1
عید فطیر، کی عیدِ فِصحَ معروف بو نزدیکَ بوستَأن دوبو،
2
و کاهنانِ اعظم و دین و شریعتِ معلمان، ایتَه بهانه دونبال گَردِستِد کی عیسی یَ بیگیرِد و بوکوشد. چون ترسِئِد کی اگر هَطو بی دلیل اونَ بیگیرِد، مردم شورش بوکوند.
3
در هَ موقع شیطان یهودای اِسخَریوطی جانِ میأن داخلَ بوست کی ایتَه جی اون دوازده شاگرد بو.
4
یهودا بوشو کاهنانِ اَعظم، و معبدِ محافظانِ فرمانده یانِ ورجَه و اوشانِ مرَه گب بزَه کی چوطو عیسی یَ اوشَأنَ تسلیم بوکونه.
5
اوشَأن خوشحالَ بوستد و قول بدَأد کی مبلغی اونَ فَأدد.
6
اونم قبول بوکود و ایتَه فرصتِ رأفَأ ایسَه بو کی وختی مردم نِئسَد، خلوتی عیسی یَ اوشَأنَ تسلیم بوکونه.
7
وختی عیدِ فطیر، کی وَأستی او روزِ میَأن بره یِه فِصَحَ قربانی بوکوند نزدیکَ بوست.
8
عیسی، پطرس و یوحنایَ اوسه کود و اوشَأنَ بوگوفت:«بیشید و فِصَحِ شامَ اَمرِه آماده کونید تا بوخوریم»
9
اوشَأن وَأورسِد:«دوس دَأرید شامَ کایَ آماده کونیم؟»
10
جواب بدَه:«هَسَه وختی شید شهر، مردی یَ برخورید کی ایتَه کوزه آب دأره، اونِ دونبال سر بیشید او خانه ای کی اون بودورون شِه،
11
و صابخانه یَ بوگوئید؛ اُستاد گویه مِهمانِ اوتاقَ، کی وَأستی عیدِ فِصَحِ شامَ می شاگردانِ مرَه بوخورمَ اَمرَه نیشان بِدِن.
12
اون ایتَه پیله اوتاقِ فرش بوبَسته یَ، طبقۀ بوجُرِ جَه شمرَه نیشان دِهِه، اویَ تدارک بیدینید.»
13
و اوشَأن بوشود و همه چیَه هوطو پیدا کودد کی اوشَأنَ بوگوفته بوبَستِه بو، و فِصَحِ تدارکَ بیدِد.
14
وختی شامِ موقع فَأرِسِه، عیسی خو شاگردانِ اَمرَه سُفره دؤر بینیشت.
15
و اوشَأنَ بوگوفت:«خیلی دوس دَأشتم قبلِ می زجر کِشِن، اَ فِصَحِ شامَ شیمی اَمرَه بوخورم.
16
شمرَه گوفتَأن دِرِم دِ اَ شامِ جَه نوخورم تا خدا ملکوتِ میَأن اَنِ معنی واقعی حقیقت پیدا کونه»
17
بازن ایتَه جامَ بیگیفت خو دس و شُکر بوکود و بوگوفت:«اَنَ بیگیرید و خودتانِ میَأن قسمت بوکونید،
18
شمرَه گوفتَأن دِرِم تا خدا ملکوت نَأیِه، دِ اَنگورِ محصولِ جَه نوخورم.»
19
بازن نانَ اوسَد و خدایَ شُکر بوکود، و پارَه کود و فَأدَه اوشَأنِ دس و بوگوفت:«اَ می بدنِ کی شیمی وَسی قُربانی بِهِه، می خاطر اَوردِنِ رِه، اَ کاره به جا بَأورید»
20
و هَطو بعدِ شام، جامَ بیگیفت خو دسُ بوگوفت: «اَ جام، نیشانۀ خدا تازه عهدِه می خونِ دورون، خونی کی شیمی نجاتِ وَسی فووِستِه بِه.
21
اما اون کسی کی مرَه تسلیم کونه، هَسَه اونِ دس می دسِ مرَه سُفره دورون نَهَه.
22
اِنسانِ پسر هوطویی کی مُقّدر بوبَستِه میرِه، اما وای به حال اون کسی کی اونَ دوشمنَ تسلیم کونه.»
23
اونموقع شاگردان حیران بوبستد و همدیگرِ جَه وَأورسِه ئِد کی کای تَه جی اوشَأن اَ کارَه کونه؟
24
و اوشَأن میَأن بحث بوبَست کی کای تَه جی بقیه پیله تره.
25
اونموقع عیسی اوشَأنَ بوگوفت:«مِلتایِ دیگرِه پادشاهان، خوشَأنِ مردمِ رو حکومت کوند و مردمم چاره ای نَئرِد و اوشَأنَ ولی نعمت دِخَأنِدِه.
26
اما شومَأن اَطو نیبید، شیمی میَأن پیله ترین، وَأستی کوچی ترینِ مَأنستَأن، و حاکم باید خادمِ مَأنستَأن بیبِه.
27
شیمی نظر کای تَه پیله تره؟ اونی کی سُفره دؤر نیشته، یا اونی کی خدمت کودَأن دِرِه؟ آیا اونی کی سُفرِه دؤر نیشتِه پیله تر نییِه؟ ولی اَمی میَأن اَطو نییِه، و من شیمی جمعِ میَأن ایتَه خدمتکارِ مَأنَستَأنم.
28
و شومَأن کسانی ایسید کی دوشوارِ امتحانانِ میَأن می مرَه همراه بوئید.
29
پس هوطویی کی می پئر مِرَه ملکوتی عطا بوکوده، منم شمرَه ملکوتی عطا کونم،
30
تا می ملکوتِ میَأن سُفرِه دؤر بوخورید و تختانِ رو بینیشینید و اِسرائیلِ دوازده قبیله یَ حکومت بوکونید.»
31
بازن خداوند بوگوفت:«ای شمعون، ای شمعون، شیطان بَخَأست تا همۀ شمرَه اِمتحان و گندمِ مَأنِستَأن غَربال بوکونه،
32
ولی من تِرِه دوعا بوکودم تا تی ایمان جی میَأن نیشِه. پس وختی توبه بوکودی و می طرف وَأگردستی، تی برَأرَأنِ ایمانَ اُستوارَ کون.»
33
شمعون بوگوفت:«خداوندا، من حاضرم تی مرَه بوشوم زندان، حتی تی مرَه بیمیرم»
34
عیسی بوگوفت:«پطرس، بدان کی تا هَ فردا صُبح، پیشتر جی اَن کی خروس بِخَأنِه تو سه بار مرَه اِنکار کونی، و گویی کی مرَه نِشنَأسی»
35
بازن اوشَأنِ جَه وَأورسِه:«آیا اون موقعی کی شمرَه بی پول و خورجین و پاپوش اوسه کودم تا اِنجیلِ پیامَ مردمَ بِدید، چیزی یَ مُحتاج بوبَستید؟» جواب بدَأد:«نه هیچی یَ»
36
پس اوشَأنَ بوگوفت: «ولی هَسَه هر کی کیسه یا خورجین دَأره اونَ اوسَأنِه و اگر شمشیر نَئره خو رختَ بوفروشه و شمشیر بِهِنِه.
37
چره کی اَ نیویشته موقع بِرِسِه دَأره کی راجع بِ من پیشگویی کونه؛ اون جی گوناهکاران محسوب بوبَست. بله، هر چی راجع بِ من پیشگویی بوبَستِه به انجام رِسِه.»
38
شاگردان بوگوفتد:«ای خداوند فَأندِر، دو تَه شمشیر دَأریم» عیسی اوشَأنَ بوگوفت:«دِ وَستَ کونید!»
39
و عیسی ویریشتُ بوشو بیرون و طبقِ عادت بوشو زیتونِ کوه و اونِ شاگردانم اونِ دونبال سر بوشود.
40
وختی اویَ فَأرِسِه خو شاگردانَ بوگوفت:«دوعا بوکونید تا وسوسه میَأن دِنکِفید»
41
بازن ایتَه سنگ تَأوَأدَأنِ اَندازه، اوشَأنِ جَه دورَ بوست و زانو بزَه و اَطو دوعا بوکود:
42
«ای پئر جان، اگر تی ایراده یِه، اَ جامَ می جَه دورَ کون، اما نه می خواهشِ وَسی، بلکی تی ایراده انجام بیگیرِه.»
43
او وخت فرشته ای جی آسمان اونَ ظاهرَ بوست و اونَ قوّت بدَه.
44
پس اونم شوق و تلاش ویشترِ مرَه دوعا بوکود، و جوری در رنج و بیتابی بو، کی اونِ عرق، خونِ مَأنستَأن چِکِه کوده و زمینِ رو فووَأستِه.
45
بعدِ دوعا ویریشت و وَأگردست خو شاگردانِ ورجَه. ولی بیدِه کی جی غورصه و ناراحتی واخوابَ شو دَرِد.
46
اوشَأنَ بوگوفت:«چی وَسی خوفته اید؟ ویریزید و خودتانِ رِه دوعا بوکونید تا امتحانِ میَأن دِنکِفید»
47
و هنوز اَنِ گبَ تومامَ نوبوسته بو کی ایتَه جِرگه آدم بأمود کی یهودا اوشَأنَ هدایت کودَأن دوبو. اون عیسی یَ نزدیکَ بوست تا اونَ مَأچی بِدِه.
48
عیسی اونَ بوگوفت:«ای یهودا، آیا مَأچی مرَه اِنسانِ پسرَ تسلیم کونی؟»
49
وختی عیسی شاگردان بفهمستد کی چی ایتفاق دِکِفتَأن دِرِه، بوگوفتد:«اَمی شمشیرانَ فَأکشیم؟»
50
و ایتَه جی اوشَأن کاهنِ اعظمِ غلامَ شمشیرِ مرَه بزَه، و اونِ راست گوشَ وَأوی.
51
اما عیسی مُلتفت بوبَست و بوگوفت: «دس بِدَأرید» و اون مردایِ گوشَ لمس بوکود و شفا بدَه.
52
پس عیسی، کاهنانِ اَعظم و معبدِ محافظانِ فرمانده یان، و شیخانی کی بأمو بود اونَ بیگیرِدَ بوگوفت:«مگر من دوزدِ فراری ام کی شمشیرُ چوماقِ مرَه بأمو دَأرید مرَه بیگیرید؟
53
هر روز معبدِ دورون شیمی مرَه ایسَه بوم، مرَه نیگیفتید. ولی هَسَه شیمی زمانِه و قدرت، تاریکی دس نَهَه.»
54
و اونَ بیگیفتِد و بوبوردد کاهنِ اَعظمِ خانه. پطرس جی دور اوشَأنِ دونبال سر شوئِه.
55
خانه حیاطِ وسط آتشی روشن بو و چن نفر اونِ دؤر نیشتِه بود. پطرس هم بوشو اوشَأنِ میَأن بینیشت.
56
اَ موقع ایتَه کُلفَت، پطرسَ آتشِ روشنایی میَأن بیدِه و اونَ خیرِه بوبَستُ بوگوفت:«اَ مردای هم اونِ مرَه ایسَه بو»
57
اما اون اِنکار بوکود و بوگوفت:«من اونَ نِشناسم زن»
58
ایبچه بوگوذشت، اینفر دیگر اونَ بیدِه و بوگوفت:«تو هم ایتَه جی اوشَأنی» پطرس جواب بدَه:«چی گویی مردای، من جی اوشَأن نییِم»
59
ایتَه یکساعت بوگوذشت و اینفر دیگر، تاکیدِ اَمرَه بوگوفت:«من مطمئنم کی اَ شخصم ایتَه جی اونِ شاگردانِه، چره کی هر دو نفر جلیلی یِد»
60
پطرس جواب بدَه:«نَأنم چی گوفتَأن دَأری مَردای» هنوز خو گبَ تومامَ نوکوده بو کی خروس بِخَأد.
61
اونموقع خداوند عیسی، رو وَأگردَأنه و پطرسَ فَأندِرِست، و پطرس اونِ گبَ به خاطر بَأورد کی بوگوفته بو:«ایمروز پیشتر جی اَن کی خروس بِخَأنِه، تو سه بار مرَه اِنکار کونی»
62
پس پطرس حیاطِ جَه بیرون بوشو و زار زار گریه بوکود.
63
و نگهبانانی کی عیسی یَ بیگیفته بود و اونَ پاستِد، اونَ شلاق بزَد و مسخره بوکودد.
64
و اونِ چومَ دبَستد و اونِ دیمَه سیلی زَدِه و گوفتِد: «نبوت بوکون بوگو کی ترَه بزَه؟»
65
و خیلی ناسزایانِ دیگر هم اونَ بوگوفتد.
66
وختی روزَ بوست، مشایخِ قؤمِ، یعنی کاهنانِ اَعظم و شریعتِ معلمان، شورا تشکیل بدَأد و عیسی یَ بَأوردد خوشَأنِ جلسه میَأن،
67
و بوگوفتد: «اگر تو مسیحی، اَمرَه بوگو» اون جواب بدَه:«اگر شمرَه بوگویم می گبَ باور نوکونید،
68
و اگر شیمی جَه چیزی وَأورسم می جوابَ نِدید و مرَه آزادَ نوکونید.
69
ولی جی اَن پس، اِنسانِ پسر خدا قدرتِ راستِ طرف جَه نیشینِه.»
70
همه تَه بوگوفتد:«پس تو ایدعا کونی، خدا پسری؟» اوشَأنَ جواب بدَه:«شومَأن خودتان بوگوفتید کی ایسِم»
71
بوگوفتد:«دِ چره شاهد نیاز دَأریم؟ خودمان کُفرَ اونِ زبانِ جَه بیشتَأوستیم.»