ជំពូក ៣២
1
រីឯកូនចៅរូបេន និងកូនចៅកាដ មានហ្វូងសត្វយ៉ាងច្រើន។ នៅពេលពួកគេឃើញថាស្រុកយ៉ាស៊ើរ និងស្រុកកាឡាដ ជាកន្លែងល្អសម្រាប់ហ្វូងសត្វ
2
ដូច្នេះកូនចៅកាដ និងកូនចៅរូបេន បានមកមកប្រាប់លោកម៉ូសេ និងបូជាចារ្យអេឡាសារ ព្រមទាំងពួកមេដឹកនាំរបស់សហគមន៍ថា៖
3
«នេះគឺជាបញ្ជីរនៃទីកន្លែងដែលពួកយើងបានធ្វើសការសង្កេតមើល គឺក្រុងអាថារ៉ូត ក្រុងឌីបូន ក្រុងយ៉ាស៊ើរ ក្រុងនីមរ៉ា ក្រុងហែសបូន ក្រុងអេឡាលេ ក្រុងសេបាំ ក្រុងនេបូ និងក្រុងបេអូន។
4
ទាំងនេះជាស្រុកដែលព្រះអម្ចាស់វាយយកបាននៅចំពោះមុខសហគមន៍អ៊ីស្រាអែល ហើយស្រុកទាំងនោះជាកន្លែងដ៏ល្អសម្រាប់ហ្វូងសត្វ។ យើងខ្ញុំជាអ្នកបម្រើលោក មានហ្វូងសត្វច្រើនណាស់»។
5
ពួកគេនិយាយទៀតថា៖ «ប្រសិនលោកមេត្តាយើងខ្ញុំ សូមលោកប្រគល់ស្រុកនេះឲ្យយើងខ្ញុំជាអ្នកបម្រើលោកមក។ មិនបាច់ឲ្យយើងខ្ញុំឆ្លងទន្លេយ័រដាន់ទេ»។
6
លោកម៉ូសេបានឆ្លើយទៅកូនចៅកាដ និងកូនចៅរូបេនវិញថា៖ «តើគួរឲ្យបងប្អូនរបស់អ្នករាល់គ្នាចេញទៅធ្វើសង្គ្រាម ហើយអ្នករាល់រស់ទីនៅទីនេះឬ?
7
ហេតុអ្វីបានជាអ្នកបំបាក់ទឹកចិត្តកូនចៅអ៊ីស្រាអែលលែងចង់ចូលទៅក្នុងទឹកដីដែលព្រះអម្ចាស់ប្រទានមកពួកគេដូច្នេះ?
8
ឪពុករបស់អ្នករាល់គ្នាក៏ធ្លាប់ធ្វើដូច្នេះដែរ នៅពេលខ្ញុំចាត់ពួកគេ ពីស្រុកកាដេសបារនាឲ្យទៅពិនិត្យមើលស្រុក។ ពួកគេបានឡើងទៅដល់ជ្រលងភ្នំអេសកុល
9
បានឃើញស្រុកនោះ ពួកគេបានធ្វើឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបាក់ទឹកចិត្ត ហើយពួកគេក៏បដិសេធមិនព្រមចូលទៅក្នុងទឹកដីដែលព្រះអម្ចាស់ប្រទានមកពួកគេនោះឡើយ។
10
នៅថ្ងៃនោះ ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់ព្រះពិរោធជាខ្លាំង។ ព្រះអង្គបានស្បថថា៖
11
«អស់អ្នកដែលបានចេញពីស្រុកអេស៊ីបមក ដែលមានអាយុពីម្ភៃឆ្នាំឡើងទៅ នឹងមិនឃើញទឹកដី ដែលយើងបានស្បថប្រគល់ឲ្យអប្រាហាំ អ៊ីសាក និងយ៉ាកុបឡើយ ពីព្រោះពួកគេពុំបានដើរតាមយើងដោយអស់ពីចិត្តទេ លើកលែងតែ
12
កាលែប ជាកូនរបស់យេភូនេ ជាជនជាតិគេណាស និងយ៉ូស្វេ ជាកូនរបស់នូន។ គឺមានតែកាលែប និងយ៉ូស្វេទេ ដែលបានបានដើរតាមដោយចិត្តស្មោះ»។
13
ដូច្នេះ ព្រះពិរោធរបស់ព្រះអម្ចាស់ បានឆេះឡើងទាស់នឹងជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។ ព្រះអង្គបានធ្វើឲ្យពួកគេដើរវិលវល់ នៅក្នុងទីរហោស្ថាន អស់រយៈពេលសែសិបឆ្នាំ រហូតទាល់តែមនុស្សមួយជំនាន់ដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់នៅចំពោះព្រះនេត្ររបស់ព្រះអង្គត្រូវវិនាសអស់។
14
មើល៍! អ្នករាល់គ្នាបានងើបឡើងនៅកន្លែងឪពុករបស់អ្នករាល់គ្នាហើយ គឺមនុស្សបាបមានកាន់តែច្រើន ដើម្បីបន្ថែមលើកំហឹងដ៏ខ្លាំងរបស់ព្រះអម្ចាស់ចំពោះជនជាតិអ៊ីស្រាអែលកាន់តែខ្លាំង។
15
ប្រសិនបើ អ្នករាល់គ្នាបែរចេញលែងដើរតាមព្រះអង្គ នោះព្រះអង្គនឹងបណ្ដោយឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលរស់នៅក្នុងទីរហោស្ថានម្ដងទៀត ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងធ្វើឲ្យជាជននេះត្រូវវិនាសទាំងអស់!»។
16
ដូច្នេះ ពួកគេបានចូលមកជិតលោកម៉ូសេ ហើយប្រាប់ថា៖ «សូមអនុញ្ញាតិឲ្យយើងខ្ញុំសង់របងនៅទីនេះ សម្រាប់ហ្វូងសត្វរបស់យើងខ្ញុំ ហើយសង់ក្រុងសម្រាប់គ្រួសាររបស់យើងខ្ញុំ។
17
ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ យើងខ្ញុំនឹងរៀបចំខ្លួនជាស្រេចដើម្បីប្រដាប់អាវុធទៅជាមួយកូនចៅអ៊ីស្រាអែល រហូតទាល់តែយើងខ្ញុំនាំពួកគេចូលទៅដល់ទឹកដីរបស់ពួកគេ។ ប៉ុន្ដែ កូនចៅរបស់យើងខ្ញុំនឹងរស់នៅក្នុងក្រុងដែលមានកំពែងរឹងមាំ ការពារ ពីព្រោះនៅមានជនជាតិផ្សេងទៀតដែលរស់នៅក្នុងស្រុក។
18
យើងខ្ញុំមិនវិលត្រឡប់មកផ្ទះវិញឡើយ ទាល់តែកូនចៅអ៊ីស្រាអែលគ្រប់គ្នាបានទទួលមរតករបស់គេរៀងៗខ្លួន។
19
យើងខ្ញុំនឹងមិនទទួលទឹកដីនៅខាងត្រើយម្ខាងនៃទន្លេយ័រដាន់ ទុកជាមរតក ពីព្រោះមរតករបស់យើងខ្ញុំនៅខាងកើតទន្លេយ័រដាន់នេះហើយ»។
20
លោកម៉ូសេបានឆ្លើយទៅពួកគេថា៖ «ប្រសិនបើ អ្នករាល់គ្នាធ្វើតាមអ្វីដែលអ្នករាល់គ្នានិយាយមែន គឺបើអ្នករាល់គ្នាត្រៀមខ្លួនធ្វើសង្គ្រាម នៅចំពោះព្រះអម្ចាស់
21
ហើយពួកអ្នកទាំងអស់គ្នាដែលប្រដាប់អាវុធ បានឆ្លងទន្លេយ័រដាន់ នៅចំពោះព្រះអម្ចាស់ រហូតទាល់តែព្រះអង្គបណ្ដេញខ្មាំងសត្រូវចេញពីមុខព្រះអង្គអស់
22
ហើយស្រុកនោះបានទទួលចុះចាញ់នៅចំពោះព្រះអម្ចាស់ នោះអ្នករាល់គ្នាអាចត្រឡប់ទៅវិញបាន។ អ្នករាល់គ្នានឹងគ្មានទោសនៅចំពោះព្រះអម្ចាស់ និងចំពោះជនជាតិអ៊ីស្រាអែលឡើយ។ ហើយស្រុកនេះនឹងបានជាកម្មសិទ្ធិរបស់អ្នករាល់គ្នា នៅចំពោះព្រះអម្ចាស់។
23
ប៉ុន្ដែ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាមិនធ្វើដូច្នេះទេ មើល៍! អ្នករាល់គ្នាមានបាបទាស់នឹងព្រះអម្ចាស់ហើយ។ ត្រូវដឹងថា អំពើបាបរបស់អ្នករាល់គ្នានឹងតាមទាន់អ្នករាល់គ្នា។
24
ចូរសង់ក្រុងសម្រាប់គ្រួសាររបស់អ្នករាល់គ្នា និងសង់ក្រោលសម្រាប់ហ្វូងចៀមរបស់អ្នករាល់គ្នា រួចធ្វើតាមពាក្យដែលអ្នករាល់គ្នាបាននិយាយនោះចុះ!»។
25
កូនចៅកាដ និងកូនចៅរូបេន បានប្រាប់លោកម៉ូសេថា៖ «អ្នកបម្រើលោកនឹងធ្វើតាមពាក្យដែលលោកម្ចាស់បង្គាប់។
26
រីឯកូនចៅ ប្រពន្ធ ព្រមទាំងហ្វូងចៀម និងហ្វូងគោរបស់យើងខ្ញុំនឹងនៅតាមក្រុងនានា ក្នុងស្រុកកាឡាដនេះ
27
ហើយអ្នកបម្រើរបស់លោក នឹងឆ្លងទៅនៅចំពោះព្រះអម្ចាស់ដើម្បីធ្វើសង្គ្រាម គឺប្រុសៗទាំងអស់នឹងប្រដាប់អាវុធជាស្រេចសម្រាប់ធ្វើសង្គ្រាមតាមបង្គាប់របស់លោកម្ចាស់»។
28
លោកម៉ូសេបានចេញបញ្ជាទៅបូជាចារ្យអេឡាសារ លោកយ៉ូស្វេ ជាកូនរបស់លោកនូន និងមេដឹកនាំអំបូរក្នុងកុលសម្ព័ន្ធរបស់កូនចៅអ៊ីស្រាអែល។
29
លោកម៉ូសេបានមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ប្រសិនបើ កូនចៅកាដ និងកូនចៅរូបេន ឆ្លងទន្លេយ័រដាន់ជាមួយអ្នករាល់គ្នា ហើយប្រុសៗទាំងអស់ដែលប្រដាប់អាវុធដើម្បីធ្វើសង្គ្រាមនៅចំពោះព្រះអម្ចាស់ ហើយប្រសិនបើ អ្នករាល់គ្នាដណ្ដើមយកបានស្រុកនោះហើយ ចូរប្រគល់ទឹកដីនៅស្រុកកាឡាដឲ្យពួកគេ ទុកជាកម្មសិទ្ធិចុះ។
30
ក៏ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើ ពួកគេមិនប្រដាប់អាវុធឆ្លងទៅជាមួយអ្នករាល់គ្នាទេ នោះពួកគេនឹងទទួលបានកម្មសិទ្ធិក្នុងស្រុកកាណានជាមួយអ្នករាល់គ្នាវិញ»។
31
ដូចេ្នះ កូនចៅកាដ និងកូនចៅរូបេន ឆ្លើយឡើងថា៖ «យើងខ្ញុំនឹងធ្វើតាមអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកយើងខ្ញុំជាអ្នកបម្រើរបស់លោក។
32
យើងខ្ញុំនឹងប្រដាប់អាវុធ ឆ្លងទៅស្រុកកាណាននៅចំពោះព្រះអម្ចាស់ តែទឹកដីដែលជាចំណែកមរតករបស់យើងខ្ញុំ នឹងនៅឯត្រើយទន្លេយ័រដាន់នេះ»។
33
ដូច្នេះ លោកម៉ូសេក៏ប្រគល់នគររបស់ព្រះបាទស៊ីហុន ជាស្តេចសាសន៍អាម៉ូរី និងនគររបស់ព្រះបាទអុក ជាស្តេចបាសាន ដល់កូនចៅកាដ និងកូនចៅរូបេន ហើយដល់ពាក់កណ្ដលនៃចំនួនមនុស្សក្នុងកុលសម្ព័ន្ធរម៉ាណាសេកូនលោកយ៉ូសែប។ គាត់បានឲ្យស្រុកនោះដល់ពួកគេ ហើយគាត់បានចែកតាមចំនួនទីក្រុងដែលមានព្រំប្រទល់ ព្រមទាំងទីក្រុងទាំងប៉ុន្មាដែលនៅក្នុងស្រុកជុំវិញនដល់ពួកគេ។
34
កូនចៅកាដបានសង់ក្រុងឌីបូន ក្រុងអាថារ៉ូត ក្រុងអារ៉ូអ៊ើរ
35
ក្រុងអាត្រូតសូផាន ក្រុងយ៉ាស៊ើរ ក្រុងយ៉ុកបិហា ក្រុងបេតនីមរ៉ា
36
និងក្រុងបេតហារ៉នឡើងវិញដែលសុទ្ធសឹងជាក្រុងមានកំពែងរឹងមាំ និងធ្វើក្រោលសម្រាប់ហ្វូងសត្វគេផងដែរ។
37
កូនចៅរូបេនបានសង់ក្រុងហែសបូន ក្រុងអេឡាលេ ក្រុងគារយ៉ាថែម
38
ក្រុងនេបូ និងក្រុងបាលមេយ៉ូន ដែលគេបានដូរឈ្មោះ ព្រមទាំងក្រុងស៊ីបម៉ាឡើងវិញ។ ពួកគេដាក់ឈ្មោះថ្មីឲ្យក្រុងទាំងឡាយ ដែលពួកគេបានសង់។
39
ពូជពង្សរបស់លោកម៉ាកៀរ ជាកូនរបស់លោកម៉ាណាសេ បានឡើងទៅស្រុកកាឡាដ ហើយដណ្ដើមយកបានទឹកដីនោះពីជនជាតិអាម៉ូរីដែលរស់នៅក្នុងស្រុកនោះ។
40
បន្ទាប់មក លោកម៉ូសេបានប្រគល់ស្រុកកាឡាដឲ្យលោកម៉ាកៀរ ជាកូនរបស់លោកម៉ាណាសេ ហើយកូនចៅរបស់ពួកគេក៏តាំងទីលំនៅក្នុងស្រុកនោះ។
41
លោកយ៉ាអៀរ ជាកូនរបស់លោកម៉ាណាសេ បានចេញទៅវាយដណ្ដើមយកក្រុងនានា ហើយដាក់ឈ្មោះក្រុងទាំងនោះថាហាវ៉ុតយ៉ាអៀរ។
42
លោកណូបាសបានចេញទៅវាយដណ្ដើមយកក្រុងកេណាត និងភូមិនៅជុំវិញ ហើយដាក់ឈ្មោះក្រុងនោះថា ក្រុងណូបាស តាមឈ្មោះរបស់គាត់។