1
اونموقع کی هزاران نفر جمعَ بوستد، جوری کی همدیگر سر و کله جَه بوجُر شوئِد، عیسی شروع بوکود خو شاگردانِ رِه گب زَئَن و بوگوفت:«جی فریسیَأنِ خمیر مایه کی هون ظاهر سازی ایسِه، دوری بوکونید.
2
هیچ چی نیه کی جیگا بدد و روزی آشکارَ نیبِه، و هیچ چی نیِه کی اونِ رویَ بوپوشاند و عیان نیبِه.
3
اونچی کی تاریکی دورون بوگوفته دَأرید، روشنایی دورون ایشتَأوسته بِه، و اونچی یَ کی شیمی اُتاقِ دورون خلوتی پچ پچ بوکوده دَأرید، پوشت بامِ سر فریاد کونِدِه.
4
ای دوستان شمرَه گویم، جی کسایی کی تَأند جسمَ بوکوشد، و ویشتر جی اَن نِتَأند، ترسه نومَأئید،
5
شمرَه نیشان دِهِم، کیجَه باید بترسید، اونِ جَه بِتِرسید کی بعدِ جسمِ کوشتن، قدرت دَأره کی تَأوَأده به جهنم، بله، شمرَه گوفتَأن دِرِم اونِ جَه وَأستی ترسَن.
6
آیا پنج تَه چی چی نی یَه، دو تَه مسی سکه مرَه نوفروشد؟ ولی بازم خدا ایتَه جی اوشَأنَ جی یاد نوبوره.
7
پس ترسَه نومَئید، چون خدا ورجَه شیمی ارزش، ویشتر جی هزاران چی چی نی یِه. حتی شیمی سرِ مو ایتَه ایتَه بیشمارده بوبَستِه.
8
شمرَه گوفتَأن دِرِم، هر کی مردمِ ورجَه بوگویه کی می جَه پیروی کونه، انسانِ پسرم خدا فرشته یانِ ورجَه گویه کی اونِ مرَه دوستِه.
9
ولی هر کی مردمِ ورجَه مرَه حاشا بوکونه، خدا فرشته یانِ ورجَه اونَ حاشا کونم.
10
هر کی بر ضدِّ انسانِ پسر گبی بِزِنه، آمرزیده بِه، ولی هر کی روح القدس کُفر بوگویه هیچ موقع آمرزیده نیبِه.
11
وختی شومرَه بورد کنیسه یانِ دورون حاکمان ورجَه تا محاکمه بوکوند، دیلواپس نیبید کی چی بوگوئید و چوطو خودتانِ جَه دفاع بوکونید.
12
چون هو موقع روح القدس اونچی کی وَأستی بیگیدَ شومرَه یاد دِهِه.»
13
و اینفر جی جمعیت اونَ بوگوفت: «استاد، می برَأرَ بوگو اَمی پئرِ ارثَ، می مرَه قسمت بوکونه»
14
عیسی جواب بدَه:«ای مرد، کی مرَه شیمی میان قاضی بوکوده کی شیمی ارثَ تقسیم بوکونم؟»
15
بأزن وَأگردست مردمَ بوگوفت:«شیمی حواس جمع بیبِه، و جی هر جور حِرص و طمع دوری بوکونید، چره کی اِنسانِ زندگی به اونِ زیادی مال و منال نییِه.»
16
و اَ میثالَ اوشَأنِ رِه بَأورد:«مردی کی ثروتمند بو، جی خودشِ کیشاورزی کار، محصول زیادی بدس بَأورد،
17
اون خو مرَه فکر بوکود چی بوکونم؟ چون جایی می محصولِ انبار کودَأنِ رِه نَئرم.
18
بازن بوگوفت؛ بفَهمستم چی وَأستی بوکونم، می اَنبارانَ فوکوردانم و انبارایِ پیله تری چَأکونم، و همۀ می محصولُ اموالَ اوشَأنِ دورون ذخیره کونم.
19
اونموقع خودمَ گویم، ای می جان، سالای زیادی رِه مال و منال انبار بوکوده دَأری، هَسَه آسوده زندگی بوکون، بوخور و وَأخور و خوش بوبون.
20
اما خدا اونَ بوگوفت؛ ای نادان، هَ ایمشب تی جانَ تی جَه فَأگیرِد، پس اونچی کی جمعَ کوده دَأری کیشین بِهِه؟
21
اَن عاقبت کسیه کی خورِه مال و منال ذخیره کونه، ولی خدا ورجَه دس خالیه.»
22
بازن عیسی خو شاگردانَ بوگوفت:«شومرَه گویم خودتَأنِ زندگی غورصه یَ نوخورید، کی چی بوخورید و چی دوکونید.
23
چره کی جان جی خوراک عزیزتره و تن جی رخت با ارزشتر.
24
کلاچَأنَ فَأندِرید، نه کارِدِه، نه بینِدِه و نه انبار کوندِه، خدا اوشَأنَ پیلَه کونه، آیا شومَأن چن مرتبه جی پرنده یان با ارزشتر نیئید؟
25
کای تَه جی شومَأن تَأنِه غورصه خوردنَ اَمرَه خو قامتَ ایبچه درازترَه کونه؟
26
پس اگر اَ کوچی کارَه نِتَأنید انجام دَئَن، چره مابقی رِه به فکرَ شید.
27
اَ چمنِ سوسَنانَ فَأندِرید چوطو رُشد کونیدی، نه زحمت کِشِدِه نه بافدِه، اما شومرَه گویم کی سلیمان پادشاه خو اون همه جلالِ اَمرَه ایتَه جی اَشَأنِ مَأنستَأن آراسته نوبوست.
28
پس وختی خدا علفیَ کی ایمروز صحرا میَأن نَهَه و فردا تنورِ میَأن تَأوَأده بِه، اَجور پوشَأنِه، چقد ویشتر شومرَه پوشَأنِه، ای سُست ایمانَأن.
29
پس در اَ فکر نیبید کی چی بوخورید و چی وَأخورید، اَجور چیزانِ رِه دیلواپس نیبید.
30
چون اَ جهانِ مردمَأن کی خدانشناسد اَجور چیزَأنه رِه فکر کوند، شیمی پئر خودش دَأنه کی همۀ اَشَأنَ مُحتاجید.
31
شومَأن خدا ملکوتِ طالب بیبید، همۀ اَشَأن شومرَه فأدَه بِه.
32
ترسَه نومَئید ای کوچی گله، چره کی شیمی پئرِ خوشی اَنِه کی ملکوتَ شومرَه عطا بوکونه.
33
هر چی دَأریدَه بوفروشید و صدقه فَأدید، خودتانِ رِه کیسه ای بودوجید کی کُهنه نیبه، و گنجی کی جی میَأن نیشِه یَ آسمانِ میَأن ذخیره بوکونید، جایی کی نه دوزد زِنِه، نه بید خوره.
34
چون هر جا کی شیمی گنج بِمَأنه، شیمی دیل هم اویَ نَهَه.
35
و شیمی قِیشَأنَ دَودید و شیمی چراغَأنَ روشن بدَأرید.
36
کسایی مَأنستَأن بیبید کی خوشَأنِ اربابِ رَأفا ایسَد کی عروسی جَه وَأگرده تا وختی در بزَه، درَه اونِ رِه وَأکونِد.
37
خوش به حال اون خادمانی کی وختی اوشَأنِ ارباب اَیِه دینِه اوشَأن هوشیارِد، راس راسی شومرَه گویم، کی اوشَأنِ ارباب خو کمرَ دوَده و اوشَأنَ نیشأنِه سفره سَر و خودش اوشَأنِ جَه پذیرایی کونه.
38
هَسَه خَأیه نیصفه شب بیبِه یا صبحِ دم. خوش به حال اون خادمانی کی وختی اوشَأنِ ارباب اَیِه بیدارِد.
39
بدَأنید کی اگر صابخانه دَأنِستِه کی دوزد چی موقع خَأیِه بَأیِه، بیدار ایسَه یِه و وَأنَأشتِه کی اونِ خانه جَه مال بوبورد.
40
پس شومَأنم آماده بیبید، چره کی اِنسانِ پسر موقعی اَیِه کی انتظار نَئرید.»
41
پطرس اونَ بوگوفت:«ای آقا، اَ میثالَ اَمرَه بزَأیی یا همه تَه نِ رِه؟»
42
خداوند جواب بدَه:«اون مباشر امینُ دانا کیسه کی اونِ ارباب اونَ خو دیگر خادمانِ سرپرست بِنَه بِه، تا اوشَأنِ غذا سهمَ به موقع اوشَأنَ فَأدِه؟
43
خوشا به حالِ اون وختی کی اونِ ارباب وَأگرده اونَ خو کارِ مشغول بیدینه.
44
یقین بدَأرید کی اونَ خو همۀ دارایی مسئول کونه.
45
ولی اگر او خادم خو مرَه فکر بوکونه، ارباب دِئرَه کوده دَأره و شروع بوکونه نوکرانُ کُلفتَأنَ اذیت و آزار کودَأن، و بوخوره و وَأخوره و شرابخاری بوکونه،
46
ایروز وختی کی انتظار نَئره و خو اربابِ رَأفا نِئسَه، اونِ ارباب وَأگرده و اونَ جی میَأن دو پاره کونه و تَأوَأده جایی کی خائنانَ تَأوَدد.
47
غلامی کی خو اربابِ خاستِه یَ دَأنه، ولی بازم او کارَه نوکونه، سخت جزا دینه،
48
اما اونی کی خو اربابِ خاستِه یَ نَأنِه و نَأنسته بو ایتِه خلافی انجام دِهِه کی تنبیه بوستَأنِ سزاوارِه، کمتر جزا دینه. هر کیَه ویشتر فَأدَه بیبِه، ویشترم مطالبه بِه و هر کیه ویشتر مسئولیت فَأدد، ویشترم وَأستی جوابگو بیبِه.»
49
«من بأمو دَأرم کی زمینِ رو قیامتِ آتشَ روشنَ کونم، کی کاشکی تا هَسَه روشنَه بوسته بو.
50
ولی پیشتر جی اون وَأستی تعمیدی بیگیرم و جی امتحانِ سختی بوگذرم، و چقد در رنجم تا کی تومامَ بِه.
51
آیا گومان کونید کی می اَمون زمینِ رو صُلح اَوره؟ نه، بلکی می وَسی مردم همدیگر اَمرَه اختلاف پیدا کوند.
52
جی اَن پس، پنج نفر کی ایته خانه شین بوبود، اوشَأنِ میَأن تفرقه دِکِفِه، سه نفر علیه دو نفر و دو نفر علیه سه نفر بِده ،
53
پئر علیه پسر و پسر علیه پئر، مار علیه دختر و دختر علیه مار، مردِمار علیه خو عروس و عروس علیه خو مردِمار.»
54
بازن عیسی جمعیتَ بوگوفت: «وختی آسمانَ فَأندِرید و دینید جی مغرب سیاه اَبری اَمون دِرِه، توند گوئیدی؛ باران خَأیِه بوَأره، و بارانم وَأره.
55
وختی هم دینیدی کِناروا وزِن دِرِه، گوئیدی؛ هوا گرمشِه، و هوطو بِه.
56
ای مُتقلبان، شومَأن کی تَأنید زمین و آسمانَ فَأندرید و آب و هوایِ وضعَ پیش بینی بوکونید، چوطو اَ دوره زمانه معنی یَ نِتَأنید پیش بینی بوکونید؟
57
چره نِخَأئید حقیقتَ قبول بوکونید؟
58
وختی کسی تی جَه شاکیه و با هم شوئون درید قاضی ورجَه، سعی بوکون راه میَأن اونِ مرَه صُلح بوکونی، نوکونه کی ترَه بوبوره قاضی ورجَه و قاضی ترَه فَأده مأمورِ دس، و اونم ترَه تَأوَده زندان.
59
ترَه بوگویم کی اگر دِکِفی زندان، تا آخرین دینارَ وَأنگردانی، هیچ موقع آزادَه نیبی.»