1
بأزن، خداوند عیسی، هفتاد نفر دیگرَ تعیین بوکود و اوشَأنَ دو نفر دو نفر پیشاپیش اوسه کود به شهرایی کی خَأستِه بعداً بیشِه.
2
و اوشَأنَ بوگوفت:«محصول زیاده، ولی کارگر کم، پس صاحاب محصولِ جَه بخَأئید کی درو رِه کارگرانَ اوسه کونه.
3
بیشید، من شمرَه بَرِّه مَأنستَأن گُرگانِ میَأن اوسه کونم.
4
پول و خورجین و پاپوش شیمی اَمرَه اونسَأنید، و راه دورون کسی مرَه سلام و احوالپُرسی نوکونید و وقتَ هَدر ندید.
5
هر خانه یَه کی بودورون شید، اول بوگوئید؛ سلام بر اَ خانه.
6
اگر او خانه دورون کسی اهل صُلح و سلام بیبه و لیاقت بدَأره، شیمی سلام اونَ برکت دِهِه، و اگر کسی لیاقت نداره، شیمی سلام شمرَه وَأگرده.
7
هو خانه دورون بِئسید و هر چی شمرَه فَأدَد بوخورید، چون شیمی جَه پذیرایی کودَأن دِرِد شرمنده نیبید، چره کی کارگر مُستحقِه خو دستمُزده، و اَ خانه او خانه نوکونید و ایتِه جا بِئسید.
8
هر شهری کی بوشوئید و شمرَه قبول بوکودد، اونچی کی شیمی پِش بِنَأد بوخورید،
9
اوشَأنِ ناخوشانَ شفا بدید و بوگوئید؛ خدا ملکوت شمره نزدیکَ بوسته.
10
ولی بوشوئید ایتَه شهر و شمرَه تحویل نیگیفتد، بیشید او شهرِ کوچه یانِ دورون و بوگوئید؛
11
شیمی شهرِ خاکَ کی اَمی رو نیشتِه شیمی رو فِلاشانیم، ولی اَنَ بدَأنید کی خدا ملکوت نزدیکَ بوسته.
12
یقین بدَأرید کی روز محشر، شهرِ سدوم، راحتر خو تقاصَ تاب اَوره تا او شهر.
13
وای بر تو ای شهرِ «خورَزین» و شهرِ «بیت صیدا»، چره کی اگر معجزه یانی کی شیمی دورون انجام بوبَست، صور و صیدونِ دورون انجام بوبَستِه بِه، اویِ مردم، هو موقع پشیمانَ بوستد و توبه کودد.
14
اما روزِ محشر، صور و صیدون خوشَأنِ تقاصَ راحتتر تاب اَورد تا شومَأن.
15
و تو ای کَفَرناحوم، خَأستی آسمانَ فَأرسی، ولی سرنگونَ بی و شی جهنمِ دورون.
16
هر کی شیمی گَبأنَ گوش بده، می گبَأنَ گوش بدَه دَأره، و هر کی شمرَه حقیر بوکود، مرَه حقیر بوکوده دَأره، و هر کی مرَه حقیر بوکونه، کسی یَ کی مرَه اوسه کوده دَأره یَ حقیر بوکوده.»
17
اون هفتاد نفر خوشحالی اَمرَه وَأگردستد و بوگوفتد:«ای خداوند، تی نامَ کی بوریم، حتی دیوَأنم اَمی جَه ایطاعت کوند.»
18
عیسی اوشَأنَ بوگوفت:«من شیطانَ بیدِم کی برقِ مَأنستَأن جی آسمان کفتَأن دوبو بیجیر،
19
هَسَه شمرَه قدرت دِهِم تا لانتی یانُ عقربان و دوشمنِ همۀ قوّتَ پا مالَه کونید و دِ چیزی نِتَأنِه شمرَه صدمه بِزِنِه.
20
ولی جی اَن شادمان نیبید کی ارواح اَمی جَه ایطاعت کوند، بلکی شاد بیبید کی شیمی نام آسمانِ میَأن بینیویشته بوبَسته.»
21
هو لحظه عیسی جی روح القدس به وجد بأمو و بوگوفت:«ای پئر، ای آسمان و زمینِ مالک، ترَه شُکر کونم کی اَ چیزَأنَ جی عاقیلان و دانایان جیگا بدَأیی و زَأکان رِه آشکارَه کودی، آره پئر جان، چون تی ایراده و خشنودی اَطو بو.»
22
بَأزن وَأگردست خو شاگردانَ بوگوفت: «پئر، همه چیَه می اختیار بِنَه دَأره، فقط پئر دَأنه کی پسر کیسه، و فقط پسر و کسایی کی پسر بِخَأیه اوشَأنِ رِه آشکارَ کونه دَأنِد کی پئر کیسه.»
23
بَأزِن خلوتِ جیگا جَه خو شاگردانَ بوگوفت:«خوش به حال اون چومی کی اونچی کی شومَأن دِئِن دریدَ، دینِه.
24
بدَأنید کی خیلی جی پیغمبرَأن و پادشاهَأن ناجه دَأشتِد اونچی کی شومَأن دِئِن دریدَ بیدیند، ولی نیدِد و اونچی کی شومَأن ایشتَأوستَأن دَأریدَ بیشتَأود، ولی نیشتَأوستد.»
25
ایروز ایتَه جی شریعتِ معلمان خَأستِه عیسی یَ امتحان بوکونه، هنه وَسی اونِ جَه وَأورسه:«ای استاد، چی بوکونم تا زندگانی اَبدی وارث بوبوم؟»
26
عیسی اونَ جواب بدَه:«توراتِ دورون چی بینیویشته؟ جی اون چی فَهمی؟»
27
جواب بدَه:«خداوند تی خدایَ، تی تمامِ دیلُ جانُ تمامی قوّتُ فکر اَمرَه محبت بوکون، و تی همساده یَ تی خودتِ مَأنَستَأن دوس بدَأر.»
28
عیسی بوگوفت:«خُرمِه جواب بدَأیی، هَ کارَه بوکون کی زندگی ابدی بدَأری.»
29
ولی اون خَأستِه کی خورَه بی غَرَض نیشان بدِه، پس بوگوفت:«ولی می همساده کیه؟»
30
عیسی اونَ جواب بدَه:«ایتَه مردای جی اورشلیم شوئون دوبو اَریحا، راه میَأن دوزدانِ دس گرفتارَ بوست، اونَ لُختَ کودِه پَس، پَأیی بزَد و نیمه جان تَأوَأدد و بوشود.
31
ایتفاقاً کاهنی جی او راه دوَأرستَأن دوبو، وختی اونِ چوم اون مردَ دِکِفت، خو راهَ کجَ کود و جی اوطرف جاده بوشو.
32
بازن، اینفر جی لاوی قبیله اورَه شوئون دوبو، اونم پِش بأمو و فَأندِرِست، اما خورِه نِنَه و خو راهَ کجَ کود و بوشو.
33
اما ایتَه سامری مردای کی مسافر بو، وختی فَأرِسِه و اونَ بیدِه، اونِ دیل او مردای بوسوخت.
34
پِش بأمو و اونِ زَخمانِ رو شراب فوکود و روغن بمالست و دَبَست، بازن اون مردَ بینیشانه خو خر رو و فَأرسانِه ایتَه کاروانسرایَه و اونِ جَه مراقبت بوکود.
35
فردایی صبح رِه وختی خَأستِه بیشه، دو سکه فَأدَه کاروانسرا صاحابَ و بوگوفت؛ اَ مردَ مُلتفت بوبون، و اگر ویشتر جی اَن خرج بوکودی، وختی وَأگردستم ترَه فَأدم.
36
هَسَه تی نظر کای تَه جی اَ سه نفر او بیچاره مردای همساده بو؟»
37
جواب بدَه:«اونی کی اونَ محبت بوکود.» عیسی اونَ جواب بدَه:«بوشو و تونم هَ کارَه بوکون»
38
وختی راه میَأن شوئون دوبود، فَأرِسِد ایتَه روستایَ و اوی ایتَه زنای کی «مارتا» نام دَأشته عیسیَ دعوت بوکود خو خانه.
39
مارتا خأخورِ نام «مریم» بو کی عیسی پا ورجَه نیشته بو و اونِ گبَأنَ گوش کوده.
40
اما مارتا کی سخت تدارک دِئِن دوبو، دیلواپسَ بوست و بأمو عیسی ورجَه و بوگوفت:«ای آقا، هیچ می فکر نیئی، می خأخور مرَه وا بدَه دَأره کی تنایی پذیرایی بوکونم، اونَ بوگو کی بَأیه مرَه کمک بوکونه»
41
عیسی اونَ جواب بدَه:«مارتا، مارتا، تو خیلی چیانِ رِه فکرُ خیال کونی و هَچین دیلواپسی،
42
ولی فقط ایچی لازمه، و اونی کی مریم انتخاب بوکوده جی همه بهتره و من نِخَأیم اَ فیضَ اونِ جَه فَأگیرم.»