1 ພຣະເຈົ້າໄດ້ບອກກັບຢາໂຄບວ່າ, "ຈົ່ງລຸກຂຶ້ນ, ຈົ່ງໄປທີ່ເບັດເອນ, ແລະຢູ່ທີ່ນັ້ນ. ຈົ່ງສ້າງແທ່ນບູຊາຖວາຍແກ່ພຣະເຈົ້າທີ່ນັ້ນ, ພຣະເຈົ້າຜູ້ໄດ້ຊົງປາກົດແກ່ເຈົ້າ ເມື່ອເຈົ້າໄດ້ຫນີຈາກເອຊາວ ອ້າຍຂອງເຈົ້າ." 2 ຈາກນັ້ນ ຢາໂຄບໄດ້ເວົ້າກັບຄົນຢູ່ໃນຄົວເຮືອນຂອງເຂົາ ແລະກັບຄົນທັງຫມົດທີ່ໄດ້ຢູ່ກັບເຂົາ,"ຈົ່ງປະຖິ້ມພະຂອງຄົນຕ່າງຊາດທັງຫລາຍທີ່ຢູ່ທ່າມກາງພວກເຈົ້າ, ຈົ່ງຊຳລະຕົວພວກເຈົ້າເອງ ແລະປ່ຽນເສື້ອຜ້າຂອງພວກເຈົ້າ. 3 ແລ້ວໃຫ້ພວກເຮົາອອກເດີນທາງ ແລະຂຶ້ນໄປເຖິງເບັດເອນ. ຂ້ອຍຈະສ້າງແທ່ນບູຊາຖວາຍແກ່ພຣະເຈົ້າທີ່ນັ້ນ ພຣະອົງຜູ້ໄດ້ຊົງຕອບຂ້ອຍໃນວັນແຫ່ງຄວາມທຸກຍາກຂອງເຮົາ, ແລະໄດ້ຊົງສະຖິດຢູ່ນຳຂ້ອຍບໍ່ວ່າຂ້ອຍຈະໄປທີ່ໃດ." 4 ດັ່ງນັ້ນ ພວກເຂົາຈຶ່ງໄດ້ເອົາພະທັງຫມົດຂອງຄົນຕ່າງຊາດ ທີ່ມີຢູ່ທີ່ມືຂອງພວກເຂົາມອບໃຫ້ຢາໂຄບ, ແລະຕ້າງຫູທັງຫລາຍທີ່ຢູ່ທີ່ຫູຂອງພວກເຂົາ ຢາໂຄບໄດ້ຝັງສິ່ງເຫລົ່ານັ້ນທີ່ໃຕ້ຕົ້ນໂອ໊ກທີ່ຢູ່ໃກ້ຊີເຄມ. 5 ເມື່ອພວກເຂົາໄດ້ອອກເດີນທາງ, ພຣະເຈົ້າໄດ້ຊົງເຮັດໃຫ້ ຊາວເມືອງທັງຫລາຍທີ່ຢູ່ຮອບໆເກີດຄວາມຢ້ານກົວພວກເຂົາ, ດັ່ງນັ້ນພວກປະຊາຊົນເຫລົ່ານັ້ນ ຈຶ່ງບໍ່ກ້າໄລ່ຕາມພວກລູກຊາຍຂອງຢາໂຄບ. 6 ຢາໂຄບໄດ້ມາເຖິງລູເຊ(ນັ້ນຄື, ເບັດເອນ), ຊຶ່ງຢູ່ໃນແຜ່ນດິນການາອານ, ເຂົາ ແລະຄົນທັງຫມົດທີ່ໄດ້ຢູ່ກັບເຂົາ. 7 ເຂົາໄດ້ສ້າງແທ່ນບູຊາທີ່ນັ້ນ ແລະໄດ້ເອີ້ນສະຖານທີ່ນັ້ນວ່າ ເອນເບັດເອນ, ເພາະວ່າທີ່ນັ້ນພຣະເຈົ້າໄດ້ຊົງປາກົດພຣະອົງເອງແກ່ເຂົາ, ເມື່ອເຂົາກຳລັງຫນີຈາກອ້າຍຂອງເຂົາ. 8 ນາງເດໂບຣາ, ເອື້ອຍລ້ຽງຂອງນາງເຣເບກາໄດ້ເສຍຊີວິດ. ນາງໄດ້ຖືກຝັງໄວ້ໃຕ້ຕົ້ນໂອ໊ກທີ່ຢູ່ທາງທິດໃຕ້ຂອງເບັດເອນ, ສະນັ້ນ ມັນຈຶ່ງຖືກເອີ້ນວ່າ, ອັບໂລນບາຄູ "ຕົ້ນຫມາກກໍ່ແຫ່ງນ້ຳຕາ." 9 ເມື່ອຢາໂຄບກັບຈາກປັດດານອາຣຳ, ພຣະເຈົ້າໄດ້ຊົງປາກົດແກ່ເຂົາອີກຄັ້ງ ແລະໄດ້ອວຍພອນເຂົາ. 10 ພຣະເຈົ້າໄດ້ເວົ້າກັບເຂົາວ່າ, "ຊື່ຂອງເຈົ້າຄືຢາໂຄບ, ແຕ່ຊື່ຂອງເຈົ້າຈະບໍ່ຖືກເອີ້ນວ່າຢາໂຄບອີກຕໍ່ໄປ. ຊື່ຂອງເຈົ້າຈະເປັນອິສະຣາເອນ." ສະນັ້ນ ພຣະເຈົ້າຈຶ່ງໄດ້ຊົງເອີ້ນຊື່ຂອງເຂົາວ່າ ອິສະຣາເອນ. 11 ພຣະເຈົ້າໄດ້ກ່າວກັບເຂົາວ່າ,"ເຮົາຄືພຣະເຈົ້າອົງຊົງຣິດອຳນາດ, ຈົ່ງເກີດຜົນ ແລະເພີ້ມທະວີຄູນ. ຊົນຊາດຫນຶ່ງ ແລະບັນດາປະຊາຊາດ ຈະອອກມາຈາກເຈົ້າ, ແລະກະສັດຫລາຍພະອົງຈະຢູ່ທ່າມກາງເຊື້ອສາຍທັງຫລາຍຂອງເຈົ້າ. 12 ດິນແດນທີ່ເຮົາໄດ້ມອບໃຫ້ອັບຣາຮາມ ແລະອີຊາກ, ເຮົາຈະປຣະທານໃຫ້ແກ່ເຈົ້າ.ແກ່ເຊື້ອສາຍທັງຫລາຍຂອງເຈົ້າທີ່ຈະເກີດມາພາຍຫລັງເຈົ້າ. ເຮົາກໍຈະປຣະທານແຜ່ນດິນນັ້ນໃຫ້ດ້ວຍ." 13 ພຣະເຈົ້າໄດ້ສະເດັດຂຶ້ນໄປຈາກສະຖານທີ່ພຣະອົງໄດ້ເວົ້າກັບເຂົາ. 14 ຢາໂຄບໄດ້ຕັ້ງເສົາໃນສະຖານທີ່ນັ້ນທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ກ່າວກັບເຂົາ ຄືເສົາຫີນຕົ້ນຫນຶ່ງ. ເຂົາໄດ້ເທເຄື່ອງດື່ມບູຊາເຫນືອເສົານັ້ນ ແລະເທນໍ້າມັນຫມາກກອກເທດເທິງເສົານັ້ນ. 15 ຢາໂຄບໄດ້ໃສ່ຊື່ສະຖານທີ່ນັ້ນ ທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ກ່າວກັບເຂົາວ່າ ເບັດເອນ. 16 ພວກເຂົາໄດ້ເດີນທາງຈາກເບັດເອນໄປ.ໃນຂະນະທີ່ພວກເຂົາຍັງຢູ່ຫ່າງຈາກເອຟຣາທາ, ນາງຣາເຊັນກໍເຈັບທ້ອງຈະອອກລູກ. ນາງເຈັບທ້ອງຫລາຍ. 17 ໃນຂະນະທີ່ນາງໃກ້ຈະເກີດແລ້ວນັ້ນ, ນາງຜະດຸງຄັນກໍເວົ້າກັບນາງວ່າ, "ບໍ່ຕ້ອງຢ້ານ,ເພາະວ່າບັດນີ້, ເຈົ້າຈະໄດ້ລູກຜູ້ຊາຍອີກຄົນຫນຶ່ງ." 18 ຂະນະທີ່ນາງກຳລັງຈະຕາຍ, ດ້ວຍລົມຫາຍໃຈຄັ້ງສຸດທ້າຍ ນາງໄດ້ໃສ່ຊື່ໃຫ້ເຂົາວ່າ ເບັນໂອນີ, ແຕ່ພໍ່ຂອງເຂົາໄດ້ຕັ້ງຊື່ເຂົາວ່າ ເບັນຢາມິນ. 19 ຣາເຊັນໄດ້ຕາຍໄປ ແລະຖືກຝັງໄວ້ ລະຫວ່າງທາງໄປເມືອງເອຟຣາທາ ນັ້ນຄືເບັດເລເຮັມ. 20 ຢາໂຄບໄດ້ຕັ້ງເສົາເທິງຫລຸມສົບຂອງນາງ. ເປັນເຄື່ອງຫມາຍຫລຸມສົບຂອງນາງຣາເຊັນມາເຖິງເທົ່າທຸກວັນນີ້. 21 ຢາໂຄບໄດ້ຍົກຍ້າຍໄປຕໍ່ ແລະໄດ້ຕັ້ງຄ້າຍພັກຂອງເຂົາທາງໃຕ້ຂອງຫໍຄອຍເອເດ ຂອງຝູງສັດ. 22 ຂະນະທີ່ອິສະຣາເອນກຳລັງອາໄສຢູ່ໃນດິນແດນນັ້ນ, ຣູເບັນໄດ້ຫລັບນອນກັບນາງບິນຮາ ເມຍນ້ອຍຂອງພໍ່ຂອງເຂົາ, ແລະອິສະຣາເອນກໍໄດ້ຮູ້ເລື່ອງນີ້. ບັດນີ້ຢາໂຄບມີລູກຊາຍສິບສອງຄົນ. 23 ລູກຊາຍທັງຫລາຍຂອງເຂົາທີ່ເກີດຈາກນາງເລອາຄື: ຣູເບັນລູກຊາຍຫົວປີຂອງຢາໂຄບ, ແລະ ຊີເມໂອນ, ເລວີ, ຢູດາ, ອິດຊາຄາ, ແລະເຊບູໂລນ. 24 ລູກຊາຍທັງຫລາຍຂອງເຂົາທີ່ເກີດຈາກນາງຣາເຊັນ ມີດັ່ງນີ້: ໂຢເຊັບ ແລະ ເບັນຢາມິນ. 25 ລູກຊາຍທັງຫລາຍຂອງເຂົາທີ່ເກີດຈາກນາງບິນຮາ, ຍິງຮັບໃຊ້ຂອງຣາເຊັນຄື: ດານ ແລະເນັບທາລີ. 26 ພວກລູກຊາຍຂອງນາງຊີລະປາ, ຍິງຮັບໃຊ້ຂອງນາງເລອາ ຄື: ກາດ ແລະອາເຊ. ທັງຫມົດເຫລົ່ານີ້ຄືພວກລູກຊາຍຂອງຢາໂຄບ ຜູ້ທີ່ໄດ້ເກີດແກ່ເຂົາໃນປັດດານອາຣຳ. 27 ຢາໂຄບໄດ້ມາຫາອີຊາກ, ພໍ່ຂອງຕົນທີ່ມຳເຣ, ທີ່ເມືອງເຮັບໂຣນ, ບ່ອນທີ່ອັບຣາຮາມ ແລະອີຊາກໄດ້ອາໄສຢູ່. 28 ອີຊາກໄດ້ດຳລົງຊີວິດອີກຕໍ່ໄປຈົນເຖິງ 180 ປີ. 29 ອີຊາກໄດ້ສີ້ນລົມຫາຍໃຈ ແລະໄດ້ຕາຍໄປ, ແລະໄດ້ຖືກຮວບຮວມໄວ້ກັບບັນພະບູຣຸດທັງຫລາຍຂອງເຂົ, າເປັນຜູ້ຊາຍທີ່ມີອາຍຸສູງຫລາຍ, ເອຊາວ ແລະຢາໂຄບ, ລູກຊາຍຂອງເພິ່ນເອງ, ໄດ້ຝັງສົບເພິ່ນໄວ້.