مثلِ جشن عروسی

1 عیسی باز اِ مَثَلیا با اِدیا حَرفُش زَت و اُشگُت 2 پادشاهی آسمو را ماشا اَ شاهی تَشبیه بُکُنَم که بَرَی پُسِ خوت جَشنِ عروسی برپاش که 3 و خادمیای خوش را اُشفِرسا تا دعوت شُدَیا اَ جشن دعوت بُکُن اما اَنیا شُناوس بَین 4 پس خادمیای دِگَش فرسا و اُشگُت اَ دعوت شُدَیا بُگُی حالا سُفرَی جشن آمادَه اُمکِردِه . گاویا و گوسالَیا پرواری سَر اُم بُلِدِه و هَمَه چی آمادَه اِسی پس اَ جشنِ عروسی بَی 5 اما اَنَیا اعتنا شُنِکه و هر که به راه خوش چو یکی اَ مزرعه و دِگَری اَ تجارتِ خوش 6 وبعضیا شو خادمیا ی اَنَه شُگِرِت و آزارشُدا و شُکُشت . 7 شاه چون اِدِش شُنُفت خَشمگین بُیس سپایای خوش اُشفرسا و قاتلیا اُشکُشت و شهرِ اَنَیا شَه تَش کَشی 8 پس شَه خادمیای خوش گُت جشن عروسی آماده اِسی اما دعوت بُدَیا شایستگیِ حضور در اِدِه شُنیَند 9 پس اَ میدونِ شهر اُچی و هر که تو بینا اَ جَشن عروسی دعوت بُکُنی . 10 غلامیا اَ کوچیا چِدِن و هر که را شُبینا چه خَش و چه بَد با خوشو شو آو و تالار عروسی از مهمونیا پر بُیس 11 موقعی که شاه بَرَی دِدَی مهمونیا واردِ مجلس بُیس ، مَردی اُشبینا که جَمَی عَیشی شَه بَر نیَن . از اَنَش پُرسی : 12 ای رفیق چِوِ بدون جَمَی عروسی اَ اِنکه اُندِسِش اَنَه مَردو پاسُخی اُشنیَن 13 اَمی موقع پادشاه اَ خادمیای خوش اُشگُت ، دَسُ وپاش آبَنی و اَنَه در تاریکی اَ دَر اُبَی، اَجایی که گریخ و دَندو اَ دَندو ساییده ببو . 14 چون دعوت شُدَیا بسیار اِسِن اما برگزیدَیا کم 15 پس فریسیا اَ در چِدِن و شور شُکِه تا بِبینِن چطور شاشا اَنَه با حرفیای خوش اَ دام اُبَین . 16 اَنَیا شاگردیای خُشوهَمرَی هیرودیان اَ پَلو اَنَه شُفرسا ، و شُگُت ، اُستاد اَفَمَم مَردی صادق اِسِش و راه خدا را اَ درستی تعلیم اَدَیش و از کسی باک اُتنی چون اَ صورَتِ ظاهر خلق نظر ناکُنِش 17 پس رای خُت اَما بِگو آیا پرداختِ خراج اَقیصر روا اِسی یا نه ؟ 18 عیسی اَ بد اَندیشیِ اَنَیا پَی اُشبو و اُشگُت ، ای ریا کاریا چوِ مَه آزمایش اَکُنی ؟ 19 سکه ای که با اَنَه خراج اَدَی اَ مَه نِشو آدَی اَنَیا سکه یَک دیناری اَ اَنَه شُدا 20 از اِدَیا اُشپرسی نقشُ و نامِ رویِ اِ سِکَه ازآنِ کِه اِسی 21 پاسُخ شُدا از آنِ قیصر . اَ اَنَیا اُشگُت ، پس مالِ قیصر رو اَ قیصر آدَی و مالِ خدا را اَ خدا 22 چون اِدِه شُشُنُفت ، تَعجب شو که و چِدِن 23 در اَمی رُزی صدوقیا ن که منکِر قیامت اِسی شَه پلو اُندِن و سوالی از اَنَه شُکه 24 و شُگُت استاد موسی شَه اَما گُتِه ، که اَگَه مردی بی اولاد بِمیری برادَرُش باید اَنَه بیوَه اَ زنی بِگِرِه تا از اَنَه بَرَی برادرِ خوت نسلی اَ جا اُنِسِه 25 اُ در میونِ اَما هفت برادر اَندِن برادر اولی زَنی اُشگِرت و مُرد و چون فرزندی اُشنیَن زنِ بیوَش بَرَی برادرِ خوش باقی اُشنا . 26 همچنین دومی و سومی تا هفتمی 27 بالاخرَه زَنو اَم مُرد 28 حالا در قیامت ، اَنَه زَنو همسر کدام یک هفت برادَر اَبو چون هَمَی اَنَیا اَ زَنیشو گِرِتِسُن 29 عیسی در جواب اُشگُت ، گمراه اِسی چون نه از کُتُبِ مقدس آگاه اِسی نه از قدرتِ خدا 30 در قیامت نه کسی زن اَگِرِه و نه شو اَکُن بلکه هَمَه مثِه فرشتیای آسمو اَبِن 31 اما دربارَی قیامتِ مُردَیا تُنِخَندِه که خدا اَ شما چِش گُتِه اَنَش گُتِ که 32 مَه اِسم خدای ابراهیم وخدای اسحاق وخدای یعقوب اَنَه خدایِ مُردَیا نی بلکه خدای زِندیا اِسی . 33 مَردم اَ شُنُفتَی اِ حرفیا اَ تعلیمِ اَنَه در شِگفت اَندِن 34 اما چون فریسیا شُشُنُفت که عیسی چگونَه با جوابِ خوشو دَهَنِ صدوقیا اُشبَسه دورِ هَم جَمع بُدِن 35 یکی از اَنَیا که فقیه اَندبا اِ قصدی که عیسی را اَ دام اُبَین از اَنَشو پرسی 36 اَی استاد گَپترین حکم در شَریعت چه اِسی؟ 37 عیسی اُشگُت خداوند خدای خوت را باتمامی دل و تمامی جو و با تمامی فکر خوت محبت بُکُنی . 38 اِدِه اولی و گَپرین حکم اِسی 39 دومین حکم هم مِثِ حکمِ اولی اِسی همسایِه ات مِثِ خوت محبت بُکُن 40 تمام شریعتِ موسی و نوشتَیای پیامبریا بَر اِ دو حکم استوار اِسی 41 موقعی که فریسیا دور هَم جَمع بُدِن عیسی از اَنَیا اُشپرسی 42 نظر شما چه اِسی ؟ اَنَه پُسِ کَی ؟ شُگُت پُسِ داوود 43 عیسی اُشگُت ، پس چطور داوود در روح اَنَه خداوند اَخَنِه ؟ چون اَگو 44 خداوند اَ خدای مَه اُشگُت اَ دَسِ راسِ مَه اونی تا اَمی موقعی که دشمنیات اَ کرسیِ زِرِ پات بُکُنِم 45 اَگَه داوود اَنَه خدا اَخَنِه چطور اَنَه شَشا پُسِ داوود بو اَمدِ 46 که هیچکه یاریِ پاسُخ گویی اِدِه نیَنو از اَمی موقع دِگَه کِسی جرات اُشنِکِه پُرسشی از اَنَه بُکُن