¹ پادشاهی آسمو مثِ صاحبِ باغی اِسی که صبحِ زود اَ دَر اَچو تا بَرَی تاکستانِ خوش کارگریایی با مزد اَگِرِه . ² اَنَه با اَنَیا تَوافق اَکُن که رُزی یک دینار بابت کار در تاکستان اَ هر یک آدِهپس اَنَیا شَه تاکستانِ خوش فِرسا ³ نزدیک ساعتِ سوم دوبارَه اَ در چو و عدَی که در میدونِ شهر بیکار وَیسَیسُنِن اُش بینا . ⁴ شَه اَنَیا گُت ، شما هم اَ تاکستانِ مَه اُچی و هر چه حقِ شما اِسی اَ شما اَدَیمپس اَنَیا چِدِن ⁵ باز نزدیک ساعتِ ششم و نهم اَ در چو وَ اِندِش که . ⁶ در حدودِ ساعتِ یازدَهم نیز اَ در چو و باز چند تایِ دِگَه بیکار وُیسِیسِنِن اُش بینا اَز اَنَیا اُشپرسی چوِ تمامِ رُز اِنکِه بیکار ویسِیسی ؟ ⁷ پاسُخشو دا چون هیچ کی اما به مزد اُش نِگِرِت . شَه اَنَیا گُت ، شما نیز اَ تاکستانِ مَه اُچی و کار بُکُنی ⁸ مُوقعِ غروب صاحبِ تاکستان اَ مباشِرِ خوش اُشگُت ، کارگریا را فرا اوخَن و اَز آخری شروع اُشکِه تا اولی مزدشو آدِه . ⁹ کارگریای که در حدود ساعتِ یازدَه اَ سر کار اُندِسُنِن هر کُدوم یک دینار شُگِرِت ¹⁰ چون نوبت اَ کِسیایی رِسی که پیش از هَمَه اُندِسُنِن گمان شُکِه بیشتر از اَنَیا اَگِرِن اما هر یک از اَنَیا نیز یک دینار شو گِرِت ¹¹ چون مزدِ خُشِشو گِرِت لب اَ شکایت باز شُکِه ¹² اَ صاحبِ باغ شُگُت اِدَیا که آخر اُندِسِن فقط یک ساعت کارشو کِردِه و تو اَنَیا را با اَما که تمامِ رُز زِرِه آفتو سوزان زَحمَت مُکَشِدِه برابرُت که ؟ ¹³ اَنَه رو اَ یکی اَ اَنیا اُشکه و اُشگُت ای دوست مَه اَ تو ظلمی اُمنِکِردِه مَگَه قرارِ اَما یک دینار نِبُدِه؟ ¹⁴ پس حقِ خوت بِگی وبرو . مَه مَوی اَ اِ آخری مانند تو مزد آدَیم. ¹⁵ آیا حَقُم نی با پولِ خُم هر چی مَوی بُکُنِم ؟ آیا چشمِ دِدَی سخاوَتِ مَه تونی ؟ ¹⁶ پس آخریا اول اَبِن و اولیا آخر ¹⁷ موقعی که عیسی اَ طرفِ اُرشلیم اَچو در راه دوازده شاگردِ خوش را اَ کناریش بو و شَه اَنَیا گُت ، ¹⁸ حالا اَ اُرشلیم اَچَم در اَمکه پسِ انسان را اَ سرانِ کاهنیا و علمایِ دین تسلیم اَکُنِن اَنَیا اَنَه به مرگ محکوم اَکُنِن ¹⁹ و اَ اقوامِ بیگانَه اَسپُرِن تا استهزا ببو و تازیانَه بُخوی و بر صلیب اُچو اما در روز سوم بلند اَوابو. ²⁰ اَمی موقع نَنَی پسیای زبدی با دو پُسُش اَ پَلو عیسی اُندِن و در برابرِ اَنَه زانوش زَت و از اَنَه درخواست اُشکه که آرزوش براوَردَه بُکُن ²¹ عیسی اُشپرسی ، آرزو تو چه اِسی ؟ اُشگُت عطا بُکُن که اِ دو پُسِ مَه در پادشاهیِ تو یکی بر جانب راست و دیگری بر جانبِ چپِ تو اُنَین ²² عیسی در جوابُش گُت ، شما نافَمی چه تا وی . آیا تا شا اَ جامی که مَه بَه زودی اَنوشِم بنوشی پاسُخشو دا اُ ما شا ²³ عیسی اُشگُت شکی نی که از جامِ مَه تا شا بنوشی اما بِفَمی که نِشِسَه بر جانبِ راست و چَپِ مَه در اختیارِ مَه نی تا اَنَه اَ کَسی بِبَخشِم اِ جایگاه اَذانِ کسیای اِسی که بوام بَراشو فراهم اُشکِرده ²⁴ چون ده شاگردِ دِگَه از اِ امر آگاه بُدِن بر دو برادر خشم شو گِرِت ²⁵ عیسی اِدَیا صداش زَت وَ اُشگُت شما اَفَمی که حاکمیای دِیگَرقومیا بَر اِدَیا سَروری اَکُنِن و بُزرگیاشو بَر اِدَیا فرمو اَدَین ²⁶ اما در میونِ شما اِندِه نِبو هر که شَوی در میونِ شما بُزُرگ بو باید خادِمِ شما ببو ²⁷ وَ هر که شَوی در میونِ شما اول بو باید غلامِ شما ببو ²⁸ چون که پُسِ انسان نیوند که خدمَتُش بُکُنِن بلکه اُند تا خدمت بُکُن و جونُش در راهِ بسیاری فدا اَکُن ²⁹ موقعی که عیسی و شاگردیاش اریحا را تَرک شُکه عدَی زیادی از پیِ اَنَه روانَه بُدِن . ³⁰ در کنارِ راه دو مَردِ کور اُداسُنِن چون که شُنُفتِسُن عیسی از اَمکه رَد اَبو فریاد شو زَت سرورِ اما ای پُسِ داوود بر اَما رحم بِکُن ³¹ جمعیت از اَنَیا اُشخواست که چی نِگواِن اما اِدَیا بیشتر فریادشو زَت که سروَر اما ای پُسِ داوود بَر اَما رَحم بُکُن ³² عیسی وَیسا و اَنَه دوتا فراش خواند و اُشپرسی چه تا وی بَرَی شما بُکُنِم ؟ ³³ پاسُخ شُدا سروره اَما ما وی چشمیامو باز ببو ³⁴ عیسی دلسوزانَه چشمیای اَنَیا لَمسوش کِه و اَمی موقع بینا بُدِن و از پیِ اَنَه چِدِن