¹ Соскето всеко първосвещеники, като си лендо машкар о мануша, поставинел пес те принесинел даровя тай жертвес е Девлеске за е безехенге е манушенгере. ² Савка първосвещеники ащи състрадинел е невежноненца тай е заблудимененца, соскето тай ов коркоро си обикаламе немощиендар, ³ тай далкеске си длъжно те принесинел жертва е безехенге, сарто е люденге, чука песке. ⁴ А сарто никой на лел песте кайка почест, освен ако овел призвано таро Дел, сарто уло о Аарон, ⁵ чука о Христос на присвоингяс Песке и слава те ачол първосвещеники, а диняс ла Леске Ковка, Ковато пенгяс Леске: "Ту синян Моро Чаво, Ме авдиес биянгиом Тут"; ⁶ сарто авере танесте пенел: "Ту синян свещеники жи ко векос според о чини Мелхиседеково". ⁷ Ов, андо диеса Пе плътяке, като отправингяс силноне пищаса тай асвенца молитвес тай молбидес карик Колкесте, Ковато ащине избавинел Лес таро мериба, тай като уло шундо ашал о благоговение Поро, ⁸ ако те овеласда Чаво, пак сиклило послушаниесте чрез давка, ковато страдингяс, ⁹ тай като усъвършенствисало, ачило причина вечноне спасениеске саворенге, колато си Леске послушна, ¹⁰ като уло наименувиме таро Дел Първосвещеники според о Мелхиседеково чини. ¹¹ Упрал далкесте сис амен те пенас бут букя, тай мъчна пояснимнаске; соскето бавно схванинен. ¹² Понеже жи далке времесте туме требеше учителя те ачон, а иси тумен нужда те учинел тумен декой наново ко най-елементарна начала ко Божия словоса, тай реслен жи оте, те овел тумен нужда тудестар, а ма зорале хабнастар. ¹³ Соскето секой, ковато парварел пес тудеса, си неопитно андо словос е правдаке, понеже си невръстно; ¹⁴ а о зорало хабе си е пълнолетноненге, колато чрез о упражнение обучинде пе чувства те пенджарен о лачипе тай о канилипе.