ជំពូក ២៧
1
ពេលនោះ ពួកកូនស្រីរបស់លោកស្លូផិហាតនាំគ្នាចូលមកជួបលោកម៉ូសេ។ លោកស្លូផិហាតជាកូនប្រុសរបស់លោកហេភើរ លោកហេភើរជាកូនប្រុសរបស់លោកកាឡាដ លោកកាឡាដជាកូនប្រុសរបស់លោកម៉ាកៀរ លោកម៉ាកៀរជាកូនប្រុសរបស់លោកម៉ាណាសេ ក្នុងអំបូរម៉ាណាសេដែលត្រូវជាកូនប្រុសរបស់លោកយ៉ូសែប។ ទាំងនេះជាឈ្មោះរបស់កូនស្រីគាត់ គឺនាងម័សឡា នាងណូហា នាងហុកឡា នាមីលកា និងនាងធើសា។
2
ពួកនាងចូលមកឈរនៅចំពោះលោកម៉ូសេ បូជាចារ្យអេឡាសារ ព្រមទាំងពួកមេដឹកនាំ និងនៅចំពោះសហគមន៍អ៊ីស្រាអែលទាំងមូល នៅមាត់ទ្វារត្រសាលប្រជុំ។ ពួកនាងពោលថា៖
3
«ឪពុករបស់យើងខ្ញុំបានស្លាប់ នៅទីរហោស្ថាន តែគាត់ពុំបានចូលដៃជាមួយបក្សពួករបស់លោកកូរេដែលងើបបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះអម្ចាស់ឡើយ គឺគាត់ស្លាប់ ព្រោះតែបាបរបស់គាត់ផ្ទាល់ ហើយគាត់មិនមានកូនប្រុសទេ។
4
ហេតុអ្វីបានជាឈ្មោះរបស់ឳពុកយើងខ្ញុំត្រូវដកចេញពីចំណោមសមាជិកនៃអំបូររបស់គាត់ ព្រោះតែគាត់គ្មានកូនប្រុសនោះមែនទេ? ហេតុនេះ សូមប្រគល់ដីមួយចំណែកឲ្យយើងខ្ញុំ នៅក្នុងចំណោមបងប្អូនរបស់ឪពុកយើងខ្ញុំផង»។
5
ដូច្នេះ លោកម៉ូសេបាននាំករណីរបស់ពួកនាងទៅទូលព្រះអម្ចាស់។
6
ព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលមកលោកម៉ូសេថា៖
7
«កូនស្រីរបស់ស្លូផិហាតនិយាយត្រូវមែន។ អ្នកត្រូវប្រគល់ដីក្នុងចំណោមបងប្អូនរបស់ឪពុកពួកនាង ឲ្យពួកនាងទុកជាមរតកផង ហើយអ្នកត្រូវប្រាកដថា មរតករបស់ឪពុកពួកនាង នឹងត្រូវប្រគល់ឲ្យពួកនាង។
8
អ្នកត្រូវប្រាប់កូនចៅអ៊ីស្រាអែលដូចតទៅ៖ «ប្រសិនបើ បុរសណាម្នាក់ស្លាប់ទៅ តែគ្មានកូនប្រុសទេ ត្រូវប្រគល់មរតករបស់អ្នកនោះទៅឲ្យកូនស្រីរបស់គាត់។
9
ប្រសិនបើ គាត់គ្មានកូនស្រីទេ ត្រូវប្រគល់មរតកទៅឲ្យបងប្អូនរបស់គាត់។
10
ប្រសិនបើ គាត់គ្មានបងប្អូនទេ ត្រូវប្រគល់មរតកឲ្យទៅបងប្អូនឪពុកគាត់។
11
ប្រសិនបើ ឪពុករបស់គាត់គ្មានបងប្អូនទេ ត្រូវប្រគល់មរតកនោះទៅឲ្យសាច់ញាតិណាម្នាក់ ដែលជិតជាងគេក្នុងអំបូររបស់គាត់ គឺអ្នកនោះហើយដែលត្រូវទទួលមរតកនេះ។ សេចក្តីនេះ ត្រូវទុកជាច្បាប់បញ្ញត្តិសម្រាប់កូនចៅអ៊ីស្រាអែល ដូចដែលព្រះអម្ចាស់បានបង្គាប់មកខ្ញុំ»។
12
ព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលមកលោកម៉ូសេថា៖ «ចូរឡើងទៅលើភ្នំអាបារីម ហើយសម្លឹងមើលស្រុកដែលយើងប្រគល់ឲ្យកូនចៅអ៊ីស្រាអែល។
13
បន្ទាប់ពី អ្នកមើលឃើញស្រុកនេះហើយ អ្នកនឹងត្រូវទៅជួបជុំនឹងសាច់ញាតិរបស់អ្នកវិញ ដូចអើរ៉ុនជាបងរបស់អ្នកដែរ។
14
ការនេះព្រោះតែអ្នកទាំងពីរបានបះបោរប្រឆាំងនឹងបញ្ជារបស់យើងនៅទីរហោស្ថានស៊ីន។ នៅទីនោះ ពេលដែលមានទឹកចេញពីថ្មមមក ដោយសារតែអ្នកខឹង អ្នកមិនបានលើកយើងជាបរិសុុទ្ធនៅចំពោះភ្នែកកូនចៅអ៊ីស្រាអែលឡើយ»។ គឺជាទឹកមេរីបា នៅស្រុកកាដេស ក្នុងទីរហោស្ថានស៊ីន។
15
លោកម៉ូសេទូលព្រះអម្ចាស់ថា៖
16
«សូមព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះនៃវិញ្ញណរបស់មនុស្សទាំងអស់ មេត្តាតែងតាំងមនុស្សម្នាក់ឲ្យដឹកនាំសហគមន៍ផង។
17
គឺជាអ្នកដែលនឹងចេញទៅ ហើយមកវិញនៅមុខពួកគេ ជាអ្នកដែលនាំពួកគេចេញទៅ ហើយនាំពួកគេត្រឡប់មកវិញ ដើម្បីកុំឲ្យសហគមន៍របស់ព្រះអង្គប្រៀបបាននឹងហ្វូងចៀម ដែលគ្មានគង្វាលនោះឡើយ»។
18
ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកលោកម៉ូសេថា៖ «ចូរនាំយ៉ូស្វេ ជាកូនរបស់នូន ជាមនុស្សដែលមានវិញ្ញាណរបស់យើងនៅជាមួយមក ហើយដាក់ដៃរបស់អ្នកលើគាត់។
19
ចូរនាំគាត់ទៅឈរនៅមុខបូជាចារ្យអេឡាសារ និងនៅចំពោះមុខសហគមន៍ទាំងមូល ហើយបង្គាប់គាត់ នៅចំពោះភ្នែករបស់ពួកគេ។
20
ចូរផ្ទេរអំណាចរបស់អ្នកមួយចំណែកដល់គាត់ ដើម្បីឲ្យសហគមន៍អ៊ីស្រាអែលទាំងមូលស្ដាប់បង្គាប់គាត់។
21
គាត់នឹងទៅនៅមុខបូជាចារ្យអេឡាសារ ដើម្បីឲ្យលោកអេឡាសារបានស្វែងរកបំណងព្រះឫទ័យរបស់យើងសម្រាប់គាត់ តាមរយៈការសម្រេចចិត្តរបស់យូរីម។ គឺតាមបង្គាប់របស់គាត់ប្រជាជននឹងចេញទៅ ហើយត្រឡប់មកវិញ ទាំងយ៉ូស្វេ និងកូនចៅអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ដែលនៅជាមួយគាត់ គឺសហគមន៍ទាំងមូល»។
22
ដូច្នេះ លោកម៉ូសេក៏ធ្វើតាមដែលព្រះអម្ចាស់បង្គាប់មកគាត់។ គាត់បាននាំលោកយ៉ូស្វេមកឈរនៅចំពោះមុខបូជាចារ្យអេឡាសារ និងសហគមន៍ទាំងមូល។
23
គាត់បានដាក់ដៃលើលោកយ៉ូស្វេ ហើយបង្គាប់ទៅលោកយ៉ូស្វេ ដូចដែលព្រះអម្ចាស់បានបង្គាប់គាត់ឲ្យធ្វើ។