1
ایبار سبَّت روزِ رِه عیسی ایتَه جی فریسیانِ خانه غذا خوردنِ رِه مهمان بو، کسایی کی اویَ ایسَه بود اونَ پأستِد.
2
اونِ برابر مردی نیشته بو که عَطشِ مریضی یَ دَأشته.
3
عیسی فریسیان و عُلمایَ وَأورسِه:«آیا سبَّت روزِ رِه شفا دَئَن جایزِ؟»
4
اوشَأن گب نزَد و ساکت بِئسَد، پس اون مردایَ بیگیفت و شفا بدَه و مرخصَ کود.
5
بازن وَأگردست و اوشَأنِ جَه وَأورسِه:«کای تَه جی شومَأن اگر اونِ گاو یا خر شنبه روزِ رِه دِکِفِه چاه دورون، فوری نیشه اونَ بیرون بَأوره؟»
6
اما اوشَأن جوابی نَأشتِد کی بِدِد.
7
وختی فَأندِرِست کی مهمانان چوطو مجلسِ سرجاکِش نیشیند، اوشَأنِ رِه میثالی بزَه و بوگوفت:
8
«وختی کسی ترَه عروسی دعوت کونه، مجلسِ بوجُر نینیش، چره کی شاید صاحاب مجلس کسی تی جَه پیلِه تر هم دعوت بوکوده بِه،
9
اونموقع صاحاب مجلس اَیِه و ترَه گویه؛ ویریز و تی جایَ اَ شخصَ فَأدن، و تو ناچار بی خجالت اَمرَه ویریزی و بیشی مجلسِ بیجیر بینیشی.
10
بلکی هر وخت بوشویی مهمانی، بوشو مجلسِ بیجیر بینیش، تا وختی صاحاب مجلس بأمو، ترَه بوگویه؛ عزیز جان، چره اویَ نیشته ای؟ بیا بوجُر تر بینیش، اوموقع تو دیگر مهمانانِ ورجَه سربلندَ بی.
11
چون هر کی بِخَأیِه خوره بوجُر وُوکوشِه، ذلیلَ بِه، و هر کی خوره فروتن بوکونه، سربلندَ بِه.»
12
بازن عیسی اون صاحاب خانه یَ بوگوفت: «وختی کی شام و ناهار خیرات کودَأن دَأری، تی برَأرَأن و تی رِفقَأن و یا تی خویشان و دارامندِ همساده یانَ دعوت نوکون، چره کی اوشَأنم ترَه دعوت کوند، و اَطو تی عَوضَ گیری.
13
پس وختی خیرات کودَأن دری، فقیران و معلولان و لنگان و کورانَ دعوت بوکون.
14
و اَجور تو خوشبخت بیهی، چره کی اوشَأن نَئرِد کی ترَه عَوض بِدد، و عادلانِ قیامت روزِ رِه، خداوند تی عَوضَ تره دِهِه.»
15
ایتَه جی مهمانان اَ گبَأنَ کی بیشتَأوست بوگوفت:«خوش به حال اون کسی کی، خدا ملکوتِ جَه غذا بوخوره»
16
عیسی اونَ بوگوفت: «اینفر ایتِه پیله مهمانی بیگیفت و خیلیانَ دعوت بوکود.
17
وختی شام خوردَأنِ موقع فَأرِسِه، خو خادمَ اوسَه کود کی بیشه و کسایی کی دعوت بوکوده بویَ بوگویه، بَأئید کی شام حاضره.
18
اما اوشَأن هر کودام ایتَه چی بوگوفتد، ایتَه بوگوفت؛ زمینی بِهِه دَأرم کی وَأستی بوشوم اونَ بیدینم، تمنا دَأرم مرَه معاف بوکون.
19
اوی تَه بوگوفت؛ ده تَه گاو بِهِه دَأرم، وَأستی بوشوم اوشَأنَ امتحان بوکونم، خواهشی دَأرم مرَه معذور بدَأری.
20
سومی بوگوفت؛ من تازه زن بوبورده دَأرم، هَنه وَسی نِتَأنم بَأیم.
21
پس اون خادم وَأگردست خو اربابِ ورجَه و بوگوفت کی چی بیشتَأوستِه دَأره. اونموقع صابخانه عصبانی بوبوست و خو خادمَ دستور بدَه و بوگوفت؛ توند بوشو شهرِ کوچه بازار دورون، و فقیرانُ معلولان و کورانُ لنگانَ بَأور اَیَه.
22
خادم بوشو، بازن بأمو و بوگوفت؛ ارباب، اونچی کی بوگوفتی یَ انجام بدَم، ولی بازم جا نَهَه.
23
پس اونِ ارباب بوگوفت؛ بوشو جاده یان و راه هانِ میَأن و راه دوارَأنَ اِصرارِ اَمرَه اوسَأن بَأور اَیَه می مهمانی، تا می خانه پُرَ بِه.
24
شمرَه گوفتَأن دِرِم کی هیچکودام جی دعوت بوبَستِه یان می شامَ نوخورد.»
25
مردمِ زیادی عیسیَ همراهی کودد و اونِ اَمرَه شوئون دوبود، اون وَأگردست اوشَأنَ فَأندِرست و بوگوفت:
26
«هر کی خَأیه مرَه پیروی بوکونه ، وَأستی مرَه خو پئرُ مارُ زنُ زَأیُ برَأر خَأخورِ جَه، حتی خو جانِ جَه ویشتر دوس بدَأره.
27
و هر کی خو صلیبَ اونسَأنِه و می دونبال نَأیِه، نِتَأنِه می شاگرد بیبِه.
28
چون کای تَه جی شومَأن ایسِه کی بخَأیه بُرجی چَأکونه و اول نینیشینه و حیساب کیتاب نوکونه کی چقد خرج دَأره، کی اصلاً تَأنِه اونَ چَأکونه یا نه؟
29
چره کی اگر او بُرجِ پیَ فوکونه و بأزن نِتَأنه اونَ تکمیل بوکونه، هر کی بیدینه، اونَ مسخره کونه و گویه؛
30
اَ شخص بأمو ایتَه ساختمان چَأکونه ولی نِتَأنِست اونَ تومامَ کونه.
31
و یا کَ پادشاهِ کی بیشه ایتِه پادشاه دیگرِ اَمرَه جنگ بوکونه، ولی اول نینیشینه و خو مرَه فکر نوکونه کی اصلاً دَه هیزار سربازِ اَمرَه قدرت دَأره، پادشاهی جولو مقاومت بوکونه کی بیست هیزار سربازِ اَمرَه اَمون دِرِه اونِ جنگ؟
32
و اگر نِتَأنه اونِ پیش تاب بأوره، هنوز کی دشمنِ لشکر دوره، قاصدی اوسه کونه کی صُلح کودَأنِ شرایطَ وَأورسه.
33
پس هَطو هر کودام جی شومَأن کی خَأیه می شاگرد بیبِه وَأستی بینیشینه و حیساب بوکونه کی تَأنه می وَسی خو مال و منالِ جَه دس بِکِشه یا نه؟
34
نمک خُرمه چیه، ولی اگر خو خاصیتَ جی دس بِدِه، دِ چِرِه بِدِرد خوره؟
35
نه زمینِ رِه به کار اَیِه و نه شَه اونِ اَمرَه کود چَأکودَأن، بلکی اونَ فیشَأند. اگر خَأئید بفهمید چی گوفتَأن دِرِم، خُب گوش بوکونید.»