¹ ۱۔ فیر میں ویکھیا کہ جیہڑا تخت اُتے بیٹھا سی اوہدے سجے ہتھ وچ طومار سی، جیہڑا اگے تے پِچھے لکھیا ہویا سی تے سَت مُہراں نال بند کیتا ہویا سی۔ ² ۲۔ میں اک زور آور فرشتہ اُچّی آواز نال اے کہندا وہکھیا، کون اے جو ایس طومار نوں کھولَن تے ایدیہاں مُہراں توڑن دے قابِل اے۔ ³ ۳۔ کوئی وی نئیں نا آسمان وچ یا زمین اُتے یا زمین دے تھلے طُومار نو کھولَن یا پڑھن دے قابِل (لائق) سی۔ ⁴ ۴۔ میں ڈاھڈا رویا کیوں جو طُومار نوں کھولَن یا پڑھن دے قابِل کوئی نا لبھا۔ ⁵ ۵۔ پر وڈیریاں وچوں اِک وڈیرے نے مینوں آکھیا نہ رو، وہکھ ! یہودہ دے قبیلے دا شیر، داؤد دی جڑ نے فتح پائی اے۔ اوہ طُومار تے اودہیاں ست مُہراں کھولن دے قابِل اے۔ ⁶ ۶۔ میں وہکھیا اِک برّہ تخت دے رقبے دے وچکار تے چار جاندار مخلوقاں تے وڈیریاں دے وچ کھلوتا سی۔ اوہ اینج جاپدا سی جنج جانوں ماریا گیا اے۔ اوہدے ست سنگھ تے ست اکھاں سن، جو رب دیاں ساری دھرتی اُتے بھیجیاں ہویاں ست روحاں نیں۔ ⁷ ۷۔اوہ گیا تے اُہنے، جیہڑا تخت اُتے بیٹھا سی اوہدے سجے ہتھ توں طُومار لے لیا۔ ⁸ ۸۔ جدوں اوہنے طُومار پھڑیا تے چار جاندار مخلوق تے چوی وڈیرے برّے دے اگے ڈِگ گئے۔ ہر اِک دے ہتھ وچ اک سَر منڈل تے بخور نال بھریا ہویا سونے دا پیالہ سی، جو کے مُقدساں دیاں دُعاواں نیں۔ ⁹ ۹۔ اُہناں نے نواں گیت گایا؛” توں طُومار نوں لین دے تے ایدہیاں مُہراں کھولن دے لائق ایں۔ کیوں جو تو قُربان ہویا تے اپنےخوُن نال رب لئی ہر قبیلے، بولی، لوکاں تے قوماں وچوں لوکاں نوں مول لیا اے۔ ¹⁰ ۱۰۔ تے اوہناں نوں اک بادشاہی تے خادِم بنایا تاں جو رب دی سیوا کرن تےاو دھرتی تے راج کرن گے۔ “ ¹¹ ۱۱۔ جناں دا دائرہ تخت، جاندار مخلوقاں تے وڈیریاں دوالے سی۔ اوہناں دی کُل گنتی دس ہزراں لکھاں تے کروڑاں دے وچ سی۔ ¹² ۱۲۔ اوہ اُچّی آواز وچ کہندے سن،” زبح کیتا ہویا بّرہ طاقت، دولت، عقل، قُدرت، عزّت، جلال تے حمد قبول کرن دے لائق (قابِل) اے“ ¹³ ۱۳۔ میں ہر بنائی ہوئی شئے جیہڑی آسمان وچ تے زمین اُتے تے زمیں دے تھلے تے سمندر وچ نے، اناں وچ سب شیئواں نوں ۔ اے کہندے سُنیا،” حمد، عزّت، جلال، تے سدا تیکر بادشاہی دی طاقت جیہڑاتخت اُتے بیٹھا اےتے برّے دی اے۔“ ¹⁴ ۱۴۔ چار جاندار مخلوقاں نے ”آمین! “ آکھیا تے وڈیریاں نے ڈِگ کے سِجدہ کیتا۔ نوٹ: کُجھ پُرانے ترجُمے ایس طرح پڑھے جاندے نیں، چوی بزرگ ڈگ کے جیہڑا سدا تیکر رہندا اے اُہنوں سِجدہ کردے سن۔