سات
1
وختی عیسی خو گب زَئَنَ مردمِ مرَه تومامَ کود، بوشو کَفَرناحوم.
2
اویَ ایتَه اَفسرِ رومی ایسَه بو کی خادمی دَأشته کی اونِ رِه خیلی عزیز بو. اون خادم ناخوش احوالَ بوسته بو و مردَن دوبو.
3
اون افسر رومی، وختی عیسی اَمونِ خبرَ بیشتَأوِست، چن تَه جی یهودِ شیخانَ اوسه کود اونِ ورجَه تا اونِ جَه بخَأیِد کی بَأیِه و اونِ غلامَ شفا بِدِه.
4
اوشَأن بأمود عیسی ورجَه و اونَ تمنا بوکودد و بوگوفتد:«اَ مرد مستحق ایسِه کی اَ کارَه اونِ رِه بوکونی،
5
چون اَمی قؤمَ دوس دَأره و اون بو کی کنیسِه یَه اَمرِه چَأکود.»
6
بأزن عیسی هم راه دکفت اوشَأنِ مرَه بوشو. خانه نزدیکی کی فَأرِسِه، اون افسرِ تَه، چن تَه جی خو دوستانَ اونِ ورجَه اوسِه کود کی اونَ بوگوید:«ای آقا جان، زحمت نکش، چره کی سزاوارِ اون نییِم کی بَأیی می خانه.
7
هَنِه وَسی حتی خودمَ لایق نَدأنِستم کی تی ورجَه بَأیم. فقط جی هویَ کی ایسَه اید فرمان بدید، می خادم خوبَه بِه.
8
چونکی من خودمم مأمورم و تحتِ فرمان، و سربازانی ام تحتِ می فرمان دَأرم. ایتَه یَ گویم بوشو شِه، و اوی تَه یَ گویم بیا اَیِه، و می خادمَ گویم اَ کاره انجام بِدِن، انجام دِهِه.»
9
عیسی وختی اَنَ بیشتَأوست تعجب بوکود و وَأگردست کسایی کی اونِ دونبال سر اَمون دوبودَ بوگوفت: «راستی کی اَجور ایمان، حتی اسرائیلِ دورونم نیدِم»
10
وختی کسایی کی اوسِه بوبَستِه بود وَأگردستد به خانه، بیدِد اون خادم سلامتِه.
11
دو روز بعد، عیسی شوئون دوبو شهری کی «نائین» نام دَأشتِه و اونِ شاگردان و خیلی جی مردم، اونِ دونبال سر شوئون دوبود.
12
وختی فَأرِسِه شهرِ دروازه نزدیکی، بیدِه تشیع جنازه یِه و ایتَه میّتَ کی ایتِه بیوه زناکِ تک اولاد بویَ بوردَأن دِرِد، ایتَه جرگه جی شهرِ مردمانم، او بیوه زناکَ همراهی کودَأن دوبود.
13
وختی خداوند عیسی او زناکِ غم بیگیفته دیمَه بیدِه، اونِ دیل اونِ رِه بوسوخت و بوگوفت: «گریه نوکون»
14
و نزدیک بوشو و تابوتَ دس بزَه، کسایی کی تابوتَ بوردَأن دوبود بِئسَد. عیسی بوگوفت:«ای جوان، تی اَمرَه یِم، ویریز.»
15
هو لحظه مُرده ویریشتُ راست بینیشت و شروع بوکود گب زَئَن، و عیسی اون جوانَ اونِ مارَ بیسپارد.
16
ولی همه بِتِرسِد و خدایَ شُکر کودد و گوفتد:«اَمی میَأن پیلِه پیغمبری ظهور بوکوده، خدا خو قؤمِ یاری رِه بأمو دَأره»
17
عیسی اَ کارِه خبر، همۀ یهودیه و اونِ اَطرافِ سرزمینانِ میَأن پخشَ بوست.
18
یحیی شاگردان، اونَ جی همۀ اَ ایتفاقان خبر دارَ کودد.
19
پس اون دو تَه جی خو شاگردانَ دِخَأد و اَ پیغامِ مرَه اوسِه کود عیسی ورجَه:«آیا تو هونی ایسِی کی وَأستی بَأیِه، یا وا اینفرِ دیگرِ رأفا بِئسیم؟»
20
اون دو نفر بأمود عیسی ورجَه و بوگوفتد: «یحیی تعمید دهنده، اَمرَه تی ورجَه اوسِه کوده و گویه؛ آیا تو هونی ایسی کی وَأستی بَأیی؟ یا وا کسِ دیگه رأفا بِئسیم؟»
21
هو موقع عیسی خیلیَأنَ جی اوشَأنِ دردُ مرَض، و اَرواح خبیث شفا بدَه، و خیلی جی کورانِ چومَ بینا بوکود.
22
عیسی اوشَأنَ جواب بدَه:«بیشید و اونچی کی بیدِه اید و بیشتَأوستیدَه یحیی یَ خبر بدید، بوگوئید کی چوطو کوران چوم دینِدِه، لنگان راه شُده، جوذامیان پاکَ بودِه، کَران ایشتَأوِده، فقیرانَ مُژده دِهِده و مُرده یان زنده بِهِد، و
23
خوش به حالِ کسی کی مرَه شک نوکونه.»
24
وختی یحیی قاصدان بوشود، عیسی شروع بوکود یحیی جَه گب زَئَن و اون جمعیتَ بوگوفت:«چی دِئِن وَسی بوشوبید صحرا؟ آیا ایتَه لوله وَسی کی بادِ دورون پرکِه؟
25
چی دِئِن رِه بوشو بید؟ ایته مردای کی رختِ فاخر دوکوده دَأره؟ اوشَأنی کی رختِ فاخر دوکوند و عَیاشی کونِده پادشاهانِ قصرَأنِ دورون زندگی کوند.
26
پس چی دِئِن رِه بوشو بید؟ ایتِه پیغمبرِ دِئِنِ رِه؟ آهان، اَنَ بدَأنید، یحیی ایتَه پیغمبرِ جَه هم پیلِه تره.
27
اون کسیه کی درباره اون بینیویشته بوبَسته؛ هَسَه می قاصدَ تی جَه پیشتر اوسِه کونم، تا تی راهَ، تی پا پیش هموارَ کونه.
28
شمرَه گویم بدأنید کی کسی یحیی تعمید دهنده جَه پیلِه تر، به اَ دونیا نأمو دَأره، ولی خدا ملکوتِ جَه، کوچی ترین، اونِ جَه پیلِه تره.»
29
همۀ مردم، و باجگیران عیسی گبَأنَ کی بیشتَأوستد، خدایَ شُکر بوکودد، چره کی یحیی دسِ جَه تعمید بیگیفته بود.
30
اما فریسیان و شریعتِ معلمان، اراده ای کی خدا اوشَأنِ رِه دَأشته یَ ردَ کودد و حاضر نوبوستد یحیی دسِ جَه تعمید بیگیرد.
31
بازن عیسی ایدامه بدَه:«پس اَ زمانه مردمانَ چیَه میثال بزنم؟ چیه مَأنِد؟
32
زَأکانی یَ مَأنِد کی بازارانِ دورون نیشینِد، همدیگرَ دِخَأنِد و گوید؛ شمره ساز بزَئیم، وَشتَن نوکودید، مرثیه بِخَأدیم، گریه نوکودید.
33
چون یحیی تعمید دهنده بأمو، کی نه نان خوردِه نه شراب، گوفتید؛ تؤره،
34
اِنسانِ پسر بأمو کی هم خوره و هم وَأخوره، گوئیدی؛ اَیَه فَأندِر مردی ایسِه شرابخار و شکم پرست، و باجگیران و گوناهکارانِ مرَه رِفِقه.
35
ولی خدا حکمتِ دوروستی یَه، اونِ زَأکان ثابت کوند.»
36
ایروز ایتَه فریسی عیسیَ دعوت بوکود کی بیشِه اونِ خانه مهمانی. پس عیسی هم بوشو اون فریسی خانه و سُفره دؤر بینیشتد.
37
او شهرِ دورون زنِ گوناهکاری زندگی کوده کی وختی بیشتَأوست عیسی اون فریسی خانه مهمانِه، ایته مرمری جا دورون عطر بَأورد،
38
و بأمو عیسی پا ورجَه بِئسَه و شروع بوکود گریه کودَأن، و خو اَشکِ اَمرَه اونِ پایَ بوشؤست و خو مو اَمرَه اونَ خوشکَ کود و بأزن اونِ پایَ مَأچی بدَه و عَطر مالی بوکود.
39
وختی صابخانه اَنَ بیدِه خو مرَه بوگوفت:«اگه راس راسی اَ مرد پیغمبره، وَأستی بدَأنه کی اَ زنای کی اَنِ دس زَئَن دره کیه و چوجور زنی ایسِه، وَأستی بدَأنسته بِه کی اون گوناهکاره.»
40
عیسی اونَ جوابَ بدَه و بوگوفت:«ای شمعون ایته چی خَأیم ترَه بوگویم» بوگوفت:«بفرما، اُستاد»
41
عیسی بوگوفت:«ایتَه شخص دو نفرِ جَه طلب دَأشتِه، ایتَه جَه پونصد دینار، ایتَه جَه پنجاه دینار،
42
ولی چون چیزی نَأشتِد خوشَأنِ قرضَ فَأدد، هر دو نفرَ بِبِخشِه. هسَه تی نظر، کای تَه اونَ ویشتر دوس دَأره؟»
43
شمعون جواب بدَه:«خیال بوکونم اونی کی ویشتر بدهکار بو و بِبِخشِه بوبَست.» عیسی بوگوفت:«دوروست بوگوفتی»
44
بأزن اون زنَ ایشاره بوکود و شمعونَ بوگوفت:«اَ زنَ دینی؟ من بأموم تی خانه، تو می پا شوستنِ رِه آب نَأوردی، اما اون، خو اَشکانِ مرَه می پاهانَ بوشوست و خو مو اَمرَه اوشَأنَ خوشکَ کود.
45
تو مرَه مَأچی نِدَأیی، اما اَ زن جی موقعی کی بأمو دَأره، هَطو می پاهانَ مَأچی دَئَن دِرِه.
46
تو می سَرَ روغن وَأنسه ایی، ولی اون می پاهانَ عطر واسی.
47
پس هنِه وَسی ترَه گویم اونِ مُحبت کودَأن زیادی وَسی، گوناهای زیادی هم کی دَأشتِه آمرزیده بوبَست، اما اونی کی کمتر مُحبت کونه، کمتر هم آمرزیده بِه.»
48
و وَأگردست او زنَ بوگوفت:«تی گوناهان آمرزیده بوبوست»
49
و مهمانان همدیگرِ جَه وَأورسِئِد:«اَن مرد کیه کی تَأنِه گوناهانم بِبِخشِه؟»
50
عیسی اون زنَ بوگوفت:«تی ایمان ترَه نجات بدَه دَأره، بوشو به سلامت.»