ជំពូក ២០
1
នៅក្នុងឆ្នាំដែលថើរថានបានមកដល់ក្រុងអាសដូឌ ជាគ្រាដែលសើកុន ស្តេចជនជាតិអាស្ស៊ីរីបានចាត់លោកឲ្យទៅ ហើយលោកបានច្បាំងចាប់យកក្រុងអាសដូឌនោះ។
2
នៅគ្រានោះព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកកាន់លោកអេសាយជាកូនរបស់លោកអម៉ូសថា៖ «ចូរទៅយកបាវចេញពីចង្កេះទៅហើយដោះស្បែកជើងចេញពីជើងទៅ »។ លោកក៏ធ្វើតាម គឺលោកដើរខ្លួនអាក្រាត ហើយជើងទទេ។
3
ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា៖ «ដូចព្យាការីអេសាយជាអ្នកបំរើរបស់យើងបានដើរអាក្រាតកាយនិងដើរដោយជើងទទេអស់រយៈពេលបីឆ្នាំមកហើយនោះគឺជាទីសំគាល់និងជានិមិត្តរូបមួយទាក់ទងនឹងអេស៊ីបនិងទាក់ទងនឹងស្រុកអេត្យូពី
4
គឺស្ដេចអាស្ស៊ីរីនឹងចាប់អ្នកអេស៊ីបនាំទៅជាឈ្លើយសឹក ជាពួកដែលចេញពីអេស៊ីប ព្រមទាំងជន្លៀសអ្នកអេត្យូពីទាំងក្មេងទាំងចាស់យកទៅដែរ ទាំងខ្លួនអាក្រាត និងជើងទទេ ជនជាតិអេស៊ីបនឹងត្រូវអាម៉ាស់ជាខ្លាំង។
5
ពួកគេនឹងមានសេចក្ដីស្រយុត ហើយស្រងាកចិត្តដោយព្រោះអ្នកអេត្យូពី ដែលជាទីសង្ឃឹមរបស់គេ និងស្រុកអេស៊ីប ជាសេរីរុងរឿងរបស់គេ។
6
ប្រជាជនដែលរស់នៅតាមឆ្នេរសមុទ្រនេះ នឹងនាំគ្នានិយាយថា៖ «ជាការពិតណាស់ ទីសង្ឃឹមដែលយើងបានរត់ទៅពឹង ឲ្យបានរួចពីស្តេចស្រុកអាស្ស៊ីរី ធ្លាក់ដល់កម្រិតហ្នឹងទៅហើយ តើធ្វើដូចម្ដេចឲ្យយើងអាចរួចខ្លួនបាន?»