1
باجگیران و گوناهکاران اَمونِه عیسی ورجَه، تا اونِ گبَأنَ بیشتَأود.
2
اما فریسیأن و شریعتِ معلمان، اونِ جَه ایراد گیفتد و گوفتد:«اَ شخص گوناهکارانَ قبول کونه و اوشَأنِ مرَه همسُفره بِه»
3
عیسی اوشَأنِ رِه اَ میثالَ بَأورد و بوگوفت:
4
«کای تَه جی شومَأن اگر صد تَه گوسفند بدَأره، و ایتَه گومه بِه، اون نَود و نُه تَه یَ وِلَ نوکونه تا بیشِه اون ایتَه دونبال بگردِه؟
5
بازن وختی خو گومه بوسته گوسفندَ پیدا کود، شادمانی مرَه، اونَ خو دوشِ رو نِهِه
6
و اَیِه خانه، و خو رِفقان و خو همساده یانَ دِخَأنِه و گویه؛ می مرَه شادی بوکونید، چره کی می گومه بوسته گوسفندَ پیدا کودم.
7
شومرَه گویم، هَنِه مَأنستَأن، ایتَه گوناهکاری کی توبه کونه رِه، پیله جشن و شادمانی آسمانِ میَأن به پا بِه، تا اون نَوَد و نُه عادلی وَسی کی توبه احتیاج نَئرِد.
8
و یا کا زنِ کی ده سکه بدَأره و موقعی کی ایتَه سکه گومَه بِه، چراغی روشنَ نوکونه و خانه یَ جارو نزنه و خوب نگرده تا اونَ پیدا کونه؟
9
و وختی خو سکه یَ پیدا کود، خو همساده یان و دوستانَ جمعَ کونه و گویه؛ می مرَه شادی بوکونید، چون می گومَه بوسته سکه یَه پیدا کوده دَأرم.
10
شومرَه گویم، خدا فرشته یان هَجور شادی کوند، وختی ایتَه گوناهکار توبه کونه.»
11
بازن ایدامه بدَه و بوگوفت:«ایتَه مردای دو تَه پسر دَأشتِه.
12
ایروز کوچی پسر خو پئرَ بوگوفت؛ آقا جان، می سهمِ اِرثَ هَسَه مرَه فَأدن. اوشَأنِ پئر هم خو دارایی یَ خو زَأکانِ میَأن قسمت بوکود.
13
ایتَه مدت کی بوگوذشت، کوچی پسر خو دارایی یَ اوسَد و بوشو ایتَه دیار دور، و همۀ خو دارایی یَ عیاشی و خوشگذرانی میَأن جی دس بدَه.
14
وختی هر چی دَأشته یَ خرج بوکود، او سرزمینِ دورون قحطی سختی بأمو و اون پسر خیلی فقیر بوبوست.
15
هَنه وَسی بوشو ایتَه جی اوی مردمانِ رِه کار بوکونه، اون شخصَم اونَ بِنَه مزرعه میَأن کی خوکبانی بوکونه.
16
پسر ناجه دَأشته خو شکمَ خوکانِ خوراکِ مرَه سِئرَ کونه، ولی هیچکی اونَ چیزی فاندأئِه.
17
آخر سرِ به خودش بأمو و بوگوفت؛ می پئرِ کارگران ایضافه خوراک هم دَأرد، ولی من اَیَ ویشتَایی جَه مردَن دِرِم.
18
ویریزم و می پئرِ ورجَه شُم و اونَ گویم؛ من در حق تو و خدا گوناه بوکودم،
19
و دِ لیاقت نَئرم کی مرَه تی پسر بدَأنی، تمنا کونم مرَه به تی نوکری قبول بوکونی.
20
پس ویریشت و راه دِکفت بیشه خو پئرِ خانه. اما هنوز خانه یَ فَأنرِسِه بو کی اونِ پئر اونَ بیدِه و اونِ دیل اونِ رِه بوسوخت و بودووَست، و اونَ کِشَه گیفت و مَأچی بدَه.
21
پسر بوگوفت؛ پئر، من در حقِ تو و خدا گوناه بوکودم، و دِ لیاقت نَئرم کی تی پسر دِخَأده بوبوم.
22
اما پئر خو خادمانَ بوگوفت؛ توندَ کونید بیشید بهترین رَختَ بَأورید و اونَ دوکونید، ایتَه انگوشترم اونِ انگوشت دورون تَأوَأدید و اونَ پاپوش هم دوکونید.
23
ایتَه چاقِ گوساله هم سر وَأوینید تا جشن بیگیریم و بوخوریم.
24
چره کی می اَ پسر بِمِرده بو زندَه بوسته دَأره، گومَه بوسته بو پیدا بوسته دَأره. و جشن بیگفتد و خوشحالی بوکودد.
25
تا اونموقع پلیه پسر مزرعه میَأن ایسَه بو، وختی خانه نزدیکی فَأرِسِه، آواز خَأدِنُ و وَشتن صدایَ بیشتَأوست،
26
ایتَه جی خادمانَ دِخَأد و وَأورسِه؛ چی خبره؟
27
خادم جواب بدَه؛ تی برَأر بأمو دَأره و تی پئر هم ایتَه چاقِ گوساله سر وَأوِه دَأره، چون خو پسرَ دوباره سلامت بیافته دَأره.
28
پیله پسر اَنَ کی بیشتَأوست، آشفتَه بوست و خانه یَ بودورون نوشو. بأزن اونِ پئر بیرون بأمو و اونَ تمنا بوکود.
29
ولی اون خو پئرَ جواب بدَه؛ هَسَه سالای ساله کی ایتَه غلامِ مَأنستَأن تِرِه کار کودَأن دِرِم، و حتی ایبارم تی دستورِ جَه نافرمانی نوکودِم، اما تا هَسَه ایتَه بزغاله هم مرَه فاندَأیی کی می رِفقانِ مرَه مهمانی بیگیرم و خوش بوبوم.
30
ولی تی اَ پسر کی وَأگردسته، پسری کی تی دارایی یَ فاحشه یانِ مرَه به باد بدَه دَأره، اونِ رِه چاقِ گوساله سر وَأوینی.
31
اونِ پئر جواب بدَه؛ پسر جان تو همیشه می اَمرَه یی، و هر چی کی دَأرم تی شینه،
32
ولی هَسَه وَأستی جشن بیگیریم و وَشتَن بوکونیم، چره کی تی اَ برَأر، بِمردِه بو زندَه بوسته دَأره، گومَه بوسته بو، پیدا بوسته دَأره.»