1
О Яков, слугас е Девлескоро тай е Девлескоро о Исуса Христа, жи ко дешудуи разчивте народост, Поздрави !
2
Считинен лес за перди лошали, пралален мере, като перен разноне изпитаниенде,
3
като жанен, кай о изпитание тумаре вяракоро произвединел зоралипе.
4
А о зоралипе нека извършинел по делос съвършено, за те овен съвършена тай цела, без нисаво недостатъки.
5
Но ако декаске тумендар нана доресел мъдрост, нека мангел таро Дел, Ковато дел щедро саворен, без те коринел, тай ка дел пес леске.
6
Но нека мангел вяраса, без те съмнинел пес ни най-хари; соскето, ковато съмнинел пес, препел морескере вълненде, колато тласкинен пес тай чалавен пес таро балваля.
7
Савка мануш тена мислинел, кай ка получинел варесо таро Дел,
8
понеже си колебливо, непостояно андо саворе пере дрома.
9
О прал, ковато си андо по-телуно състояние, нека хвалинел пес, като ка ваздел пес,
10
а о барвало - като смиринел пес, понеже ка прецъфтинел сар о цветос е чарякоро.
11
Соскето о кам изгревинел е изсушителноне балваласа, и чар шукиол, лакоро цветос окапингиол, тай и красота лакере изгледиескири изчезнинел: чука о барвало ка повехнинел ан пе дроменде.
12
Блажено ковка мануш, ковато издържинел изпитание; соскето, като ка овел одобриме, ка приеминел венециеске о животос, ковато о Дел обещингяс колкенге, колато дехен Лес.
13
Никой, ковато изкушинел пес, тена пенел: О Дел изкушинел ман; соскето о Дел нана изкушинел пес таро зло тай Ов нисар нана изкушинел.
14
А ковато изкушинел пес, завлечинел пес тай хохавгиол пе собственоне страстиатар;
15
тай тогава и страст зачевинел тай биянел грехос, а о грехос, като развингиол напълно, биянел мериба.
16
Ма заблудинен тумен, любезна мере прала;
17
всеко дендо лачипе тай всеко съвършено дари си упрал тай ухлел таро Отца е светлинакоро, анде Колесте нанай изменение или сянка промянакири.
18
Тари собствено Пери воля биянгяс амен чрез о слово е истинакоро, за те овас иек види първо плоди за Лескере създания.
19
Тай чука, любезна мере прала. Нека овел всеко мануш бързо те шунел, бавно те хоратинел тай бавно те гневинел пес;
20
соскето е манушескоро гневи нана вършинел е Девлескири правда.
21
Далкеске, като отчивен секакво нечистота тай преливащо злоба, приеминен с кротост о садиме слово, ковато ащи спасинел тумаре души.
22
Овен обаче изпълнителя е словоскере, а ма само слушателя, те хохавен тумен.
23
Соскето, ако декой овел слушатели е словоскоро, а ма изпълнители, ов препел манушесте, ковато дикел по естествено муи андо огледали:
24
дикел пес, жалпеске тай завчас бистрел саво уло.
25
Но който вникнинел андо съвършено закони, о закони е свободакоро, тай постоянствинел, ов, като нанай бистердо слушатели, но деятелно изпълнители, ка овел блажено анди дейност пери.
26
Ако декой считинел пес благочестиво, а нана обуздинел пи чип, но хохавел по сърцес, лескоро благочестие си суетно.
27
Чисто тай непорочно благочестие англал о Дел тай Отца, аке со си: те дикел мануш е сирачеден тай е вдовицен анди неволя ленге тай те пазинел пес неопетнено таро светос.