73 ¹ راستی کی خدا قؤمِ اسرائیل و هر کسی رِه کی اونِ دیل پاکه مهربانه. ² و اما من نزدیک بو کی می ایمانَ جی دس بدم و جی راهِ راست منحرفَ بوم. ³ چره کی بدکاران موفقیتَ و شریرانِ سلامتی یَ بیدم و حسودی بوکودم. ⁴ چون بیدم کی زندگی میَأن درد و رنجی نَئرد و اوشَأنِ بدنم ساق و سلامته. ⁵ دیگرانِ مَأنستَأن رنج و زحمت نکشد و هیچ گرفتاری ایی نَئرد. ⁶ هَنه وَسی افتخارِ اَمرَه راه شُد و مردمَ ظلم کوند. ⁷ اوشَأنِ چوم زَئن دره بیرون و همش شرارتِ رِه فکر کوند ⁸ مردمَ مسخره کوند حرفهای زِشت زند، و غرورِ اَمرَه گب زند و دیگرانِ اذیت و آزار کودَأنِ رِه نقشه کشد. ⁹ بر ضدِ خدایی کی آسمانِ میَأن ایسَه کُفر گوید و مردمی کی زمینِ رو ایسَدَه فُحش دهد. ¹⁰ حتی خدا قؤم هم اوشَأنِ جَه پیروی کوند و هر چی کی اوشَأن گویدَه قبول کوند. ¹¹ اوشَأن گوید: خدا چوطو خَأیه بدَأنه؟ مگه خدا علم دَأره؟ ¹² شریرانَ بیدینید، همیشه آسوده خیالد و روز به روز اوشَأنِ وضع بهترَه بِه. ¹³ من هَچین می دیلَ پاک بدَأشته دَأرم و گوناه جَه دوری بوکودم. ¹⁴ صبح تا شب رنج و زحمت کشم و هر روز سرزنش بوم. ¹⁵ ولی اگر من اَ فکرانَ به زبان بأورده بوم، اَ نسلِ حاضرِه زَأکأن ورجَه، خیانتکار به حیساب اَمویم. ¹⁶ من سعی بوکودم کی اَ موضوعَ بفهمم، ولی مرِه دوشوار به نظر بأمو و می فکر به جایی نرسه. ¹⁷ تا اَنکی بوشوم تی معبدِ دورون، اونموقع بو کی بفهمستم چی سرنوشت شومی شریرانِ رَأفَأ ایسَه. ¹⁸ تو اوشَأنَ پرتگاه لغزنده جَه بنَه دَأری تا بکفد و نابودَه بود. ¹⁹ بله، اوشَأن ایتَه لحظه میَأن فهمد و جی ترس میرد. ²⁰ اوشَأن آدمی خوابَ مَأند کی صبح جی خاطر شِه. ای خداوند وختی تو ویریزی اوشَأن محو و نابودَه بود. ²¹ وختی کی می روح افسرده بوبُسته بو و می دیل بیشکفته بو. ²² من نادان و وَحشی بوم ای خداوند، و تی حضورِ جَه حیوانِ مَأنستَأن رفتار کودم. ²³ ولی همیشه ترَه نزدیک بوم و تو می راست دسَ بیگیفته دَأری. ²⁴ تو مرَه طبقِ خودتِ خواسته هدایت کونی، و آخرسر مرَه احترامِ اَمرَه خودتِ حضورِ پور جلالِ ورجَه قبول کونی. ²⁵ آسمانِ میَأن به غیرِ تو کیَه دَأرم؟ و زمینِ رو هم به جُز تو هیچی نخَأیم. ²⁶ هر چقدم می جان ناتوان بیبه و می فکر کار نوکونه، ولی خداوند تا اَبدالآباد می دیلِ قوّت، و می پوشت و پناهه.