ជំពូក ១៩
1
ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលមកលោកម៉ូសេ និងលោកអើរ៉ុនថា៖
2
«នេះគឺជាបញ្ញត្តិ ជាច្បាប់ដែលយើងបង្គាប់អ្នករាល់គ្នា៖ ចូរប្រាប់ទៅកូនចៅអ៊ីស្រាអែលថា ពួកគេត្រូវយកគោញីពណ៌ក្រហមមួយក្បាលដែលគ្មានស្លាកស្នាម និងឥតមានខ្ចោះ ហើយមិនធ្លាប់ទឹមសោះមក។
3
រួចត្រូវប្រគល់គោញីនោះឲ្យទៅបូជាចារ្យអេឡាសារ។ គាត់ត្រូវយកវាទៅក្រៅជំរំ ហើយឲ្យនរណាម្នាក់សម្លាប់គោនោះនៅចំណោះមុខគាត់។
4
បូជាចារ្យអេឡាសារត្រូវយកម្រាមដៃគាត់ជ្រលក់ឈាមក្នុងគោនោះ ហើយប្រោះឈាមវាប្រាំពីរដងទៅមុខត្រសាលប្រជុំ។
5
បន្ទាប់មក បូជាចារ្យម្នាក់ទៀត ត្រូវដុតគោញីនោះនៅចំពោះមុខគាត់ គឺត្រូវដុតទាំងស្បែក ទាំងសាច់ ទាំងឈាម និងលាមករបសស់វា។
6
បូជាចារ្យនោះត្រូវយកឈើតាត្រៅ មែកហ៊ីសុប និងរោមចៀមជ្រលក់ពណ៌ក្រហមមក ហើយបោះទៅកណ្ដាលភ្លើងដែលកំពុងដុតគោញីនោះ។
7
បន្ទាប់មក គាត់ត្រូវបោកសម្អាតសម្លៀកបំពាក់របស់ខ្លួន ហើយងូតទឹកចេញ ទើបគាត់អាចចូលមកក្នុងជំរំវិញបាន តែបូជាចារ្យនោះនៅតែសៅហ្មងរហូតដល់ល្ងាច។
8
បូជាចារ្យដែលជាអ្នកដុតគោញីនោះ ត្រូវបោកសម្អាតសម្លៀកបំពាក់របស់គាត់ក្នុងទឹក ហើយត្រូវងូតទឹកដែរ។ បូជាចារ្យនោះក៏នៅតែសៅហ្មងរហូតដល់ល្ងាចដែរ។
9
បន្ទាប់មក ត្រូវឲ្យមនុុស្សម្នាក់ដែលឥតសៅហ្មង ប្រមូលផេះដែលដុតគោញីនោះ យកទៅដាក់នៅខាងក្រៅជំរំត្រង់កន្លែងដែលស្អាត។ ត្រូវទុកផេះនោះសម្រាប់សហគមន៍កូនចៅអ៊ីស្រាអែល។ ពួកគេត្រូវលាយផេះនោះជាមួយទឹកសម្រាប់ធ្វើពិធីសម្អាតពីអំពើបាប។
10
អ្នកដែលប្រមូលផេះដុតគោញីនោះ ត្រូវបោកសម្អាតសម្លៀកបំពាក់របស់ខ្លួនដែរ ហើយគេក៏នៅតែមិនស្អាតរហូតដល់ល្ងាច។ នេះគឺច្បាប់ដែលមិនប្រែប្រូលសម្រាប់កូនចៅអ៊ីស្រាអែល និងជនបរទេសដែលស្នាក់នៅជាមួយពួកគេ។
11
អ្្នកណាដែលប៉ះពាល់សាកសពរបស់មនុស្សស្លាប់ណាម្នាក់ អ្នកនោះនឹងសៅហ្មងរយៈពេលប្រាំពីរថ្ងៃ។
12
មនុស្សនោះត្រូវធ្វើពិធីសម្អាតខ្លួននៅថ្ងៃទីបី និងថ្ងៃទីប្រាំពីរ នោះគាត់ទើបលែងសៅហ្មង។ ប៉ុន្ដែ បើគាត់មិនធ្វើពិធីសម្អាតខ្លួននៅថ្ងៃទីបីទេ នោះនៅថ្ងៃទីប្រាំពីរគាត់ក៏មិនបាត់សៅហ្មងដែរ។
13
អ្នកណាដែលប៉ះពាល់សាកសពមនុស្សស្លាប់ ហើយមិនធ្វើពិធីសម្អាតខ្លួនទេ អ្នកនោះបានធ្វើឲ្យព្រះពន្លារបស់ព្រះអម្ចាស់ទៅជាសៅហ្មងហើយ។ ត្រូវកាត់មនុស្សនេះចេញពីកូនចៅអ៊ីស្រាអែល ពីព្រោះទឹកសម្រាប់ធ្វើពិធីសម្អាតខ្លួនមិនបានប្រោះនៅលើគាត់ទេ។ គាត់នៅតែសៅហ្មង ភាពសៅហ្មងនៅតែស្ថិតនៅលើគាត់។
14
នេះគឺជាច្បាប់សម្រាប់នៅពេលមាននរណាម្នាក់ស្លាប់នៅក្នុងផ្ទះ។ អ្នកណាដែលចូលទៅក្នុងផ្ទះ និងអ្នកណាដែលនៅក្នុងផ្ទះស្រាប់ នោះនឹងត្រូវសៅហ្មងចំនួនប្រាពីរថ្ងៃ។
15
អស់ទាំងភាជនៈដែលមិនបិទគម្របនឹងត្រូវសៅហ្មងដែរ។
16
ដូចគ្នានឹងអស់អ្នកណាដែលនៅក្រៅផ្ទះ ប៉ះពាល់សាសពដែលត្រូវគេសម្លាប់ដោយដាវ ប៉ះពាល់សាកសពផ្សេងៗ ឆ្អឹងរបស់មនុស្ស ឬប៉ះពាល់ផ្្នរខ្មោច អ្នកនោះនឹងត្រូវសៅហ្មងចំនួនប្រាពីរថ្ងៃ។
17
ចូរធ្វើបែបនេះសម្រាប់មនុស្សដែលសៅហ្មង៖ ត្រូវយកផេះខ្លះពីតង្វាយដុតសម្រាប់លោះបាបមកលាយជាមួយទឹកស្អាតនៅក្នុងផើងមួយ។
18
អ្នកណាម្នាក់ដែលឥតសៅហ្មងត្រូវយកមែកហ៊ីស៊ុបជ្រលក់ក្នុងទឹកនោះយកទៅប្រោះលើផ្ទះ និងលើភាជនៈទាំងអស់នៅក្នុងផ្ទះនោះ និងប្រោះលើមនុស្សដែលនៅក្នុងផ្ទះនោះ ប្រោះលើអស់អ្នកដែលប៉ះពាល់ឆ្អឹងរបស់មនុស្សដែលត្រូវគេសម្លាប់ ប៉ះពាល់សាកសព ឬប៉ះពាល់ផ្នូរខ្មោច។
19
មនុស្សដែលឥតសៅហ្មងត្រូវប្រោះទឹកនោះលើមនុស្សសៅហ្មងនៅថ្ងៃទីបី និងនៅថ្ងៃទីប្រាំពីរ។ នៅថ្ងៃទីប្រាំពីរ មនុស្សសៅហ្មងនោះត្រូវធ្វើពិធីសម្អាតខ្លួនឯង។ គាត់ត្រូវបោកសម្អាតសម្លៀកបំពាក់របស់គាត់ ហើយត្រូវងូតទឹក។ នៅពេលល្ងាចនោះគាត់នឹងលែងសៅហ្មង។
20
ប៉ុន្តែ អ្នកណាដែលនៅតែសៅហ្មង ដែលបដិសេធមិនព្រមធ្វើពិធីសម្អាតខ្លួន ត្រូវកាត់អ្នកនោះចេញពីសហគម៍ ពីព្រោះគេបានធ្វើឲ្យទីបរិសុុទ្ធរបស់ព្រះអម្ចាស់ទៅជាសៅហ្មង។ ទឹកសម្រាប់ធ្វើពិធីសម្អាតខ្លួនមិនបានប្រោះនៅលើគាត់ទេ គឺគាត់នៅតែសៅហ្មង។
21
នេះគឺជាច្បាប់សម្រាប់ការនេះជារៀងរហូតទៅ។ អ្នកដែលប្រោះទឹកសម្រាប់ធ្វើពិធីសម្អាតខ្លួន ត្រូវបោកសម្អាតសម្លៀកបំពាក់របស់ខ្លួន។ អ្នកដែលប៉ះទឹកសម្រាប់ធ្វើពិធីសម្អាតខ្លួន អ្នកនោះត្រូវសៅហ្មងរហូតដល់ល្ងាច។
22
អ្វីក៏ដោយដែលមនុស្សសៅហ្មងប៉ះ នឹងត្រឡប់ជាសៅហ្មងទាំងអស់។ ហើយអ្នកណាដែលប៉ះពាល់របស់នោះ អ្នកនោះនឹងត្រូវសៅហ្មងរហូតដល់ល្ងាច។