Capítulo 44
Para o director do coro. Masquil para os fillos de Coré
1
Ó Deus!, cos nosos ouvidos ouvimos,
os nosos pais contáronnos
as obras que fixeches nos seus días,
en tempos antigos.
2
Ti, coa túa man botaches fora as nacións
e a eles plantáchelos;
aflixiches os pobos
e a eles fichéchelos medrar.
3
Pois non tomaron nen posuíron a terra pola súa espada
nin os salvou o seu brazo,
senón a túa destra e o teu brazo,
e a luz da túa presenza
porque te agradaches neles.
4
Ti es o meu rei, ó Deus!;
manda vitorias a Xacob!
5
Contigo rexeitaremos os nosos adversarios;
no teu nome pisaremos os que se nos opoñen
6
Porque eu non confiarei no meu arco
nin a miña espada me salvará;
7
pois ti salváchesnos dos nosos adversarios
e confundiches os que nos aborrecen.
8
Gloriámonos no Señor todo o día
e por sempre, louvaremos o teu nome.
9
Porén ti rexeitáchesnos e confundíchesnos,
e non saes cos nosos exércitos.
10
Fasnos recuar ante o noso adversario
e os que nos odian tomáronos como despoxos.
11
Entrégasnos como ovellas para ser devorados
e espalláchesnos entre as nacións.
12
Vendes o teu pobo a baixo prezo
e non te enriqueciches co seu prezo
13
Fixéchesnos o oprobio dos nosos veciños,
escarnio e burla dos que nos rodean.
14
Ti posnos por proverbio entre as nacións,
os pobos abanean a cabeza sobre nós.
15
Cada día a miña deshonra está sobre min,
e a vergoña cobre a miña face,
16
pola voz de quen me afrenta e deshonra,
pola presenza do inimigo e do vengativo.
17
Todo isto nos aconteceu sen te ter esquecido,
sen faltarmos ao teu pacto,
18
Non se volveu atrás o noso corazón,
nin se apartou dos teus vieiros,
19
para que nos quebrantaras no lugar da aflición,
e nos cubriras coa sombra da morte.
20
Se nos esquecéramos do nome do noso Deus,
ou erguéramos as mans a un deus alleo,
21
non se decataría o Señor diso?
Pois el coñece os segredos do corazón.
22
Pero pola túa causa mátannos a cotío,
considérasenos como ovellas para matar.
23
Esperta! Por que durmes Señor?
Érguete, non nos rexeites para sempre.
24
Por que agachas a túa face
e te esqueces da nosa aflición
e da nosa opresión?
25
Por que a nosa alma se fundiu no po?
e o noso corpo pegado á terra?
26
Érguete! Sé a nosa axuda,
e líbranos pola túa misericordia.