¹ Pois todo sumo sacerdote elixido entre as persoas, constitúese en favor da xente en canto ás cousas de Deus, para presentar ofrendas e sacrificios polos pecados; ² e pode tratar con benignidade aos ignorantes e descamiñados, xa que el mesmo esá suxeito a fraquezas; ³ e por iso está obrigado a ofrecer sacrificio polos pecados, tanto por el mesmo como polo pobo. ⁴ E ninguén toma este honor para si mesmo, senón que o recibe cando Deus o chama, como foi Aarón. ⁵ Do mesmo xeito, Cristo non se glorificou a si mesmo para facerse Sumo Sacerdote, senón que o que o glorificou, dixo: "Ti es o meu Fillo, Eu xereite hoxe." ⁶ Como tamén di noutra pasaxe: "Ti es Sacerdote para sempre segundo a orde de Melquisedec." ⁷ El, nos días da súa carne, suplicando e orando con grande clamor e bágoas ao que podía rescatalo da morte, foi escoitado por mor do seu sometemento; ⁸ e, aínda que era Fillo, aprendeu obediencia polo que sufriu; ⁹ e, tendo sido perfecionado, veu ser Autor da salvación eterna para todos os que lle obedecen, ¹⁰ proclamado por Deus como Sumo Sacerdote da orde de Melquisedec. ¹¹ Sobre isto, temos moito que dicir, mais é difícil de explicar, xa que sodes lentos para ouvir. ¹² Porque polo tempo que levades xa deberiades ser mestres, pero aínda precisades que alguén vos ensine de novo os principios elementais dos propósitos de Deus, chegades a ser coma os que necesitan leite e non alimento sólido. ¹³ Porque todo o que toma leite, non está afeito á palabra de xustiza, porque é neno. ¹⁴ Pois o alimento sólido é para os maduros, os que pola práctica teñen os sentidos exercitados para discernir o bo do malo.