Nínive arrepíntese. ¹ A palabra de Iahveh veu por segunda vez a Xonás, dicindo: ² érguete, vai a Nínive, a gran cidade, e proclama nela a mensaxe que eu che direi. ³ E ergueuse Xonás e foi a Nínive segundo a palabra de Iahveh. E Nínive era unha cidade moi grande, unha viaxe de tres días. ⁴ Xonás comezou a recorrer a cidade, durante un día, e predicaba dicindo: Dentro de corenta días Nínive será destruída. ⁵ E os habitantes de Nínive creron no Señor, e proclamaron aiuno, e vestíronse de cilicio dende o maior ata o menor deles. ⁶ Cando a noticia chegou ao rei de Nínive, ergueuse do seu trono, quitou o manto, cubriuse de cilicio e sentou sobre cinza. ⁷ E fixo que se proclamase e aunciase en Nínive, por decreto do rei e dos seus nobres , dicindo: Nin homes nin bestas, nin bois nin ovellas coman cousa algunha; non pasten nin beban auga, ⁸ os homes e animais cúbranse de cilicio, e clamen ao Señor con forza, e que cada un se volva do seu mal camiño e da violencia que ten nas súas mans. ⁹ Quen sabe! Ao mellor Deus se volva, se arrepinta e aparte a feroz ira e non morramos. ¹⁰ E o Señor viu o que facían, como se apartaran do seu mal camiño; entón o Deus arrepentiuse do mal que dixera que lles faría, e non o fixo.