¹ Seguide o amor e cobizade os dons espirituais, mais que nada o de profecía. ² Porque o que fala en linguas, non fala as persoas, senón a Deus, xa que ninguén o entende, pois polo Espírito fala misterios, ³ pero o que profetiza, fala a todos para edificación, ánimo e consolo. ⁴ Quen fala en linguas edifícase a sí, pero o que profetiza edifica á igrexa. ⁵ Asi que, quisera que todos faledes en linguas, pero mais que profeticedes, porque maior é o que profetiza que aquel que fala en linguas, a non ser que as interprete para que a igrexa sexa edificada. ⁶ Porque, irmáns, se eu fose a vos falando linguas, qué proveito tería se non vos falara con revelación e coñecemento, con profecía ou ensinanza? ⁷ Ainda os instrumentos inanimados que producen sonidos como a flauta, ou a guitarra, se non se distinguiran ben os sonidos, Cómo se saberá o que se esta a tocar coa flauta, ou o que se interpreta coa guitarra? ⁸ Ou tamén se unha trompeta dira un sonido confuso, quén se vai a preparar para o combate? ⁹ Do mesmo xeito se vos non dades palabras comprensibles coa vosa lingua, cómo se vai a entender o que falades? Estaredes falando ó vento. ¹⁰ Moitas linguas hai no mundo, e todas teñen o seu significado, ¹¹ pero si non entendo o significado das verbas serei coma un estranxeiro para quen fala, e él un estranxeiro para min. ¹² Pos logo, vos que desexades os dons espirituais, procurade abundar neles para a edificación da igrexa. ¹³ Por iso, quem ore en linguas, ore para tamén para que poda interpretalas. ¹⁴ Porque se eu oro en linguas o meu espírito ora, pero o meu entendemento queda sen froito. ¹⁵ Entón qué? Oraréi co espírito, pero tamén co entendemento; cantaréi salmos co espírito, pero cantareinos tamén co entendemento. ¹⁶ Porque se bendices co espírito, como poderá responder amén á túa acción de grazas o que está escoitando, se non sabe o que dis? ¹⁷ Ti, de verdade das grazas dun xeito bo, pero o outro non é edificado. ¹⁸ Dou grazas a Deus que falo en linguas mais que todos vos, ¹⁹ pero na igrexa prefiro falar cinco palabras co meu entendemento, para instruir a outros, que mil palabras en linguas. ²⁰ Irmáns, non sexades nenos no modo de pensar, senón na falta de malicia, pero sede maduros no modo de pensar. ²¹ Na lei está escrito: "Falarei a este povo en outras linguas e nas palabras de outros, pero ainda asi non querrán escoitarme" Di o Señor. ²² De maneira que as linguas son un sinal non os crentes, senón para os incrédulos, pola contra, a profecía non é para os incrédulos senón para os crentes. ²³ Se, polo tanto, toda a igrexa se reúne e todos falan en linguas, e entraran incrédulos ou simpatizantes, non dirían que estades tolos? ²⁴ Pero se todos profetizan e entra un non crente , por todos é convencido e síntese xulgado polo que escoita; ²⁵ asi o que hai oculto no seu corazón faise manifesto, e postrándose sobre o seu rostro adorará a Deus recoñecendo que Deus verdadeiramente está entre vos. ²⁶ Entón que faremos, irmáns? Cando vos xuntedes, cada un pode cantar un salmo, ter unha ensinanza, explicar unha revelación, falar linguas, e interpretar; fácede todo para edificación. ²⁷ Se algún fala en linguas, que sexa un ou dous, como moito tres, sempre por turno e que haxa un interprete. ²⁸ Pero se non hai intérprete, cale na igrexa e fale para sí e para Deus. ²⁹ Os profetas, que falen dous ou tres, e os demais saquen as conclusións. ³⁰ E se a alguén que está sentado ten unha revelación, o primeiro debe calar. ³¹ Porque todos podedes profeticar se o facedes un por un, para que todos aprendan e todos sexan animados. ³² Porque os espíritus dos profetas están suxetos ós profetas, ³³ pois Deus non é Deus de desorde, senón de paz, como en todas as igrexas dos santos. ³⁴ As mulleres deben gardar silencio nas congregacións, porque non lles é permitido falar, senón estar sumisas como dí a lei. ³⁵ Se queren aprender algunha cousa, deben preguntar os seus maridos na casa, pood non di ben que unha muller fale na congregación. ³⁶ Acaso saliu de vos a palabra de Deus ou só chegou a vos? ³⁷ Se algún pensa de sí que é profeta ou espiritual, recoñeza o que eu vos escribo, porque é mandato do Señor; ³⁸ pero se algún o ignora iso, el mesmo é ignorado. ³⁹ Entón irmáns, progurade profetizar; e non impidades falar en linguas. ⁴⁰ Pero tendes que facer todo dun xeito decente e ordenado.