4 ¹ ای خدا، ای می عدالت، می دوعایَ مُستجاب بوکون. زمانی کی سختی میَأن ایسَه بوم تو می داد فَأرسِه ایی، هَسَه هم مرَه رَحم بوکون و می دوعایَ بیشتَأو. ² ای آدمیَأن، تا کی مرَه بی حُرمتی کونید؟ تا کی باطلِ چیزَأنَ دوس دَأرید و دوروغِ دونبال شید؟ ³ بدَأنید کی خداوند دوروستکارانَ خورِه سیوایَ کوده. وختی اونَ دخَأنم اون ایشتَأوه. ⁴ وَأنَألید کی شیمی خشم باعث بیبه گوناه بوکونید. وختی شید شیمی رختخوابِ دورون، آرام بیبید و خودتَأنِ رفتارَ فکر بوکونید. ⁵ خداوندَه توکل بوکونید و اونِ رِه قربانی ایی تقدیم بوکونید کی اونِ سزاوار بیبِه. ⁶ خیلیَأن وَأورسد: کیه کی اَمرَه کمک بوکونه؟ خداوندا تی رویِ نورَ اَمرَه بتابان. ⁷ تو می دیلَ شادَ کودی، ویشتر جی شادیه اون مردمی کی وختی دیند اوشَأنِ محصول و شراب فراوانه. ⁸ آسوده شُم رختخوابِ دورون و خوسم، چره کی تو ای خداوند، فقط تو مرَه امنیتِ میَأن دَأری.