیا۔ اتے اوہ کناں توں اُچا سُن دے نیں۔ اتے اپنی اکھاں نوں ڈھو رکھیا اے۔ اِنج نا ہووے پئی اکھاں نال سیہانن۔ یاں کناں نال سُنن۔ اتے دل نال پرتن۔ اتے میں اوہناں نوں چنگا کراں۔

¹⁶ ۱۶۔ پر دھن تہاڈِیاں اکھاں نیں۔ ایس لئی پئی اوہ ویکھدِیاں نیں۔ اتے دھن تہاڈے کن نیں۔ ایس لئی پئی اوہ سُن دے نیں۔ ¹⁷ ۱۷۔ کیؤں جو میں تہانوں سچی آکھناں ہاں پئی بتھیرے نبی اتے راستبازاں نون چاء سی پئی جو کجھ تسیں ویکھدے او، ویکھن۔ پر نا ویکھیا۔ اتے جو کجھ تسیں سُن دے او، سُنن۔ پر نا سُنیا۔

¹⁸ ۱۸۔ مُکدی گل ایھ پئی تسیں بِیجن والے دی مثال سُنو۔ ¹⁹ ۱۹۔ جدوں کوئی بادشاہی دا کلام سُن دا اے۔ اتے سمجھدا نئیں۔ تاں شریر آؤندا اتے جو کجھ اوہدے دل وچ بِیجیا گیا سی، لیجاؤندا اے۔ ایھ اوہ اے، جہڑا راہ کنڈے بِیجیا گیا سی۔ ²⁰ ۲۰۔ جہڑا رَؤڑی دھرتی وچ بِیجیا گیا، اوہ اے، جہڑا کلام نوں سُن دا اتے خوشی نال قبولدا اے۔ ²¹ ۲۱۔ پر اپنے اندر جڑ نئیں رکھدا۔ سگوں گھڑی پل دا اے۔ اتے جدوں کلام دے پاروں اؤکڑ یا ظلم ہؤندا اے تاں یکدم ٹھیڈا کھاؤندا اے۔ ²² ۲۲۔ اتے جہڑا کنڈیالی بُوٹِیاں وچ بِیجیاگیا، اوہ اے، جہڑا کلام نوں سُن دا اے۔ پر جگ دی فکر اتے دھن دا توکھا کلام نوں دب لیندے نیں۔ اتے اوہنوں پھل نئیں لگدا۔ ²³ ۲۳۔ پر جہڑا چنگی دھرتی وچ بِیجیا گیا اے، اوہ اے، جہڑا کلام نوں سُن دا اتے سمجھدا اے۔ اتے پھل وی دیندا اے۔ کوئی سَو گُنی دیندا اے۔ کوئی سٹھ گُنی، کوئی تِیھ گُنی۔

²⁴ ۲۴۔ اوہنے اِک ہور مثال اوہناں اگے رکھ کے کھیا؛ پئی اسمان دی بادشاہی اوس بندے وانگ اے، جنھے اپنی پیلی وچ چنگا بی بِیجیا۔ ²⁵ ۲۵۔ پر جدوں لوکی سؤں گئے تاں اوہدا وَیری آیا اتے کنک وچ کؤڑے بی بِیج گیا۔ ²⁶ ۲۶۔ جیس ویلے پَتّر نِکلے اتے سِٹے نِکلے تد کؤڑے بِی وی نظرِیں آئے۔ ²⁷ ۲۷۔ تاں گھر دے مالک دے نؤکراں نے آن کے اوہنوں آکھیا۔ صاحب جی! کیہ تُساں اپنی پیلی وچ چنگا بی نئیں سی بِیجیا؟ فیر ایھ کؤڑے بی کِتھوں آ گئے؟

²⁸ ۲۸۔ اوہنے اوہناں نوں آکھیا۔ کِسے وَیری نے ایھ کم کیتا اے۔ تد نؤکراں نے اوہنوں آکھیا پئی کیہ توں چاہؤنا ایں پئی اسیں جا کے اوہناں کؤڑے بِوٹیاں نوں وکھ کر کے کٹھا کرِیئے؟

²⁹ ۲۹۔ پر اوہنے آکھیا؛ نئیں۔ تانجو اِنج نا ہووے پئی تسیں اوہناں دے نال کنک نوں وی اُکھیڑ چھدو۔ ³⁰ ۳۰۔ واڈھی دے دیہاڑے تیکر دونواں نوں کٹھا ای ودھن دیؤ۔ پئی میں واڈھی ویلے وڈھِیاں نوں آکھ دیواں گا پئی پہلوں کؤڑے بِی کٹھے کرو اتے ساڑن جوگی اوہناں دے گٹھڑ بنھ لئو۔ پر کنک میرے کھتے وچ کٹھی کرو۔

³¹ ۳۱۔ اوہنے اِک ہور مثال اوہناں دے اگے رکھ کے آکھیا پئی اسمان دی بادشاہی سروں دے بی وانگ اے، جنھوں کِسے بندے نے لے کے اپنی پیلی وچ بِیج دِتا۔ ³² ۳۲۔ اوہ سبھناں بِیئاں وچوں نِکا تاں ہے۔ پر جدوں ودھ جاؤندا اے تاں سبھناں توں وڈا اتے اجہیا رُکھ بن جاؤندا اے، پئی اسمان دے پکھیرُو آن کے اوہدی ٹاہنیاں اُتے وسیبا کردے نیں۔

³³ ۳۳۔ اوہنے اِک ہور مثال اوہناں نوں سُنائی۔ پئی اسمان دی بادشاہی اوس خمیر وانگوں اے، جنھوں کِسے بی بی نے لے کے تِن مُٹھ آٹے وچ رلا دِتا۔ ایتھوں تیک پئی اوہ سبھو خمیرا ہو گیا۔

³⁴ ۳۴۔ ایھ سبھو گلاں یسوع نے جتھ نوں مثالاں وچ آکھیا اتے بنا مثال دے اوہ اوہناں نال گل نئیں سی کردا۔ ³⁵ ۳۵۔ تانجو جو کجھ نبی دی راہِیں آکھیا گیا سی اوہ پورا ہووے پئی میں مثالاں وچ اپنا مُنھ کھول کے گلاں کراں گا۔ میں جہان توں اگیترے بھید کھولاں گا۔

³⁶ ۳۶۔ تد جتھے نوں چھڈ کے اوہ گھر وچ گیا۔ اتے اوہدے چیلیاں نے اوہدے کول آن کے آکھیا پئی پیلی وچ کؤڑے بِیئاں دی مثال سانوں سمجھا۔

³⁷ ۳۷۔ تاں اوہنے جواب وچ آکھیا پئی چنگے بِی بِیجن والا ابنِ انسان اے۔ ³⁸ ۳۸۔ اتے پیلی ایھ جگ اے۔ اتے چنگا بِی بادشاہی دے پُتر نیں۔ اتے کؤڑے بی بُریائی دے پُتر نیں۔ ³⁹ ۳۹۔ اتے اوہ وَیری، جنھے اوہ بِیجیا، اوہ شیطان اے۔ اتے واڈھی دا ویلا جگ دا اخیر اے۔ اتے وڈھن والے فرشتے نیں۔ ⁴⁰ ۴۰۔ مُکدی گل ایھ پئی جس طراں کؤڑے بِی کٹھے کیتے اتے اگ وچ ساڑے جاؤندے نیں، اوس طراں ای جگ دے اخیر وچ ہووے گا۔ ⁴¹ ۴۱۔ ابنِ انسان اپنے فرشتیاں نوں گھلے گا۔ اتے اوہ سبھو ٹھیڈا لئوان والیاں شیؤاں اتے بدکاراں نوں اوہدی بادشاہی وچوں کٹھا کرن گے۔ ⁴² ۴۲۔ اتے اوہناں نوں اگ دی بھٹی وچ سُٹن گے۔ اوتھے کُرلاؤنا اتے دنداں دا پیہنا ہووے گا۔ ⁴³ ۴۳۔ تد راستباز اپنے باپ دی بادشاہی وچ سورج وانگ لاٹاں مارن گے۔ جہدے کن ہؤن اوہ سُن لئوے۔

⁴⁴ ۴۴۔ اسمان دی بادشاہی اوس خزانے وانگ اے، جہڑا پیلی وچ لُکیا ہویا اے۔ جنھوں کوئی بندہ لبھ کے لُکا دیندا اے اتے خوشی نال جا کے اپنا سبھ کجھ ویچدا اتے اوس پیلی دا مُل بھر کے لے لیندا اے۔

⁴⁵ ۴۵۔ فیر اسمان دی بادشاہی اوس ساہوکار وانگ اے، جہڑا سُچے موتیاں دی بھال وچ رہندا اے۔ ⁴⁶ ۴۶۔ جدوں اوہنوں اِک بے بہا موتی لبھدا اے، تاں جا کے اپنا سبھ کجھ ویچ دیندا اتے اوس موتی نوں لَے لیندا اے۔

⁴⁷ ۴۷۔ فیر اسمان دی بادشاہی اوس وڈے جال وانگ اے، جہڑا جھیل وچ سُتیا جاؤندا اتے ہر طراں دِیاں مچھیاں اوہدے وچ پھڑیاں جاؤندیاں نیں۔ ⁴⁸ ۴۸۔ جدوں اوہ بھر گیا تاں اوہنوں کھِچ لیئاؤندے نیں۔اتے کنڈے اُتے بیھ کے چنگی چنگی مچھیاں تاں کٹھیاں کر لیندے نیں، اتے جہڑیاں کم دِیاں نا ہؤن سُٹ دیندے نیں۔ ⁴⁹ ۴۹۔ جگ دے اخیر وچ اِنج ای ہووے گا۔ فرشتے نکلن گے، اتے راستبازاں دے وچکاروں بد کاراں نوں وکھ کرن گے۔ ⁵⁰ ۵۰۔ اتے اوہناں نوں اگ دی بھٹی وچ سُٹن گے۔ اوتھے رونا اتے دنداں دا پیہنا ہووے گا۔

⁵¹ ۵۱۔ کیہ تسیں ایھ سبھو کجھ سمجھ گئے او؟ اوہناں نے اوہنوں آکھیا؛ ہاں۔

⁵² ۵۲۔ تد اوہنے اوہناں نوں آکھیا؛ ایس لئی ہر اِک فقیہ،جہڑا اسمان دی بادشاہی دی تعلیم سِکھ بیٹھا۔ گھر دے اوس مالک ورگا اے، جہڑا اپنے خزانے وچوں نوِیاں اتے پُرانیاں شیؤاں کڈھدا اے۔

⁵³ ۵۳۔ اتے انج ہویا پئی جدوں یسوع ایھ مثالاں مُکا بیٹھا تاں اوتھوں روانا ہو گیا۔ ⁵⁴ ۵۴۔ اتے اپنے دیس وچ آم کے اوہنے اوہناں دے عبادت خانے وچ اوہناں نوں اجیہی تعلیم دِتی پئی اوہ سبھ حیران ہوئے اتے آکھن لگے پئی اجیہی حکمت اتے کرامات اوہنوں کتھوں مِلے؟ ⁵⁵ ۵۵۔ کیہ ایھ ترکھان دا پُتر نئیں؟ اتے اوہدی ماں دا ناں مریم اتے اوہدے بھرا یعقوب اتے یوسف اتے شمعون اتے یہودا نئیں؟ ⁵⁶ ۵۶۔ اتے کیہ اوہدِیاں سبھ بھیناں ساڈے وچ نئیں؟ فیر ایھ سبھ کجھ اوہنوں کِتھوں مِلیا؟

⁵⁷ ۵۷۔ اتے اوہناں نے اوہدے پاروں ٹھیڈا کھاہدا۔ پر یسوع نے اوہناں نوں آکھیا پئی نبی اپنے دیس اتے اپنے گھر دے سوا ہور کِدھرے بے عزت نئیں کیتا جاؤندا۔ ⁵⁸ ۵۸۔ اتے اوہنے اوہناں دے گھٹ ایمان پاروں اوتھے بتھیری کرامات نا کیتیاں۔