14 ¹ Имонда заиф бўлган одамни унинг фикрлари ҳақида баҳслашмай қабул қилинглар. ² Кимдир ҳамма нарсани ейиш мумкинлигига ишонади, заиф эса фақат сабзавот ейди. ³ Ким еса, емайдиганни камситмасин; ким емайдиган бўлса, ейдиганни ҳукм қилмасин: чунки Худо уни қабул қилган. ⁴ Сен кимсанки, бировнинг қулини ҳукм қиласан? У ўз хўжайини олдида турадими ёки йиқиладими, аммо у қайта тикланади, чунки Раббий уни турғизишга қодир. ⁵ Бир одам бир кунни бошқа кундан фарқлайди, бошқаси эса ҳамма кунларни бир хил ҳисоблайди. Ҳар бир одам ўз англашида қатъий турсин. ⁶ Ким кунга эътибор қилса, Раббий учун эътибор қилади. Ким еса, Раббий учун ейди, чунки Худога миннатдорчилик билдиради. Ким емаса, Раббий учун емайди ва Худога миннатдорчилик билдиради. ⁷ Чунки биздан ҳеч ким ўзи учун яшамайди ва ҳеч ким ўзи учун ўлмайди. ⁸ Яшаётган бўлсак – Раббий учун яшамоқдамиз, ўлсак ҳам – Раббий учун ўлмоқдамиз. Шунинг учун яшаймизми ёки ўламизми – биз Раббийникимиз. ⁹ Чунки ўликларнинг ҳам, тирикларнинг ҳам Раббийси бўлиш учун Масиҳ ўлди, тирилди ва жонланди. ¹⁰ Аммо сен нима учун биродарингни ҳукм қиляпсан? Ёки сен нима учун биродарингни камситяпсан? Зеро ҳаммамиз ҳам Худонинг ҳукм курсиси олдида ҳозир бўламиз-ку. ¹¹ Чунки: “Мен яшайман,- дейди Раббий,- ҳар ким Менинг олдимда тиз чўкади ва ҳар бир тил Худони эътироф этади,”- деб ёзилган. ¹² Шундай қилиб, бизнинг ҳар биримиз Худога ўзи учун ҳисобот беради. ¹³ Энди бир-биримизни бошқа ҳукм қилмайлик, яхшиси, биродарингизга васваса ёки тўсиқ қўймаслик ҳақида мулоҳаза қилинглар. ¹⁴ Мен шуни биламан ва Раббий Исода аминманки – ҳеч бир нарса ўз-ўзича нопок эмасдир. Аммо бирон нарсани нопок ҳисоблаган одам учун у нопокдир. ¹⁵ Агарда биродаринг сенинг овқатинг туфайли ранжиса, унда сен севги бўйича ҳаракат қилмаётган бўласан. Сен уни овқатинг билан ҳалок қилма, чунки Масиҳ у одам учун ўлган. ¹⁶ Шундай қилиб, яхшилигингиз ҳақорат қилинмасин. ¹⁷ Чунки Худонинг Шоҳлиги ейиш ва ичиш эмас, балки Муқаддас Руҳдаги қувонч, ҳақлик ва тинчликдир. ¹⁸ Ким булар билан Масиҳга хизмат қилса, у Худога маъқул бўлади ва одамлар томонидан тан олинади. ¹⁹ Шунинг учун тинчликка ва бир-бирини барпо қилишга хизмат қиладиган нарсаларга интилайлик. ²⁰ Овқат учун Худонинг ишини бузма! Ҳамма нарса покдир, аммо одамнинг васваса учун ейиши ёмондир. ²¹ Агар сенинг биродаринг булардан қоқинса, унда гўшт ҳам емаслик, шароб ҳам ичмаслик ва бунга ўхшайдиган бирон иш ҳам қилмаслик яхшироқдир. ²² Сен имонга эгамисан? Имонинг Худо олдида, ўзинг учун бўлсин. Танлаган нарсасида ўзини маҳкум қилмайдиган одам бахтлидир! ²³ Лекин агар бирор кимса шубҳаланиб еса – маҳкум бўлади, чунки бу имон бўйича эмас. Имон бўйича бўлмаган ҳар бир иш эса – гуноҳдир. ²⁴ Менинг Хушхабарим ва Исо Масиҳнинг воизлигига биноан сизларни мустаҳкамлашга қодир бўлган Худога ҳамду санолар бўлсин! Ушбу воизлик – қадим даврлардан бери яширин қолган, ҳозирги вақтда эса намоён қилинган сирнинг ваҳийсидир. ²⁵ Энди бу сир мангу Худонинг буйруғи бўйича пайғамбарларнинг ёзувлари орқали барча мажусийларга уларнинг имонга бўйсунишлари учун маълум қилинган. ²⁶ Ягона доно бўлган Худога Исо Масиҳ орқали то абад шон-шуҳрат бўлсин! Омин.